ตอนที่ 30

ตอนที่ 30

“พวกเจ้ามารวมกันที่หน้าเรือนทุกคน”

"ขอรับ."

คนที่ตอบกลับเห็นว่าใบหน้าของหลิงจางนั้นน่ากลัวและรู้สึกตกใจในใจ พวกเขาไม่กล้าที่จะล่าช้าอีกต่อไปและหันกลับไปเพื่อร้องเรียกผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา

"เกิดอะไรขึ้น ท่าทางของนายน้อยน่ากลัวมาก"

เมื่อเซี่ยเฟิงเดินออกจากห้องโถงมีบ่าวรับใช้จากลาน มาล้อมรอบเขา

เมื่อได้ยินน้ำเสียงของเซี่ยเฟิงบ่าวรับใช้ทั้งสองรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติพวกเขาหดคอและไม่กล้าถามอีกต่อไปหันกลับมามองหน้ากัน

วันนี้มีเหตุการณ์อื่นเกิดขึ้นที่จวน เขาจึงไม่ได้ติดตามนายน้อยไปที่งานเลี้ยงตระกูลเจีย แต่ใครจะคิดว่าเรื่องร้ายแรงเช่นนี้จะเกิดขึ้น

เนื่องจาก ตงซานและตงซงติดตามนายน้อยของพวกเขาไปยังตระกูลเจีย พูดอย่างมีเหตุผลพวกเขารู้เห็นเหตุการณ์พวกเขาคิดว่าเจียหยวนหลิงไม่ควรถูกเอาเปรียบ

ไม่ว่าพวกเขาจะทำในส่วนของพวกเขาหรือไม่ก็ตาม พวกเขาก็จะไม่ได้รับความไว้วางใจในวันนี้

หลังจากนั้นไม่นานบ่าวรับใช้สองคนในชุดสีเทาก็ถูกนำมาคุกเข่าต่อหน้าเซี่ยเฟิงก่อนที่เซี่ยเฟิงจะพูดอะไร บ่าวทั้งสองก็คุกเข่าลงต่อหน้าเซี่ยเฟิงและขอร้อง

"พี่ใหญ่เซี่ย นายน้อยจะลงโทษเราหรือไม่ เราไม่ได้ตั้งใจที่จะไม่ติดตามช่วยเหลือนายน้อย บ่าวรับใช้ของเจียหยวนหลิงกันเราออกไป พวกมันไม่ยอมให้เราเข้าไปในลานได้ "

ใบหน้าของเซี่ยเฟิงเคร่งเครียดจ้องมองพวกเขาอย่างเย็นชา

"ถ้ามีอะไรอยากจะพูดก็เข้าไปในห้องแล้วรายงานให้นายน้อยทราบ"

หลิงจางได้ยินสิ่งที่เกิดขึ้นข้างนอกอย่างคลุมเครือและยังคงไม่หวั่นไหวกับเหตุผลของบ่าวรับใช้ทั้งสอง เมื่อเขาเข้าไปในลานบ้านของเจียหยวนหลิง บ่าวรับใช้ทั้งสองยังคงอยู่เคียงข้างเขา แต่สุดท้ายพวกเขาก็หายตัวไป เขาแน่ใจว่าต้องมีกลิ่นไม่ดีเกิดขึ้น

ในชีวิตก่อนหน้านี้ของเขาเนื่องจากสถานการณ์วุ่นวายเกินไปเขาจึงไม่มีเวลาจัดการกับทั้งสองคน เป็นเพราะเหตุการณ์ที่ตระกูลหลิงหลิงจู่ ๆ ทั้งสองวิ่งหนีไปอย่างไร้ร่องรอยทำให้เขารู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับทั้งสองคน

“พาเขาเข้ามา”

หลิงจางตะโกนอย่างเย็นชา

เซี่ยเฟิงโบกมือและเรียกให้บ่าวพา ตงซานและตงซงเข้าไปในห้องโถง

เมื่อตงซานและตงซงคุกเข่าพวกเขาก็เริ่มโอดครวญและขอการให้อภัย

"นายน้อยโปรดไว้ชีวิตพวกเราด้วยขอรับ ไม่ใช่ว่าพวกเราไม่ต้องการที่จะติดดตามท่านไป เพียงแต่บ่าวรับใช้ของตระกูลเจียหยุดพวกเราและไล่พวกเราออกจากลานบ้าน"

“ใช่แล้ว ขอรับ นายน้อยเราต้องการกลับไปเพื่อปกป้องท่าน แต่บ่าวรับใช้ตระกูลเจียนั้นน่ารังเกียจเกินไป”

"พวกเขาไล่พวกเจ้าออกจากลานเมื่อไหร่ ใครเป็นคนหยุดพวกเจ้าไว้ พวกมันมีผู้ช่วยกี่คน แล้วพวกมันพาเจ้าไปที่ใด"               หลิงจางถามช้าๆ

"เขาคือเจียเอ้อร์เป็นบ่าวที่ติดตามนายน้อยเจียหยวนหลิง เขาเป็นคนที่หยุดพวกเราไว้ขอรับ"

“ถูกต้องขอรับ”

“ตอนที่นายน้อยกำลังดื่ม เรากำลังจะข้าไปห้ามท่านว่าอย่าดื่มมาก พวกเขาจึงไล่พวกเราออกไป”

“ใช่ ใช่แล้วขอรับ”

"เขา..เขา ขังพวกเราไว้ที่สวนหลัง ตรงประตูมุมขอรับ"

"เป็นเช่นนั้นขอรับ”

“มีผู้ช่วยเหลือห้าหรือหกคนและพวกเขาทั้งหมดเป็นบ่าวของตระกูลเจียเราไม่รู้จักพวกเขาจริงๆ ขอรับนายน้อย”

ขณะที่อีกคนกำลังจะผงกศีรษะเห็นด้วยทันใดนั้นใบหน้าของหลิงจางก็มืดลงและโยนถ้วยน้ำชาในมือลงบนพื้น!

สวนหลังประตูมุม? เขาเคยอยู่ที่ศาลาในสวน ไม่เพียงแต่เขาไม่ได้ยินอะไรเลย เขาไม่เห็นแม้แต่เงา

"เซี่ยเฟิง พาคนไปที่ห้องพักของสองคนนี้ ค้นให้ทั่ว นำสิ่งที่อยู่ผิดที่ผิดทางมาให้ข้า"

หลิงจางตะโกนด้วยความโกรธ

ใบหน้าของตงซานและตงซง ต่างซีดเซียวขณะที่พวกเขาคลานอยู่บนพื้น

"คุณชาย คุณชายขอรับ พวกเราไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ได้โปรดเชื่อพวกเราเถิดขอรับ "

แม้ว่าเซี่ยเฟิงจะไม่เข้าใจช่องโหว่ในคำพูดของพวกเขา ตั้งแต่ที่หลิงจางพูดเขาก็ไม่ลังเลที่จะพาคนของเขาไปค้นห้องของตงซานและตงซง

เซี่ยเฟิงเปิดประตูออกไปเตะอย่างเสียงดัง

"ค้นให้ทั่วไม่ว่าจะมุมเล็กแค่ไหนก็ตาม อย่าปล่อยไปถ้ามีอะไรคลาดสายตา! "

คนรับใช้ที่ค้นห้องได้ยินแล้วไม่กล้าประมาท ห้องของตงถูกรื้อค้นทุกซอกทุกมุมของห้องและในที่สุดก็มีของมากมายออกมา

เซี่ยเฟิง พลิกดูสิ่งเหล่านี้ทีละอย่างด้วยใบหน้าที่มืดครึ้ม ในท้ายที่สุดเขาพูดอย่างเย็นชาและโกรธว่า

"นำสิ่งเหล่านี้กลับมาทั้งหมด! "

สิ่งของเหล่านี้กองอยู่ตรงหน้าหลิงจางอย่างรวดเร็วเซี่ยเฟิงเดินไปข้างหน้าและกล่าวว่า

"นายน้อยขอรับ ข้าพบสิ่งที่น่าสงสัยมากมายในห้องของสองคนนั้น พวกเขามีของมีค่าที่เหมือนๆ กันหลายชิ้น และอีกใบหนึ่งเป็นถุงขนาดใหญ่ที่มีเหรียญเงินหนึ่งร้อยเหรียญ ลายปักของกระเป๋าใบนั้นมีลักษณะตรงกันและมันมาจากคนคนเดียวกันขอรับ

เมื่อเซี่ยเฟิงกล่าวเช่นนี้ใบหน้าของตงซานและตงซงทั้งสองก็ซีดลงและซีดลง เหงื่อเย็นหยดจากหน้าผากของพวกเขาโดยที่พวกเขาไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองหลิงจาง

"นายน้อยลายปักของถุงเงินเหล่านี้ดูคล้ายกับเสื้อผ้าของเจียหยวนหลิงและวิธีการปักถุงเงินหล่านี้ ทำโดยบ่าวหญิงจากเรือนเย็บปักถักร้อยของหวังซินเหนียงของตระกูลเจีย” เซี่ยเฟิงกล่าวต่อ .