เกิดใหม่อีกครั้งกับการแย่ง ตอนที่ 124 ไม่พอใจ
ตอนที่ 124 ไม่พอใจ
“ท่านกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่คะ ถ้างั้นก็แปลว่าคนอื่นต้องมาเป็นราชินีไม่ใช่เหรอถ้าท่านตัดใจจากองค์ชายแบบนี้???”
“ถูกต้อง”
เอมิเลียตอบพร้อมกับพยักหน้าขึ้นลงเล็กน้อย
ทางด้านของอาเลียตอนนี้ก็เริ่มแสดงสีหน้าเริ่มไม่พอใจออกมาให้เห็นได้ชัด เพราะตัวเธอส่วนลึกในใจก็ไม่ได้อยากให้เฮเลอร์ไปแต่งงานกับคนอื่นหรอก ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้แต่งงานกับเอมิเลียมากกว่าเพราะเธอรู้จักนิสัยของเอมิเลียดีว่าเธอจะไม่มีวันทรยศ และแต่งงานเพื่อผลประโยชน์กับเฮเลอร์แน่
แต่ทว่า
ถ้าเป็นเอมิเลีย
ถ้าเป็นคนที่เธอรู้จัก และแน่ใจว่าจะไม่หาผลประโยชน์กับเฮเลอร์อาเลียก็พร้อมที่จะยอมหลบทางให้ แต่สิ่งที่เธอได้ยินมามันกลับต่างจากที่ได้คิดเอาไว้มากที่กลับคำพูดของเอมิเลีย
แต่ระหว่างนั้นเอมิเลียก็เริ่มพูดต่ออีกครั้งด้วยสีหน้าแปลกใจว่า “ทำไมถึงได้ทำหน้าแบบนั้นกันละ หน้าตาของเธอตอนนี้ดูน่ากลัวมากเลยนะอาเลีย”
อาเลียรู้ตัวดีว่าตอนนี้หน้าของเธอเป็นยังไง
แต่ทว่าถึงเอมิเลียจะพูดมาเธอก็ยังมีสีหน้าแบบเดิม พร้อมกับคิดในใจไปด้วย ‘พูดอะไรออกมา นี่คิดว่าเราจะยอมรับเรื่องเมื่อกี้หรือไง’
“ก็เพราะเรื่องที่ท่านพูดไงคะ!”
“เกี่ยวกับการหลีกทางให้นะเหรอ?”
“ค่ะ”
“อุ๊บ!” เอมิเลียทำท่าเหมือนกับหัวเราะออกมาพร้อมกับใบหน้ายิ้มเล็กน้อยโดยเอามือปิดปากตัวเองเอาไว้ด้วย จากนั้นก็พรางคิดในใจว่า ‘นี่เธอกำลังเข้าใจอะไรผิดอยู่เนี่ย หึหึ!’
อาเลียก็กำลังทำหน้าสงสัยในท่าทางของเอมิเลียที่แสดงออกมามาก
จากนั้น
“มันมีเรื่องอะไรน่าตลกคะ ตอนนี้พวกเรากำลังคุยเรื่องจะ-”
“เดี๋ยวก่อน!.”
เอมิเลียขัดก่อนที่อาเลียจะพูดจบ โดยการชูมือขวาออกมาด้านหน้าแล้วก็เริ่มพูดต่ออีกว่า “เธอคงกำลังเข้าใจอะไรผิดอยู่แน่เลยใช่ไหม?”
“เข้าใจผิด???”
อาเลียตอบโดยเอียงคอลงเล็กน้อย
‘นั่นไงท่าทางแบบนี้ว่าแล้วเธอกำลังเข้าใจผิดแน่ ให้ตายสิ ทีเรื่องอื่นเก่งหมดเลยกับเรื่องแบบนี้ดันไม่เข้า… ไม่สิ! เธอก็แค่คิดถึงเรื่องประโยชน์ขององค์ชายเท่านั้นถึงได้เป็นแบบนี้ เฮ้อ~’ เอมิเลียคิดในใจ จากนั้นก็เริ่มพูดต่อโดยชี้นิ้วไปที่อาเลียว่า “คนที่จะได้แต่งงานกับองค์ชายมันก็เธอไง”
“เอ่ะ”
“ไม่ต้องมาเอ่ะเลย นี่ยังไม่รู้เรื่องจากท่านคาสันอีกหรือไง”
ทันทีที่ได้รู้เรื่องอาเลียก็อุทานด้วยน้ำเสียง และหน้าตาแปลกใจกับสิ่งที่ตนได้ยิน จากนั้นทางเอมิเลียก็เริ่มพูดต่อถึงชื่อของคาสันเพราะเรื่องนี้เองเธอก็พึ่งรู้ว่าจากคาสันได้เมื่อเช้าเองเช่นกัน เกี่ยวกับการตัดสินใจเลือกราชินีของเฮเลอร์ และคนที่ได้รับเลือกก็คืออาเลียเธอจึงได้ชวนมาคุยในห้องแบบนี้
“ทะ- ท่านกำลังล้อเล่นระ- เรื่องอะไรอยู่คะ แบบนั้นมันเป็นไปไม่ได้หรอกคะระดับของพวกเราสองคนมันต่างกันเกินไป ถ้าองค์ชายคิดที่จะแต่งงานก็น่าจะแต่งงานกับลูกสาวของขุนนางที่มีอำนาจมากกะ-”
“ฉันไม่ได้พูดเล่นอะไรทั้งนั่น”
เอมิเลียเสียงแข็งใส่อาเลียที่กำลังพูด ทำให้อาเลียที่กำลังพูดแบบไม่มีความมั่นใจหยุดไปแล้วคิดในใจทันทีว่า ‘ท่าทางแบบนั้นไม่ใช่เรื่องโกหกแน่นอน แต่ทำไมกันละ ทำไมองค์ชายถึงได้ทำเรื่องแบบนี้ จะว่าเป็นเพราะเรื่องเมื่อคืนมันก็คงไม่น่าจะใช่หรอกเพราะสมัยก่อนองค์ชายก็เคยนอนกลับผู้หญิงมาเยอะแล้วนิ???’
