334 - ราชโองการอมตะ

1644 - ราชโองการอมตะ

ในขณะนี้ในที่สุดสือฮ่าวก็เห็นความผิดปกติที่ชัดเจน การแสดงออกของผู้อาวุโสนั้นมีความซับซ้อนเล็กน้อย ดวงตาของเขาหรี่ลงด้วยความเศร้าโศกจากนั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว

ทุกอย่างเหล่านี้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วมากหากไม่สังเกตดีๆก็จะมองไม่เห็นถึงความผิดปกติ

อย่างไรก็ตามในโลกภายนอกกลับเกิดเหตุการณ์สะเทือนฟ้าสะเทือนดิน พลังแห่งความโกลาหลแพร่กระจายปลุกคลุมทั่วท้องฟ้าโดยรอบดินแดนแถบนี้ พร้อมกันนั้นก็เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ทอดยาวออกไปนับหมื่นลี้

ยิ่งไปกว่านั้นท้องฟ้าก็ถูกแยกออกจากกัน ดวงดาวมากมายร่วงหล่นมีสายฝนโลหิตที่โหมกระหน่ำลงมาคล้ายกับสวรรค์กำลังร่ำไห้!

ในโลกภายนอกทุกคนต่างตกตะลึง

ไม่ทราบว่ามีสิ่งมีชีวิตจำนวนเท่าใดที่สั่นสะท้านด้วยความกลัว

โชคดีที่ทุกสิ่งทุกอย่างจบลงอย่างรวดเร็ว สิ่งที่ผิดปกติหายไปอย่างไร้ร่องรอย

ภายในห้องศิลาที่ใต้ดินยังคงเงียบสงบเช่นเดิม

กระดูกหน้าผากของสือฮ่าวเปล่งประกายสีทองร่างกายของเขาเหมือนสายธนูที่ถูกดึงจนตึง แม้ว่าเขาจะรู้ว่าเขาไม่สามารถชนะชายชราผู้นี้ได้ แต่เขาก็ยังต้องต่อต้านด้วยทุกสิ่งที่มี!

การต่อต้านอย่างถึงที่สุดแม้ว่าจะล้มลงครั้งแล้วครั้งเล่าเป็นลักษณะพิเศษส่วนตัวของเขา ตั้งแต่ไหนแต่ไรก็เป็นเช่นนี้เสมอมา

ร่างของเขากำลังจะถูกยึด? บางทีนี่อาจเป็นข้อสรุปเดียว

ในความคิดของสือฮ่าวตอนนี้เขาตกอยู่ในอันตรายขั้นวิกฤต

กู่ยี่ออกไปด้านนอก เขารอคอยการฟื้นคืนชีพของบรรพบุรุษผู้ยิ่งใหญ่มานานแสนนาน เพื่อที่จะปลดปล่อยเขาจากสถานการณ์ปัจจุบัน

ดังนั้นของขวัญที่ล้ำค่าที่สุดในโลกย่อมเป็นตัวของฮวง? หลังจากนี้บรรพบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ของเขาก็จะมีร่างกายที่เป็นเมล็ดพันธุ์พันธุ์อันศักดิ์สิทธิ์!

อย่างไรก็ตามในท้ายที่บรรพบุรุษโบราณของตระกูลกู่ก็เพียงโบกมือเพียงครั้งเดียวเท่านั้น รัศมีที่เศร้าหมองถูกปลดปล่อยออกมาจากภายในดวงตาของเขา!

“ บรรพบุรุษผู้ยิ่งใหญ่! กู่ยี่รู้สึกสับสน ท่านตั้งใจจะให้เขาจากไปหรือ?

