Chapter 231
นิคยืนอยู่หน้าหน้าต่างบานใหญ่ที่สูงไปจนสุดเพดานห้อง เขามองดูอาคารมากมายจากหลังกระจก นิค ถอนหายใจเบนๆ เขาตื่นเต้นมากที่ผมของเขากำลังจะงอกและมันก็หายไปอีกครั้ง สิ่งที่แย่กว่าเดิมคือ ใต้ตาของเขาก็เริ่มดำคล้ำแล้ว. ชีวิตของคนที่หัวหน้าก็ไม่ใช่ลูกน้องก็ไม่เชิงเริ่มลำบากมากเมื่อเร็วๆนี้ และก็ไม่ได้พูดเกิน...