ในหัวของเอมิเลียตอนนี้เต็มไปด้วยเรื่องสงสัย
อันดับแรกเลยตัวของอาเลียรู้เรื่องของระดับตำแหน่งของตัวเองกับเฮเลอร์ดีอยู่ เลยสามารถเข้าใจได้ถึงเหตุผลที่จะไม่ได้เป็นราชินี แต่ทว่าตอนนี้กลับได้ยินจากปากของเอมิเลียคนที่ไม่เคยพูดเล่นว่าโดนรับเลือกสะงั้นก็เลยทำให้เธอไม่เข้าใจและสงสัยอยู่เต็มหัวว่าเรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้ยังไง
“เอาละถ้างั้นพวกเราก็มาเริ่มกันเลยดีกว่า”
“เริ่ม??? ท่านกำลังจะเริ่มอะไรคะ”
หลังพูดมาเอมิเลียก็แสยะยิ้มเล็กน้อยบนใบหน้า และใช้สายตาของเธอกวาดสายตามองร่างกายของอาเลียราวกับว่าต้องการอะไรบางอย่าง
“ไม่ชัดเลยแหะ”
เอมิเลียพรึมพรำ
‘นี่สรุปกำลังจะเริ่มอะไรละเนี่ย???’ อาเลียยังคงสงสัยกับท่าทางของเอมิเลียที่กวาดสายตามองตัวเธออยู่ จากนั้นจึงได้เริ่มถามว่า “ท่านกำลังจะทำอะไรกับข้าคะ”
“แต่งตัว”
“แต่งตัว?”
“ใช่ เธอเองก็น่าจะรู้สถานะของเธอตอนนี้ดีแล้วไม่ใช่หรือไง ถึงยังไม่ได้เป็นราชินีแต่ตอนนี้ก็เกือบจะได้เป็น จะให้ฉันปล่อยให้เธอสวมเสื้อผ้าราคาถูกแบบนั้นต่อไปได้ยังไง ข้ารับไม่ได้!”
เอมิเลียกระแทกเสียงส่วนท้ายด้วยน้ำเสียงอารมณ์เสีย โดยขณะที่ตอบคำถามเธอก็ชี้ไปหาอาเลียที่นั่งอยู่ ส่วนชุดที่อาเลียกำลังใส่อยู่มันก็เกรดต่ำแบบที่เอมิเลียพูดออมาไม่มีผิด เสื้อผ้าของเธอคงเรียกได้ว่าดีกว่าสามัญชนปกติเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
“ขะ- ข้าคิดว่าเรื่องนะ- นั้นไม่ต้องก็ได้นะคะ ยังไงเสื้อผ้ามันก็เป็นเสื้อจะดีหรือไม่ดีมันก็เสื้อผ้านั่นแหละคะ”
อาเลียพยามปฏิเสธ แล้วได้พรางคิดในใจไปด้วยว่า ‘ตอนนี้เราต้องรีบไปจัดการเรื่องงานก่อนไม่มีเวลามาไร้สาระกับเรื่องสาระแบบนี้หรอก’
แต่ถึงแบบนั้น
คำพูดของอาเลียกลับกำลังทำให้เอมิเลียแสดงสีหน้ากำลังโมโหแบบสุดๆ ออกมา เพียงแค่เห็นหน้าของเอมิเลียตัวของเธอก็สามารถเข้าใจได้เลยว่าสิ่งที่เธอต้องพูดตอนนี้คืออะไร จากนั้นก็เริ่มพูดต่ออีกว่า “ตกลงคะ!”
ทันทีที่ตอบ
ใบหน้าของเอมิเลียก็ยิ้มออกมาราวกับว่าเปลี่ยนเป็นอีกคน แต่ใบหน้าที่กำลังยิ้มตอนนี้กลับไม่ใช่รอยยิ้มที่ปกติทั่วไป แต่มันเป็นใบหน้าที่กำลังยิ้มแบบมีนัยมองตรงไปยังร่างกายของอาเลีย
‘เฮ้อ~ หน้าตาแบบนั้นรู้สึกไม่ดีเลย…’
