บทที่ 264 กิ่งก้านแห่งการทำลายล้าง
เมื่อทหารรักษาการณ์เงาขนาดยักษ์ละลายกลับเข้าไปในแท่นสีดำ มันรู้สึก—แทนที่จะรู้สึกสงบลง—อะดรีนาลีนของฉันจากการต่อสู้กลับเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ การหายใจของฉันตื้นขึ้นและฉันรู้สึกได้ว่าหัวใจเต้นเร็วขึ้นทุกวินาที เลือดกระทบกับหูของฉัน ทำให้ทุกอย่างจืดชืดเว้นแต่เสียงลมหายใจขาดๆหายๆของตัวฉันเอง มันเป็นความรู...
