"ข้าพูดผิดอย่างนั้นหรือ? ก่อนหน้านี้เจ้าก็ไปเรียกทัวป๋าฉางให้มารับความพ่ายแพ้อย่างน่าสังเวช และครั้งนี้ทัวป๋าฉางก็ยังไปเชิญคนที่น่าสังเวชเช่นเดียวกับเขามาเพิ่มเติม" หลี่เหอซุยหัวเราะเยาะ

“ข้าจะรอดูว่าพวกเจ้าจะทำได้ดีแค่ไหน !” หลี่จงเทียนกล่าวอย่างจริงจัง

“คราวนี้ข้าต้องเห็นด้วยตาตัวเองว่าพวกเจ้าถูกผู้อาวุโสหลายคนเหยียบย่ำจนตายในศิลปะต้นกำเนิด!” อู๋จือหมิงก็ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเช่นกัน

“คราวที่แล้วที่เจ้าพูดแบบนี้ แต่สุดท้ายผลลัพธ์เป็นอย่างไรทุกคนก็เห็นด้วยตาของตัวเองอยู่แล้ว” หลี่เหอซุยหัวเราะ

เด็กหนุ่มของตระกูลขุนนางโบราณที่เชี่ยวชาญศิลปะต้นกำเนิด ต่างก็เย้ยหยันหนึ่งในนั้นกล่าวว่า

"คราวนี้ข้ากลัวว่าแม้แต่ชีวิตของพวกเจ้าก็ยังรักษาไว้ไม่ได้"

“เจ้ายังต้องการจะเอาชีวิตของเรา?” หลี่เหอซุยไม่กลัว

“เจ้าคนโง่เขลา การดวลศิลปะต้นกำเนิดก็เป็นการดวลแห่งชีวิตเช่นกัน เจ้าไม่รู้หรือว่าเจ้าอาจจะตายอย่างกะทันหันระหว่างการเลือกหิน!”

ผู้คนในตระกูลขุนนางโบราณที่เชี่ยวชาญศิลปะต้นกำเนิด เยาะเย้ยเสร็จสิ้นก็ก้าวไปข้างหน้า

"ที่พวกเขาพูดนั้นเป็นความจริง" หลี่เหอซุยถามเย่ฟาน

"ใช่!"

เย่ฟานพยักหน้าเผยให้เห็นร่องรอยของการแสดงออกที่ร้ายแรง

ในเวลานี้พวกเขามาที่ลานพนันหินตระกูลจี้ เย่ฟานเห็นคนที่คุ้นเคยคู่หนึ่ง พวกเขาเป็นชายหนุ่มและหญิงสาว เป็นชายหนุ่มที่โดดเด่นและหญิงสาวที่งดงาม

บุรุษผู้นั้นเปรียบเสมือนเทพสงครามผู้มาจากสวรรค์ ล้อมรอบด้วยแสงราวกับราชาแห่งโลกมนุษย์ หากไม่ใช่จี้ฮ่าวเยว่จะกลายเป็นคนอื่นไปได้อย่างไร

ข้างๆเขา เด็กสาวคนหนึ่งในชุดม่วงและผอมเพรียว เมื่อนางหัวเราะดวงตากลมโตของนางจะโค้งงอเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยว นั่นคือจี้จื่อเยว่อย่างแม่นยำ

แม้ว่าจะไม่ได้เจอกันนานจี้จื่อเยว่ก็ยังงดงามเช่นเคย ลักยิ้มเล็กๆบนใบหน้าของนางทำให้นางดูเป็นเด็กสาวที่น่ารักและขี้เล่น

“มองไปไหน?” หลี่เหอซุยยิ้มชั่วร้าย

ใบหน้าของเย่ฟ่านเปลี่ยนเป็นสีแดง และเขาได้แสดงความตระหนักรู้จากสวรรค์โดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ดวงตาสวรรค์ของเขาไม่ทำงาน มีกลิ่นอายลึกลับที่ปกคลุมร่างกายของจี้จื่อเยว่ไม่ให้ผู้ใดมองผ่านด้าน

เขาเดาไม่ออกว่ามันคืออะไร บางทีตามที่ราชานกยูงพูด จี้จื่อเยว่มีร่างกายที่พิเศษและญาณวิเศษทั่วไปไม่สามารถมองผ่านตัวของนางได้

“หนอนไหมสวรรค์ตกไปอยู่ในมือของพระจันทร์(เยว่)น้อยของตระกูลจี้ได้อย่างไร” หลี่เหอซุยรู้สึกประหลาดใจ

เย่ฟานยังมึนงง จี้จื่อเยว่กำลังอุ้มอสูรตัวน้อยสีทองและล้อเล่นด้วยรอยยิ้ม

เจ้าขโมยน้อยคนนี้ถูกจับได้อย่างไร?

