380 - ยาสามชีวิต

1690 - ยาสามชีวิต

ใบหน้าของซานซางดูไม่ค่อยดีนักเขาพูดว่า“ข้าเต็มใจที่จะมอบ ทองคำเซียนแห่งความว่างเปล่าด้วยซ้ำเจ้าต้องการอะไรอีก?”

สือฮ่าวไม่ได้พูดอะไรแต่มองไปที่เขาแทน ตอนนี้เขาแน่ใจแล้วว่าสิ่งนี้มีค่าแน่นอนนอกจากนี้ยังมีประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับอัศวินแห่งความตาย

เสิ่นหมิงเยาะเย้ยซานซางและพูดว่า "สมน้ำหน้าใครบอกให้เจ้ามาแย่งชิงกับข้าในเวลาเร่งรีบ ตอนนี้เขาเลยรู้ความลับของพวกเราหมดเลย”

“ล้อเล่นหรอกนะหากพวกเจ้าต้องการข้าย่อมสามารถให้พวกเจ้าได้” สือฮ่าวไม่ต้องการเป็นศัตรูกับทั้งสองคน

อัศวินแห่งความตายทั้งสองนี้ไม่ใช่บุคคลระดับธรรมดา การปะทะกันกับพวกเขาย่อมไม่เกิดประโยชน์อะไร

แน่นอนว่ามันจะขึ้นอยู่กับความจริงใจของสองคนนี้ด้วยถ้าพวกเขาซื่อสัตย์พอ

“ความจริงแล้วเราไม่ได้ตั้งใจที่จะปิดบังอะไรเจ้า” ซานซางกล่าวแสดงความจริงใจของเขา

“ของชิ้นนี้คืออะไรกันแน่?” สือฮ่าวถาม เขาอยากรู้จริงๆมันเป็นเพียงกระบี่ไม้พังแต่ทั้งสองต้องกลับไม่สามารถอดกลั้นความกระหายของพวกเขาไม่ได้

แม้ว่ามันจะเคยเป็นของศักดิ์สิทธิ์ แต่ด้วยกาลเวลาอันยาวนานทำให้มันพังไปหมดแล้ว!

เราต้องเข้าใจว่าเมื่อพวกเขาอยู่ในดินแดนเซียนเขาได้ตรวจสอบเป็นการส่วนตัวแล้ว มันผุพังหมดแล้วด้วยการหยิบจับเบาๆเท่านั้น

ในเวลานั้นเขายังเห็นซานซางทำตัวไม่เป็นธรรมชาติโดยหยิบเศษกระบี่ไม้ชิ้นเล็กๆ ที่ตกลงบนพื้นขึ้นมา

ในสถานที่แบบนั้นคนอื่นๆต่างก็เย้ยหยันสือฮ่าว แต่การกระทำของซานซางกลับแปลกประหลาด

! “นี่คือยาสามชีวิตยาชั้นเลิศที่สามารถเติบโตได้ในดินแดนฝังศพเท่านั้น!” ซานซางกล่าวเบาๆเสิ่นหมิงพยักหน้าโดยไม่ได้ซ่อนอะไรไว้ ดวงตาของนางเป็นประกายแวววาวของสิ่งนี้มีความสำคัญกับพวกนางมากเกินไป

ก่อนหน้านี้สือฮ่าวเคยได้ยินพวกเขาพูดถึงเรื่องนี้มาก่อนได้ยินพวกเขาพูดว่ายาสามชีวิตสามารถช่วยให้อัศวินแห่งความตายทะลวงอาณาจักรบ่มเพาะได้สำเร็จ

สำหรับเผ่าพันธุ์ของพวกเขา ของสิ่งนี้มันเป็นสมบัติล้ำค่าที่ไม่มีใครเทียบได้ซึ่งเหนือกว่าทุกสิ่ง

แม้ว่าสือฮ่าวจะเดาได้ว่าสิ่งนี้ไม่ธรรมดา แต่เขาก็ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่านี่คือยาสามชีวิต!

นี่คือวัตถุศักดิ์สิทธิ์สูงสุดสำหรับสายเลือดอัศวินแห่งความตายมันเป็นสิ่งที่อยู่ในตำนานที่พวกเขาคอยเฝ้าโหยหามาตลอด แต่ก็แทบไม่มีใครเห็นมันมาก่อน! จนทำให้หลายคนถึงกับสงสัยว่ามันมีจริงหรือไม่!

เป็นเพราะพวกเขาเคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้เท่านั้นไม่เคยเห็นมันจริงๆ!

อย่างไรก็ตามตราบใดที่ยังเป็นอัศวินแห่งความตายเมื่อพวกเขาได้สัมผัสใกล้ชิดกับมันพวกเขาก็สามารถยืนยันได้ว่ามันคือยาสามชีวิตหรือปล่าว

สำหรับคนนอกปกติแล้วยาสามชีวิตนั้นไร้ประโยชน์!

