361- โลกโบราณอันลึกลับ

1671 - โลกโบราณอันลึกลับ

“ข้าเชื่อว่าฮวงหลบหนีได้จริงๆ ไม่เช่นนั้นสิ่งมีชีวิตจากต่างมิติคงไม่สาดโคลนใส่เขา ด้วยวิธีนี้เมื่อเขาปรากฏตัวพวกเราก็จะเกิดความสงสัย!”

ตอนนี้ข่าวลือทุกประเภทแพร่กระจายไปทั่วเมืองจักรพรรดิยากที่จะบอกว่าอันไหนจริงอันไหนเท็จ!

บางคนเชื่อว่าฮวงนั้นสามารถเอาชนะผู้สืบทอดตระกูลจักรพรรดิ์และปฏิบัติต่ออสูรกาลเวลาในฐานะอาหาร เรื่องนี้ทำให้พวกเขาเต็มไปด้วยความสุข

แต่มีบางคนที่รู้สึกว่าความสำเร็จประเภทนี้ไม่สมจริงเกินไป บางทีฮวงอาจจะเคียดแค้นให้กับสิ่งมีชีวิตจากเก้าสวรรค์พิภพสิบจนยอมทรยศเข้าร่วมกับศัตรูต่างมิติ

ฮวงเป็นวีรบุรุษที่เต็มไปด้วยความชอบธรรมหรือว่าตอนนี้เขากลายเป็นผู้ทรยศไปแล้ว? แม้ว่าผู้คนจะเต็มไปด้วยความสงสัย แต่กลับไม่มีใครกล่าวถึงเรื่องนี้!

ฮวงอยู่ที่ไหน?

ตอนนี้เขาได้เข้าสู่โลกที่แปลกประหลาดซึ่งอยู่เหนือจินตนาการของโลกภายนอกจริงๆ

ปลาบรรพบุรุษกระโดดขึ้นฟ้ามันดิ้นรนเพื่อให้เป็นอิสระจาก ทะเลน้ำตก ทุกอย่างกลายเป็นความมืดมนและไม่ชัดเจนในขณะที่มันพาผู้เชี่ยวชาญหนุ่มสาวทั้งสามออกไปจากอาณาจักรแห่งนี้

ในอีกด้านหนึ่งผู้คนมากมายต่างทราบดีว่าทะเลน้ำตกนั้นมีพลังลึกลับที่น่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง การเข้าใกล้โดยประมาทจะส่งผลให้ร่างกายและวิญญาณของคนผู้นั้นถูกทำลายไปโดยสมบูรณ์

ตอนนี้สือฮ่าวต้องความทุกข์ทรมานชนิดที่ว่าตายไปยังจะดีกว่ามีชีวิตอยู่

ร่างกายของปลาบรรพบุรุษเปล่งประกายเหมือนกับดวงอาทิตย์สีดำทำให้มันทนต่อพลังลึกลับบางประเภทได้ แต่ขณะเดียวกันร่างกายของมันเองก็หดลงอย่างรวดเร็ว

ในตอนนี้สือฮ่าว ซานซางและเสิ่นหมิงต้องเผชิญกับแรงกดดันอย่างมากมายมหาศาล ร่างกายของพวกเขาเกิดเสียงดังจากกระดูกแตกหักอย่างต่อเนื่อง!

มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง? ใบหน้าของเสิ่นหมิงซีดขาวหากสถานการณ์ยังคงดำเนินต่อไปเช่นนี้ภายในไม่กี่ลมหายใจนางจะต้องตายอย่างแน่นอน

ซานซางก็เหมือนกัน พลังศักดิ์สิทธิ์ที่ปรากฏอยู่รอบกายของเขาหายไปหมดแล้ว กระดูกของเขาแตกหักอย่างต่อเนื่องการที่เขายังมีชีวิตอยู่มาจนถึงตอนนี้ก็อาศัยเพียงพลังใจเท่านั้น!

สำหรับสือฮ่าวสถานการณ์ของเขาเลวร้ายอย่างถึงที่สุดและมีโอกาสตายได้ตลอดเวลา

เป็นเพราะเขายังไปไม่ถึงขอบเขตปลดปล่อยตนเอง!

อย่างไรก็ตามสถานที่แห่งนี้ก็แปลกประหลาดจริงๆ ความกดดันทำให้ร่างกายของพวกเขาทั้งสามมาถึงขีดจำกัดครั้งแล้วครั้งเล่าคล้ายกับเป็นการทดสอบอย่างหนึ่ง

หลังจากนั้นไม่นานใบหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไป ตอนนี้ร่างกายของปลาบรรพบุรุษเต็มไปด้วยเลือดแหลกเหลวอย่างรุนแรงดูเหมือนว่ามันกำลังจะตาย

“ดูสิตราประทับบรรพบุรุษบนตัวของมันจางลงลงเรื่อยๆกำลังจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ! นั่นหมายความว่ามันสูญเสียการปกป้องไปแล้ว!” เสิ่นหมิงกล่าว

ฮ่อง!

หลังจากการสั่นสะเทือนครั้งใหญ่พวกเขาก็เกือบจะหมดสติไป พวกเขาสามารถรักษาสติได้เพียงเล็กน้อยในระหว่างขั้นตอนนี้พวกเขาได้ยินเสียงบูชายัญที่คลุมเครือบางอย่าง

ราวกับว่าพวกเขาอยู่ในความฝันที่ไม่ชัดเจน

ปลาบรรพบุรุษเผาผลาญโลหิตกันแท้ของตัวเองเพื่อเป็นเครื่องบูชายัญ มันกระโจนออกจากแม่น้ำแห่งโชคชะตากำลังจะก้าวเข้าสู่อาณาจักรอื่น

ไม่ทราบว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใดสือฮ่าวก็ตื่นขึ้นมาโดยได้ยินพยางค์สุดท้ายของเสียงสวดบูชายัญ ราวกับว่าพิธีกรรมอันยิ่งใหญ่บางอย่างได้จบลงตรงนี้

ตอนนี้เขาอยู่ในสภาพที่น่าสังเวชอย่างยิ่ง แต่ท้ายที่สุดเขาก็รอดชีวิตมาได้

กระดูกทั้งหมดในร่างกายของเขาแตกละเอียด เนื้อหนังถูกทำลายอย่างรุนแรงแต่ก็ยังโชคดีที่เขายังสามารถมีชีวิตอยู่

สือฮ่าวนั่งลงช้าๆก่อนจะเริ่มลงมือรักษาตัวเองอย่างรวดเร็ว

ไม่ไกลออกไปเสิ่นหมิงและซานซางก็ยิ่งมีสภาพน่าสังเวช ร่างกายของพวกเขาแยกเป็นชิ้นๆถูกทำลายเกือบทั้งหมด

หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ลืมตาขึ้น อย่างไรก็ตามใบหน้าของพวกเขาซีดเผือดอย่างไม่น่าเชื่อเปลวไฟวิญญาณดั้งเดิมกำลังจะดับลง

ทั้งสองมีรอยยิ้มขมขื่นบนใบหน้า หากพวกเขาต้องการที่จะฟื้นตัวพวกเขาต้องการเวลาและจำเป็นต้องใช้ยาวิเศษเป็นจำนวนมาก

“เจ้ากลับไม่ได้รับผลกระทบมากนัก!” เมื่อพวกเขาประกอบร่างเข้าด้วยกันอีกครั้งและเห็นสถานะของสือฮ่าว พวกเขาทั้งคู่ก็รู้สึกตกใจอย่างมาก

“สมกับเป็นฮวง!” ซานซางกล่าวด้วยความนับถือ

“ไม่ว่าจะอย่างไรข้าก็จะทำให้เจ้าเป็นคู่บำเพ็ญของข้าให้ได้” เสิ่นหมิงเป็นคนที่ซื่อตรงต่อความรู้สึกของตัวเองเสมอ หลังจากประกอบร่างของตัวเองเสร็จแล้วนางก็ส่งสายตายั่วยวนออกมาอีกครั้ง

“ปลาตัวนี้คืออะไรกันแน่?” สือฮ่าวมองไปที่สิ่งมีชีวิตตัวหนึ่งซึ่งนอนอยู่ในระยะไกล

ตอนนี้ร่างกายของปลาตัวนั้นเล็กลงมาก มันมีความยาวเพียงไม่กี่ร้อยจ้างเท่านั้น ร่างกายของมันแหลกเหลวแม้แต่กะโหลกศีรษะก็แตกเป็นเสี่ยงๆ จากลักษณะท่าทางของมันแล้วคาดว่าคงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน

อย่างไรก็ตามในขณะที่มันจะตายตราประทับบรรพบุรุษของมันก็ ส่องแสงสั่นสะเทือนเล็กน้อย

ฟุบ ฟุบ !

ปลาแปลกตัวนี้ได้รับการเปลี่ยนแปลงที่แปลกประหลาด ร่างกายของมันหดตัวลงอีกครั้งกลายเป็นความยาวประมาณสิบจ้าง กระดูกที่แตกเป็นเสี่ยงๆได้รับการเยียวยาเลือดเนื้อที่ขาดรุ่งริ่งฟื้นตัวและมีชีวิตกลับคืนมาอีกครั้ง

นี่คือการเผาผลาญแก่นแท้โลหิตของตัวเองเพื่อทำการรักษาอาการบาดเจ็บ แน่นอนว่าตอนนี้มันอ่อนแอกว่าเมื่อก่อนอย่างเห็นได้ชัด

สิ่งที่น่าตกใจที่สุดก็คือรูปร่างของมันเริ่มเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว เช่นศีรษะของมังกรและเขาวัวเปลี่ยนไปกลายเป็นสภาพคล้ายนก

หัวของมันกลายเป็นเหมือนกับนกยูงสีทองและสุกสกาว!

มันยังคงมีร่างกายของปลาไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก แต่ลำตัวของมันปรากฏวงเวทย์บางอย่างที่ทำให้สือฮ่าวรู้สึกคุ้นเคย

สือฮ่าวจิตใจสะท้านหวั่นไหว สัญลักษณ์เวทมนตร์พวกนี้คือตราประทับของคุนเผิงนั่นเอง! เขารู้แล้วว่าสิ่งมีชีวิตตัวนี้คืออะไรกันแน่!

มันเป็นไปได้อย่างไร? ปลาบรรพบุรุษคือร่างแรกของคุนเผิงหรือ?

ในที่สุดศีรษะนกของมันก็หายไปกลับมาเป็นปลาเช่นเดิม แต่ตัวของมันที่มีรัศมีพลังของคุนเผิงทำให้ตัวมันแข็งแกร่งมากกว่าเดิมอย่างชัดเจน

“หลังจากกระโดดออกมาจากแม่น้ำแห่งโชคชะตา ปลาบรรพบุรุษตัวนี้ก็มีโชควาสนาที่ไม่สามารถประเมินได้” ซานซางกล่าว

สือฮ่าวขมวดคิ้ว เกิดอะไรขึ้นกับสิ่งที่เรียกว่าปลาบรรพบุรุษ? พวกมันมีกี่ตัวกันแน่? อย่าบอกนะว่าคุนเผิงถือกำเนิดขึ้นมาในลักษณะนี้?

หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็สงบลงเริ่มกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของตัวเองรวมถึงสังเกตสภาพแวดล้อมไปด้วย

ที่นี่เป็นสถานที่แบบไหนกันแน่? แม้จะกว้างใหญ่ไพศาลแต่กลับไม่มีพลังชีวิตอะไรเลยเหมือนโลกโบราณที่ถูกทำลายล้างแห่งหนึ่ง

เห็นได้ชัดว่าพวกเขาออกจากโลกเดิมที่พวกเขาอยู่และเข้าสู่สวรรค์โบราณอันลึกลับและกว้างใหญ่

“เอะ! มีปลาบรรพบุรุษสองสามตัวอยู่ที่นั่น” เสิ่นหมิงกล่าว

น่าเสียดายที่ปลาเหล่านั้นโชคร้ายเกินไป พวกมันทั้งหมดตายไปนานแล้ว

บางตัวมีความยาวมากกว่าหนึ่งหมื่นจ้างบางตัวยาวเพียงไม่กี่สิบจ้าง การเปลี่ยนแปลงของพวกมันล้มเหลวโดยสิ้นเชิง ไม่ทราบว่าพวกมันตายไปกี่หมื่นปีแล้ว

ที่เลวร้ายที่สุดคือสถานที่แห่งนี้รกร้างเกินไป นี่คือจักรวาลโบราณที่ถูกทิ้งร้าง ยังจะมีสิ่งมีชีวิตอยู่หรือไม่?

ทันใดมีนั้นระลอกคลื่นบางอย่างส่งมาจากระยะไกล ยิ่งไปกว่านั้นยังสามารถได้ยินเสียงสวดตำราโบราณอันยิ่งใหญ่พร้อมกับมีเสียงร่ำไห้คร่ำครวญมากมายดังออกมา

“มีคนอยู่ที่นี่?!”

พวกเขาเบิกตากว้าง สิ่งมีชีวิตหลายร้อยตัวบินข้ามท้องฟ้าอันเงียบสงบมาถึงที่นี่อย่างเป็นระเบียบ

สือฮ่าวรู้สึกมึนงงร่างกายของเขาสั่นสะท้านจากสัญชาตญาณเตือนภัย

สิ่งมีชีวิตเหล่านี้แข็งแกร่งจนน่าเหลือเชื่อ หากพวกมันปรากฏตัวขึ้นในเก้าสวรรค์แม้เพียงตัวเดียวก็จะสร้างความโกลาหลครั้งใหญ่ แต่ตอนนี้พวกมันกลับปรากฏตัวออกมาร้อยกว่าตัวพร้อมกัน?

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือพวกมันกำลังแบกเสื่อทอผืนหนึ่งซึ่งมีสิ่งมีชีวิตกำลังนอนอยู่ที่นั่น!

เสียงโศกเศร้าดังมาจากพวกมัน ราวกับว่าพวกมันกำลังร่ำไห้กับการจากไปของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่!

สายตาของสือฮ่าวนั้นเต็มไปด้วยพลัง หลังจากแน่ใจว่าเขามองไม่ผิดเขาก็ตกใจจริงๆ!

สิ่งมีชีวิตเหล่านั้นมีขนาดเล็กมากลำตัวของพวกมันเรียวยาวคล้ายตะเกียบ หากมองอย่างผิวเผินจะเหมือนกับฝูงงูจำนวนมาก!

แต่ในความเป็นจริงไม่ใช่อย่างแน่นอน พวกมันล้วนเป็นส่วนหนึ่งของสายพันธุ์หายากที่ทรงพลังอย่างยิ่ง แม้แต่ในดินแดนอันยิ่งใหญ่อย่างเก้าสวรรค์สิบพิภพก็ยังมีเพียงแค่สามตัวเท่านั้น!

แน่นอนว่าพวกมันคือวิญญาณสายฟ้านั่นเอง สิ่งมีชีวิตที่กินทัณฑ์สายฟ้าจากสวรรค์เป็นอาหาร

เมื่อพวกมันเติบโตขึ้นพวกมันจะมีความแข็งแกร่งอย่างที่ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดสามารถเทียบได้ และเมื่อพัฒนาจนถึงจุดสูงสุดไม่แน่ว่าพวกมันอาจกลายเป็นมังกรที่แท้จริง