เมื่อทั้งสองเข้ามาใกล้กันมากขึ้น พวกเขาเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น สิ่งมีชีวิตสีทองตัวเล็กๆสีทองบังเอิญกินผิวหนังของถุงน้ำดีและปากของมันเปลี่ยนเป็นม่วง แม้กระทั่งตอนนี้มันก็ยังคงเมาใหม่ไม่หยุด

“น้องเล็ก หนอนไหมสวรรค์ตัวนี้เหมือนกับของพวกเราที่สูญหายไปเมื่อไม่กี่วันก่อน?” หลี่เหอซุยที่มีผิวหนาเอนไปข้างหน้าโดยพยายามหลอกล่อจี้จื่อเยว่

"ข้าเคยโกหกแบบเดียวกันนี้เมื่อตอนข้าอายุหกขวบ" จี้จื่อเยว่ตอบอย่างเฉียบขาด

ดวงตาของหนอนไหมสวรรค์เต็มไปด้วยความโกรธเคืองในขณะที่มันชี้มือน้อยๆของมันมาที่พวกเขาพร้อมกับพูดด้วยภาษาของตัวเอง

“เสี่ยวไฉไม่ต้องกลัว คนเลวสองคนนี้ไม่กล้ารังแกเจ้า” จี้จื่อเยว่ เกาจมูกของมันเบาๆและกอดมันไว้ในอ้อมแขน

หลี่เหอซุยพูดไม่ออก มันรู้สึกว่าพระจันทร์น้อยของตระกูลจี้ ฉลาดและมีคารมคมคายจนไม่สามารถหลอกลวงนางได้อย่างแน่นอน

เย่ฟานไม่ต้องการอยู่ใกล้ร่างศักดิ์สิทธิ์มากเกินไป เขาจึงเดินไปข้างในอย่างรวดเร็ว

ในตอนนี้ลานพนันหินตระกูลจี้เต็มไปด้วยผู้คนและมีชีวิตชีวามากกว่าครั้งที่แล้วหลายเท่า

"เกิดอะไรขึ้น?" หลี่เหอซุยงงงวย

มีคนที่อยู่ใกล้ๆพูดอย่างสบายๆว่า

"มีข่าวลือว่าอาจมีราชาหินในลานพนันหินตระกูลจี้ ทุกๆวันผู้คนจำนวนมากจะมาที่นี่เพื่อโชคใหญ่"

“มีเรื่องอย่างนั้นหรือ” เย่ฟานรู้สึกประหลาดใจ เขาไม่คาดหวังว่าเรื่องนี้จะถูกเปิดเผย

ทันใดนั้นก็มีบางคนสังเกตเห็นพวกเขาและอุทานด้วยความตกใจว่า

“เจ้าไม่ใช่ปรมาจารย์ต้นกำเนิดคนนั้นหรือ” เขาตื่นเต้นมากเมื่อ เขาเห็นปรมาจารย์ต้นกำเนิดโดยบังเอิญ

เย่ฟานเรียนรู้จากการสนทนาว่าครั้งสุดท้ายที่เขาและทัวป๋าฉางเดิมพันครั้งยิ่งใหญ่ การกระทำอันบ้าคลั่งของทั้งสองทำให้เหล่าผู้อาวุโสที่ฉลาดหลักแหลมเดาได้ว่าที่นี่จะต้องมีราชาหินอย่างแน่นอน

“เจ้าไม่รู้ ตระกูลจี้ประสบความสูญเสียอย่างหนัก ก่อนหน้านี้พวกเขาแทบจะสูญเสียหินที่มีมูลค่าสูงทั้งหมดที่นี่ไปแล้ว”

ยอดฝีมือด้านศิลปะต้นกำเนิดยืนยันว่าถึงแม้หินแปลกๆที่สูงเสียดฟ้าในสวนจะถูกตัดออก แต่หินราชาก็อาจไม่พบ บางทีมันอาจจะกลายเป็นพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่สามารถหลบซ่อนตัวเองได้

จนถึงตอนนี้ ตระกูลจี้ได้เพิ่มหินเข้ามามากมายและทำให้การต่อสู้ที่นี่คึกคักมากยิ่งขึ้น