“ถ้าหากข้ายอมตกต่ำจนถึงขั้นลงมือปล้นเมล็ดพันธุ์ของผู้อื่น ข้าคงไม่สามารถสร้างตระกูลกู่ให้แข็งแกร่งมาจนถึงปัจจุบันนี้ได้!” เขากล่าวอย่างใจเย็น

ร่างกายของกู่ยี่สั่นสะท้าน

“แต่สิ่งนี้จะช่วยให้ท่านกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง และตระกูลกู่ของเราก็จะมีหนทางรอดในยุคที่กำลังจะมาถึง” กู่ยี่ยังคงไม่ยินยอมพร้อมใจ

บรรพบุรุษของตระกูลกู่ไม่ได้พูดอะไร เขานั่งอยู่ที่นั่นเงียบๆ ก่อนจะใช้คลื่นพลังที่ไร้รูปแบบผลักสือฮ่าวและกู่ยี่ออกจากห้องศิลาจากนั้นประตูก็ปิดลงอย่างรวดเร็ว

“เรื่องที่เกี่ยวข้องกับราชาอมตะไม่ใช่สิ่งที่พวกเราสามารถทำความเข้าใจได้?” ในช่วงเวลาสุดท้ายกู่ยี่ก็จำคำพูดจากปู่ของเขาที่เคยกล่าวเอาไว้ก่อนที่จะเสียชีวิตได้

กู่ยี่เดินออกมาจากวังใต้ดินด้วยสีหน้าว่างเปล่า เมื่อมาถึงพื้นผิว ตัวเขากลับสือฮ่าวก็ถูกผู้คนมากมายนับหมื่นรุมล้อมอย่างรวดเร็ว

สิ่งมีชีวิตเหล่านี้บางคนมาจากตระกูลจักรพรรดิบางคนก็เป็นผู้สูงสุดที่มาจากตระกูลในพื้นที่ใกล้เคียง ตอนนี้พวกเขามองไปที่สือฮ่าวด้วยความระมัดระวัง

“กู่ยี่เจ้าทำอะไรกันแน่?”

เมื่อคนเหล่านี้มองไปที่สือฮ่าวพวกเขามีความกลัวอย่างมาก

เป็นเพราะพวกเขาเคยได้ยินข่าวลือว่าหุบเขาหินของตระกูลกู่มีสิ่งมีชีวิตโบราณอาศัยอยู่ข้างใต้ ก่อนหน้านี้เขาเกือบจะบรรลุระดับราชาอมตะแล้ว

แต่ในท้ายที่สุดเขาก็ถูกโจมตีโดยบรรพบุรุษของตระกูลสือทำให้รากฐานของเขาพังพินาศ

ในทำนองเดียวกันพวกเขาก็เคยได้ยินว่า ในดินแดนเก้าสวรรค์มีวิชาลับบางอย่างที่ถูกเรียกว่าการยึดร่างของผู้อื่น เจตนาของกู่ยี่จึงเป็นสิ่งที่ชัดแจ้ง เรื่องนี้จึงทำให้พวกเขาระมัดระวังอย่างยิ่ง!

ตอนนี้สือฮ่าวประสบความสำเร็จในเส้นทางนี้ ขณะที่บรรพบุรุษของตระกูลกู่อบจนสิ้นหนทาง ทุกสิ่งทุกอย่างจึงสามารถเชื่อมโยงกันได้อย่างสมบูรณ์แบบ

พวกเขาสงสัยอย่างมากว่าร่างกายของฮวงอาจถูกยึดไปโดยสิ่งมีชีวิตโบราณที่อยู่ใต้หุบเขาหินคนนั้น

“พวกเจ้าคิดมากเกินไปแล้ว หากไม่มีหัวใจที่จะมองข้ามอดีตและปัจจุบันเราจะกลายเป็นราชาอมตะได้อย่างไร” กู่ยี่กล่าวด้วยความเศร้าโศก

ตอนนี้เขารู้สึกโล่งใจเล็กน้อย แต่ก็รู้สึกเสียใจอย่างไม่น่าเชื่อ

แม้ว่าเขาจะอธิบายเช่นนี้ แต่ผู้บ่มเพาะทุกคนที่อยู่ที่นี่ก็ยังคงสงสัยอยู่ เหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อสักครู่ย่อมเป็นการเคลื่อนไหวของบรรพบุรุษตระกูลกู่อย่างแน่นอน

“ถ้าพวกเจ้าไม่เชื่อก็พาเขาไปเถอะ!” กู่ยี่เหวี่ยงตัวสือฮ่าวออกไปอย่างรุนแรง

หลังจากนั้นทุกคนจึงรีบตรวจสอบร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว

"ไปกันเถอะ!" เมื่อไม่พบความผิดปกติสิ่งมีชีวิตมากมายก็นำตัวสือฮ่าวออกไปจากดินแดนบรรพบุรุษของตระกูลกู่

เป็นเพราะพวกเขาเชื่อเช่นกันว่าถ้าบรรพบุรุษตระกูลกู่เคลื่อนไหวจริงๆ เขาจะไม่ปล่อยให้สือฮ่าวจากไปแบบนี้แน่นอน

ในระยะไกลต้นไม้โบราณต้นหนึ่งที่สูงเสียดฟ้าก็เกิดการสั่นสะเทือน นี่คือต้นไม้โลกซึ่งเกิดและเติบโตที่นี่กิ่งก้านของมันขยายออกไปปกป้องอาณาจักรโบราณทั้งหมด

หลังจากการต่อสู้ครั้งใหญ่ในอดีตเนื่องจากการมีอยู่ของต้นไม้นี้กำแพงอาณาจักรที่แตกร้าวจึงได้รับการฟื้นฟู นี่คือเหตุผลว่าทำไมโลกฝั่งนี้จึงรักษาความสมบูรณ์แบบไว้ได้

ตอนนี้ต้นไม้โลกส่องแสงสีทองกระจายออกไปทั่วอาณาจักร

“ราชโองการอมตะ!”

เหล่าสิ่งมีชีวิตระดับผู้สูงสุดที่กำลังพาสือฮ่าวเดินทางก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ การถ่ายทอดราชองการผ่านต้นไม้โลกย่อมแสดงให้เห็นถึงความเร่งร้อนของสถานการณ์!

ฮัวลาล่า!

ผู้สูงสุดทุกคนต่างคุกเข่าลงกับพื้นเพื่อแสดงความเคารพ!

ใบหน้าของพวกเขาดูเคร่งขรึมเคร่งขรึมและเปี่ยมไปด้วยความนอบน้อมในขณะที่กำลังรอฟังราชโองการ

แม้แต่ผู้สูงสุดของตระกูลจักรพรรดิก็ยังเปี่ยมไปด้วยความจริงจังย่อมแสดงให้เห็นว่าราชโองการฉบับนี้มีความเด็ดขาดมากแค่ไหน

เป็นเพราะแม้ว่าพวกเขาจะค่อนข้างแข็งแกร่ง แต่ท้ายที่สุดแล้วก็ไม่แน่ว่าจะเข้าสู่อาณาจักรแห่งความเป็นอมตะใด้

ในอดีตมีผู้สูงสุดของตระกูลจักรพรรดิ์มากมายที่ไม่สามารถเข้าถึงอาณาจักรที่อยู่สูงกว่าจนท้ายที่สุดก็ต้องเสียชีวิตไปด้วยความคับแค้น!

ในโลกนี้ถึงแม้จะมีผู้คนมากมายอาณาเขตกว้างใหญ่ไพศาล แต่จำนวนสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในอาณาจักรแห่งความเป็นอมตะก็มีน้อยกว่าน้อย!

อาจกล่าวได้ว่าตราบใดที่ปรากฏผู้ไม่ดับสูญขึ้นมาในตระกูลใดตระกูลหนึ่ง ตระกูลนั้นก็จะกลายเป็นตระกูลราชาไปในทันที!

แม้ว่าผู้ไม่ดับสูญจะเสียชีวิตไปนับล้านปี แต่ตระกูลของพวกเขาก็ยังคงเป็นตระกูลราชาอยู่เช่นเดิม เว้นแต่ว่าตระกูลราชาทุกตระกูลจะมองว่าพวกเขาไม่มีโอกาสที่จะสร้างสิ่งมีชีวิตอมตะขึ้นมาได้อีก สถานะของพวกเขาถึงจะลดลง

ต่อให้เป็นตระกูลจักรพรรดิก็เช่นกัน พวกเขาจะมีสิ่งมีชีวิตอมตะอยู่ในตระกูลเพียงคนสองคนเท่านั้น จึงสามารถเห็นได้ว่าการที่จะไปให้ถึงสิ่งมีชีวิตระดับนี้เป็นเรื่องที่ยากลำบากมากแค่ไหน!

หลังจากที่ราชโองการสิ้นสุดลงใบหน้าของทุกคนที่อยู่ที่นี่ก็บิดเบี้ยวอย่างรุนแรง!

ก่อนที่พวกเขาจะทันได้อ่านข้อความ พวกเขาก็ได้เห็นชื่อของผู้ไม่ดับสูญมากมายที่ลงนามร่วมกันในราชโองการนี้

“นี่คือ…การอภัยโทษให้กับฮวง!”

แม้แต่ผู้สูงสุดตระกูลจักรพรรดิก็ยังตกตะลึง ผู้ไม่ดับสูญมากมายได้มีคำสั่งร่วมกันว่าไม่มีใครได้รับอนุญาตให้ทำร้ายฮวง

หากผู้ใดกล้าที่จะขัดขืนจะถูกสังหารทั้งตระกูล หากผู้ลงมืออยู่ในตระกูลจักรพรรดิจะต้องใช้ศีรษะของตัวเองในการรับผิดชอบเรื่องนี้!

นี่เป็นการตัดสินใจที่ชัดเจนแตกต่างจากหลายวันที่ผ่านมาซึ่งเป็นเหตุให้เกิดความวุ่นวายต่างๆตามมามากมาย

เหตุใดทัศนคติของพวกเขาจึงเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันเช่นนี้?

หลังจากนั้นไม่นานพวกเขาก็ได้รับคำตอบ

เมื่อพวกเขามุ่งหน้าเข้าไปในส่วนลึกของดินแดน สิ่งมีชีวิตระดับผู้สูงสุดจากตระกูลจักรพรรดิก็ได้รับแจ้งว่า จักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญทั้งสองยังคงอยู่ที่พื้นที่ฝังศพโบราณ

อย่างไรก็ตามก่อนหน้านี้ผู้รับใช้ชราคนหนึ่งของพวกเขาได้ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับถ่ายทอดคำสั่งเป็นการลับว่า ไม่อนุญาตให้มีสิ่งใดเกิดขึ้นกับฮวงเขาจะต้องอยู่ในสถานะสมบูรณ์ที่สุดเมื่อบรรพบุรุษโบราณกลับมา!

คนรับใช้ชราคนนี้ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตระดับผู้ไม่ดับสูญธรรมดา แต่เป็นถึงสัตว์ร้ายที่มีหน้าที่เฝ้าถ้ำของอันหลาน ตัวตนที่แท้จริงของเขาคือหมาป่าโบราณตัวหนึ่ง

แม้ว่าเขาจะเป็นคนรับใช้แต่สถานะของเขาก็ยิ่งใหญ่มากกว่าผู้ไม่ดับสูญทุกคนในอาณาจักรแห่งนี้

ทุกคนต่างทราบดีว่าถ้ำอันหลานเป็นสถานที่ที่ไม่มีผู้ใดสามารถเข้าใกล้ได้ แม้แต่ลูกหลานของเขาหากไม่ได้รับอนุญาตจากอันหลานโดยตรงก็จะถูกหมาป่าตัวนี้สังหารทันที

คนรับใช้ชราคนนี้ปรากฏตัวขึ้นโดยระบุว่าอันหลานสนใจในตัวเด็กคนนี้เป็นอย่างมาก เขาสามารถแย่งชิงหีบไม้ใบนั้นออกไปต่อหน้าต่อตาของเขา เด็กคนนี้ย่อมกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ในอนาคต

เห็นได้ชัดว่านี่คือสิ่งที่พูดเมื่อนานมาแล้ว ในเวลานั้นพวกเขาเพิ่งประสบความพ่ายแพ้ในป่าอสูรสวรรค์ แม้แต่จักรพรรดิผู้ไม่ดับสูญก็คาดไม่ถึงว่าเมืองจักรพรรดิจะยินดีมอบตัวของฮวงออกมาในครั้งนี้!