มีเพียงผู้เชี่ยวชาญระดับสูงเท่านั้นที่สามารถใช้มันเป็นส่วนประกอบในการสร้างยาล้ำค่าชนิดอื่น

มีข่าวลือว่ามียาชั้นยอดในตำนานโบราณหลายชนิดทุกชนิดต้องใช้ยาสามชีวิตเพื่อใช้เป็นส่วนผสมหลัก

“ข้าขุดยาสามชีวิตมาจริงๆ!” สือฮ่าวพึมพำ เขาตรวจดูกระบี่ไม้ในมืออย่างระมัดระวังลักษณะภายนอกนี้ดูกระจอกเกินไปเกือบจะถูกเขาโยนทิ้ง

ทำไมมันถึงมีลักษณะแบบนี้? ดูเหมือนไม่ใช่ต้นยาเลย!

เมื่อสือฮ่าวถามคำถามนี้เสิ่นหมิงและซานซางต่างกัดฟันด้วยความโกรธโดยเชื่อว่านี่เป็นสิ่งที่ทำโดยเจตนาโดยสิ่งมีชีวิตที่ไม่มีใครเทียบได้ในสมัยโบราณ

คนๆนั้นไม่ควรเป็นอัศวินแห่งความตาย แต่เขารู้ว่านี่คือยาสามชีวิตอย่างแน่นอน เขาทำเช่นนี้ก็เพื่อเย้ยหยันอัศวินแห่งความตายรุ่นหลัง!

สิ่งนี้ได้รับการขัดเกลาจากยาสามชีวิตแต่เดิมมันควรเป็นต้นไม้ขนาดเล็ก แต่มันถูกบดขยี้และสร้างเป็นกระบี่ไม้!

“เสียทรัพยากรไปโดยเปล่าประโยชน์ข้าไม่ทราบว่าไอ้ตัวไหนที่หลอมมันเป็นกระบี่ได้! มิฉะนั้นฉันจะขุดหลุมฝังศพของเขา!” เสิ่นหมิงกล่าวอย่างโหดเหี้ยม

“คุณภาพของสิ่งนี้ไม่ได้ลดลงใช่ไหม” สือฮ่าวถามเพราะเมื่อหินแตกมีคลื่นของกลิ่นที่เน่าเปื่อยถูกปล่อยออกมา แม้ว่ามันจะค่อนข้างจางแต่เขาก็ยังสัมผัสมันได้

เมื่อพวกเขาได้ยินสิ่งนี้การแสดงออกของอัศวินความตายทองคำทั้งสองก็ไม่พอใจมากขึ้นเรื่อยๆ แม้จะดูมืดมนไปหน่อยก็ตาม

“ข้าอยากจะฆ่าไอ้แก่นั่นจริงๆ เขาเกือบจะทำลายมันไปแล้ว!” เสิ่นหมิงกล่าวอย่างโกรธเกรี้ยว

“แม้ว่าคุณภาพจะลดลงเล็กน้อย แต่ก็ยังสามารถใช้งานได้” ซานซางกล่าว ไม่งั้นเขาคงไม่ขอแบบนี้

“พวกเจ้าต้องการใช้มันมากแค่ไหน?” สือฮ่าวถามต่อไป

ทั้งสองสับสน เป็นไปได้ไหมที่ฮวงก็ต้องการมันด้วย?

สือฮ่าวพยักหน้าอย่างตรงไปตรงมามากโดยบอกว่าเขาต้องการเก็บไว้เช่นกัน บางทีมันอาจจะมีประโยชน์ในอนาคต

เป็นเพราะในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวที่ซึ่งสุสานเก่าแก่ตั้งตระหง่านเขาเคยเห็นเฉาอวี่เซิ่งและสุนัขสีดำตัวใหญ่ขุดสุสานโบราณทั้งหมดเพื่อค้นหายาสามชีวิต

ในเวลานั้นเฉาอวี่เซิ่งร่างกายถูกปกคลุมไปด้วยเลือดสถานการณ์ไม่ดีนัก เขาต้องการที่จะหายาชั้นยอดของอัศวินแห่งความตายเพื่อชุบชีวิตใครสักคน

“กระบี่ไม้นี้มีปริมาณไม่มากนัก พวกเราสามคนสามารถแบ่งมันได้อย่างเท่าเทียมกัน” ซานซางพยักหน้า ตามการคำนวณของเขาของสิ่งนี้เพียงพอที่จะทำให้เขาวิวัฒนาการ!

“รับนี่ไป!” ซานซางเป็นคนตรงไปตรงมามากเขามอบทองคำเซียนแห่งความว่างเปล่าให้สือฮ่าว

ถึงแม้เขาจะคิดว่าทองคำเซียนนี้มีความลับอะไรซ่อนอยู่แต่ท้ายที่สุดเขาก็ไม่สามารถค้นหาความลับของมันได้

สือฮ่าวหันไปรอบๆ แต่ไม่ได้สังเกตเห็นอะไรแปลกๆในตอนท้ายเขาหัวเราะและพูดว่า“อาวุธของข้าและสิ่งอื่นหายไปหมดแล้ว…ตอนนี้ข้าจะใช้มันต่างอาวุธไปก่อน”

เขาปรับขนาดมันขึ้นเล็กน้อยและเล่นกับมันอย่างคล่องแคล่ว มันยาวเท่ากับฝ่ามือไม่ว่าใครจะมองยังไงมันก็เหมือน ... ก้อนอิฐ!

“สามารถใช้เป็นอาวุธทื่อได้!” สือฮ่าวกล่าวสรรเสริญ

อัศวินแห่งความตายทองคำทั้งสองพูดไม่ออก

หลังจากนั้นสือจึงฮ่าวหักกระบี่ไม้ทำให้เศษของมันร่วงลงไปที่พื้น

อัศวินแห่งความตายทองคำทั้งสองเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ดวงตาของพวกเขามีความตื่นตระหนก นี่เป็นถึงยาสามชีวิต! แต่ ฮวงกลับกระทำอย่างมักง่ายแบบนี้

“หยุดช้าลง! อย่าทำลายมัน!”

ทั้งสองดึงภาชนะหยกออกมาจากความว่างเปล่าอย่างระมัดระวังรวบรวมเศษไม้เหล่านั้นโดยไม่เต็มใจที่จะเสียไปแม้แต่นิดเดียว

กระบี่ไม้นี้ถูกแบ่งออกเป็นสามส่วน!

“ให้ข้าสอนวิชาบ่มเพาะของพื้นที่ฝังศพโบราณให้เจ้าเป็นอย่างไร” เสิ่นหมิงกล่าวเป็นเพราะว่านางไม่มีสิ่งใดให้แลกเปลี่ยน

“หวังว่าเราจะสามารถก้าวไปสู่เส้นทางราชาพื้นที่ฝังศพได้ แต่สิ่งเหล่านี้ยังไม่เพียงพอถือว่าเราติดหนี้เจ้าไว้ก่อน เมื่อถึงเวลาเราจะใช้คืนอย่างแน่นอน!” การแสดงออกของซานซางเป็นเรื่องจริงจัง

“แน่นอนในอนาคตหากเจ้ามีปัญหาใดๆเราจะรีบเข้าไปช่วยเหลือทันที”เสิ่นหมิงพยักหน้าอย่างจริงจัง

สือฮ่าวค่อนข้างอ่อนไหวต่อคำพูดนี้และเขาไม่สบายใจเล็กน้อย เขามองไปที่ทั้งสองคนด้วยแววตาสงสัยเป็นเชิงถาม

“ถ้าเจ้าตายโดยไม่ตั้งใจตราบเท่าที่เจ้าเหลือชิ้นส่วนของร่างกายอยู่บ้างเราจะเปลี่ยนให้เจ้ากลายเป็นอัศวินแห่งความตายไม่ต้องห่วง” เสิ่นหมิงกล่าว

“ทุกคนช่วยพูดสิ่งที่เป็นมงคลกว่านี้หน่อยได้ไหม” สือฮ่าวกลอกตา

ยิ่งไปกว่านั้นถ้าเขาโชคร้ายที่ต้องตายจริงๆเขาไม่ต้องการไปที่พื้นที่ฝังศพโบราณและกลายเป็นซากศพเดินได้ เขาไม่กล้าจินตนาการถึงฉากนั้นจริงๆ

ในเวลาเดียวกันสือฮ่าวรู้สึกสับสนเล็กน้อย อัศวินแห่งความตายไม่ได้ถือกำเนิดมาตามธรรมชาติแล้วพวกเขาสืบพันธุ์กันอย่างไร? เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาเกิดขึ้นมาจากศพ?

เมื่อพวกเขาได้ยินข้อสงสัยของเขาทั้งสองคนก็ยิ้ม

“ในความเป็นจริงเจ้าเข้าใจผิดเกี่ยวกับอัศวินแห่งความตาย พวกเราเป็นเผ่าพันธุ์ที่มีบิดามารดาไม่ได้เกิดจากซากศพ แต่หากเจ้าตายไปจริงๆเราจะใช้วิธีที่ท้าทายสวรรค์ในการชุบชีวิตเจ้าขึ้นมาอีกครั้ง”

“ข้ารู้สึกซาบซึ้งในความกรุณาของเจ้า แต่ได้โปรดเลิกพูดเรื่องนี้สักที!”

เมื่อสิ่งต่างๆสงบลงพวกเขาก็หันกลับไป ประตูหินยังคงอยู่ที่นั่นแต่กำแพงเมืองและสิ่งอื่นๆหายไปนานแล้ว

“ข้าเข้าไปข้างในจริงๆ!” สือฮ่าวถอนหายใจเบาๆเขาได้เข้าไปในอาณาจักรเซียนในตำนาน ถึงจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆเท่านั้น

ถ้าผู้อาวุโสใหญ่อยู่ที่นี่ก็คงจะดีมาก แค่นั้นก็เพียงพอแล้วสำหรับเขาที่จะบรรลุความเป็นอมตะ!

สภาพแวดล้อมของเก้าสวรรค์นั้นขาดแคลนอย่างมากไม่อนุญาตให้บรรลุความเป็นอมตะ เป็นเหตุให้ผู้สูงสุดมากมายต้องตายไปกับความเสียใจ