เย่ฟานแตะคางของเขา เขาไม่ได้คาดหวังว่าเรื่องนี้จะถูกเปิดเผยมันทำเขาพูดไม่ออกเล็กน้อย

เมื่อเดินเข้าไปในส่วนลึกของลานพนันหินตระกูลจี้ หลายคนจำเขาได้ ซึ่งทำให้เกิดความรู้สึกและทุกคนก็รายล้อมเขา

“น้องกู่เฟิงเจ้ามาที่สวนหินตระกูลจี้อีกแล้วเจ้ามาที่นี่เพราะหินราชาหรือไม่?”

“พี่กู่วันนี้จะมีการประลองที่น่าทึ่งหรือไม่?”

ไม่ไกลนักผู้คนที่ลานพนันหินตระกูลจี้รู้ว่าเย่ฟ่านกำลังมา และใบหน้าของพวกเขาเปลี่ยนเป็นสีเขียว

ครั้งสุดท้ายที่เย่ฟ่านจากไปเขาแนะนำต้นกำเนิดสวรรค์ขนาดใหญ่สองก้อนออกไปด้วย ดังนั้นพวกเขาจึงรีบปิดลานพนันหินทันที

"ดูเหมือนพวกมันจะไม่ต้อนรับเราเหรอ" หลี่เหอซุยกล่าวด้วยรอยยิ้ม

คนข้างๆที่ได้ยินแบบนี้ก็พูดไม่ออก

"ยินดีต้อนรับเจ้านะสิถึงเป็นเรื่องแปลก"

“ข้าเดาว่าคนของตระกูลจี้คงไม่ต้องการต้อนรับพวกเจ้าอีกแล้ว แต่โชคดีที่พวกเจ้ายังสามารถค้นหาหินจากลานที่ด้านนอกได้”

บางคนก็เกลี้ยกล่อมพวกเขาไม่ให้พยายามดึงดันมากเกินไป เพราะบางทีมันอาจจะผลักดันคนของตระกูลจี้ให้เกิดความโกรธแค้นจริงๆ

เย่ฟานแตะจมูกของเขาโดยไม่รู้ตัว เขามีท่าทีของปรมาจารย์ต้นกำเนิดสวรรค์แล้ว ทุกที่ที่เขาผ่านไปมันจะทำให้ใบหน้าของผู้คนจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์เขียวคล้ำ

"ทุกคน ข้าไม่ได้มาที่นี่เพื่อเดิมพันก้อนหิน” เย่ฟานอธิบายด้วยรอยยิ้ม

ไม่ไกลนักผู้คนที่ลานพนันหินตระกูลจี้ยิ้มแย้มแจ่มใส แต่แน่นอนว่าพวกเขาไม่เชื่อคำพูดของเย่ฟาน หากไม่ได้มาเพื่อเดิมพันหิน เขาจะมาหาประโยชน์อะไรที่นี่

ในขณะที่เย่ฟานกำลังจะอธิบายเพิ่มเติมเขาก็พบเจ้าอ้วนคนหนึ่งที่เดินผ่านมา

“ไอ้อ้วนสาระเลวนี้ใส่ชุดชั้นในสีแดงจริงๆ!” เย่ฟานร่ำร้องด้วยความไม่พอใจ

เขาเดินไปตลอดทางและมองไปรอบๆเพื่อมองหาราชาหินด้วยดวงตาศักดิ์สิทธิ์

สำหรับผู้ฝึกฝนสตรีเหล่านั้น เขาทำได้เพียงกล่าวคำขอโทษในใจอย่างเงียบๆ แต่เมื่อเห็นชายอ้วนคนนี้เดินผ่านมามันก็ทำให้เขาพูดไม่ออก

“เจ้าอ้วนนี่ค่อนข้างจะคุ้นเคย เจ้าบ้า กลับกลายเป็นว่าไอ้สาระเลวต้วนเต๋อก็อยู่ที่นี่ด้วย!” เย่ฟานตกตะลึง

แม้ว่าต้วนเต๋อจะเปลี่ยนรูปลักษณ์ของตัวเอง แต่เขาไม่มีอะไรต้องซ่อนภายใต้ดวงตาของเย่ฟ่าน

เย่ฟานต้องการเตะตูดใหญ่ๆนี้มาตั้งนานแล้ว แต่สุดท้ายเขาก็ต้องอดกลั้นไว้

5 1 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด