บทที่ 47 มองผ่านกาลชั่วนิรันดร์ เดียวดายเหนือนนภา
"พวกเราก็เข้าไปกัน❗️ หากไม่เห็นเรื่องทั้งหมดนี้เอง ก็ไม่อาจยอมรับได้❗️" ผู้นำนิกายเทียนเฉินยืนโซเซ เลือดยังคงไหลออกจากร่างกายของเขา น้ำเสียงเปี่ยมไปด้วยความไม่เต็มใจ เขารู้ว่าหากเรื่องในวันนี้แพร่กระจายออกไปทั่วทั้งแดนร้างตะวันออกในอนาคต นิกายเทียนเฉินก็คงจบสิ้น ในประวัติศาสตร์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์ เ...
