ตอนที่ 513+514 ไม่ยอม

ตอนที่ 513 ไม่ยอม

“ฉันได้ยินว่าผู้อาวุโสตู้ไม่เห็นด้วยกับลูก ๆ ของเขา แต่ฉันคิดว่าเขาปฏิบัติต่อคุณนายโจวค่อนข้างดีนะ” เจียงเหยาเริ่มพูดกับตู้เฉินเหนือหน้าต่างรถที่เปิดพับลง

“น้าของฉันเป็นลูกสาวคนเดียวของเขา อีกอย่าง เธอไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับมรดกของเขาในขณะที่เธอแต่งงานกับตระกูลโจวไปแล้ว นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงรักเธออย่างสุดซึ้ง มีคนสงสัยว่าทำไมเธอถึงกลายเป็นคนเช่นทุกวันนี้” ตู้เฉินอธิบาย แต่ไม่มีน้ำเสียงประชดประชันในน้ำเสียงของเขา

เขาหัวเราะ “สำหรับปู่ พ่อเป็นลูกชายคนโตที่รอมรดกทั้งหมดของท่าน ในขณะที่ฉันเป็นหลานชายที่เคยเป็นคนที่โดดเด่นในครอบครัว แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นคนพิการที่ทุกคนต่างสงสาร ดูเหมือนว่าท่านจะห่วงใย แต่จริง ๆ แทบจะไม่ใช่เลย ฉันมันก็แค่ตัวน่ารำคาญคนหนึ่งเท่านั้น”

“แล้วตู้ซื่อเซียนล่ะ?” เจียงเหยาถาม

“สำหรับผู้อาวุโสตู้ เขาเป็นลูกชายสุดพิเศษ ซื่อสัตย์ และกตัญญู ปฏิบัติต่อพ่อของเขาด้วยความอดทนและเห็นอกเห็นใจ ในขณะที่เขายอมทนพ่อของฉัน พี่ชายเขามักจะหาเรื่องเขา เพื่อความสงบสุขภายในครอบครัวและความรักหลานอย่างฉัน ที่จะไม่มีวันเดินได้อีก”

เจียงเหยารู้สึกประหลาดใจ ตู้เฉินบอกทุกอย่างกับเธออย่างตรงไปตรงมา แต่เธอก็ไม่สามารถหาคำใดที่ปลอบโยนเขาได้

แม้ว่าเธอไม่ชอบตระกูลตู้และตระกูลโจว แต่เธอกลับไม่รู้สึกเช่นกันเมื่อพูดถึงตู้เฉิน ความจริงที่ว่าเขาไม่ได้เปิดเผยตัวตนของเธอว่าเป็นเทวแพทย์ ทำให้เจียงเหยามีเหตุผลมากขึ้นที่จะปฏิบัติต่อเขาดีกว่าคนอื่น ๆ ในครอบครัวของเขา

“คุณคิดว่าผู้อาวุโสตู้เต็มใจประนีประนอมกับนางโจวมากแค่ไหน” เจียงเหยาอยากรู้อยากเห็นกับการสนทนาที่อยู่ห่างออกไปสองสามฟุต ชายชราตู้เป็นฝ่ายพูดและดูเป็นทุกข์มาก ในขณะที่ลู่ชิงสียืนฟังด้วยใบหน้าไร้อารมณ์เช่นเคย

การประเมินของเจียงเหยา เธอคิดว่าผู้อาวุโสตู้คงรักนางโจวมาก ไม่เพียงจากข้อเท็จจริงที่ว่าเขานั่งรถมาจากเมืองจินโดมาถึงเมืองจิน เพียงเพื่อพูดคุยกับลู่ชิงสีเท่านั้น แต่ยังมาจากข้อเท็จจริงที่ว่าเขาเดินทางแม้ว่าเขากำลังป่วยหนัก

จากการสแกนโดยระบบการแพทย์ ผู้อาวุโสตู้มีโรคตับแข็งระยะสุดท้าย

นอกจากนี้ เขายังเป็นความดันสูง ซึ่งเป็นโรคที่พบบ่อยในผู้สูงอายุ

แม้ว่าความดันโลหิตของเขาจะคงที่ หากไม่มียาเพื่อควบคุมโรคตับแข็ง ผู้อาวุโสตู้ก็คงมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกินหนึ่งหรือสองปี

ถ้าเขาอายุน้อยกว่านี้เสียหน่อย การปลูกถ่ายตับอาจเป็นไปได้ อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาอายุมากเกินไปแล้ว การผ่าตัดเป็นเรื่องที่เสี่ยงมากสำหรับคนที่ร่างกายอ่อนแอ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องการรอรับบริจาคตับที่เหมาะสมกับร่างกายของเขาเลย เขาไม่มีเวลามากมายนัก

เจียงเหยาคิดว่าการที่ผู้อาวุโสตู้ลงจากเตียงคงเป็นเรื่องที่เหน็ดเหนื่อย แต่เขาก็สามารถมาที่นี่ได้เพียงเพื่อนางโจวเท่านั้น

ในขณะที่เจียงเหยากำลังไตร่ตรองถึงความรักของผู้อาวุโสตู้ที่มีต่อลูกสาวโง่ ๆ ของเขา ตู้เฉินกำลังคิดถึงคำถามที่เจียงเหยาพูดออกมาโดยไม่ตั้งใจ

ไม่กี่วินาทีต่อ เขาก็ยิ้มออกมา “คุณนายลู่ เพราะคุณ และการที่น้าเขาเกือบทำร้ายคุณในครั้งล่าสุด คุณชายลู่ไม่มีวันเห็นด้วยกับเรื่องที่ปู่เขาพูดหรอก”

__

ตอนที่ 514 ไม่เสียใจ

ตู้เฉินเงียบไปหลังจากพูดจบ และมองไปทางลู่ชิงสีและผู้อาวุโสตู้

เจียงเหยาขอริมฝีปากเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำตอบของตู้เฉิน นั่นเป็นเพียงคำถามส่ง ๆ จากเธอก็เท่านั้น

เมื่อลู่ชิงสีเปลี่ยนเรื่องให้กลายเป็นสถานการณ์พยายามฆาตกรรม เพื่อทำให้เรื่องราวรุนแรงขึ้น ก็ไม่มีที่ว่างให้พูดคุยกันอีก เขาไม่เคยประนีประนอมกับท่าทางของเขา

“ฉันว่าผู้อาวุโสตู้คงจะไม่ชอบคุณเอามาก ๆ ทำไมคุณถึงออกมาเจอพร้อมกับเขาที่นี่ในวันนี้ได้ล่ะคะ”

เจียงเหยางงงวยเมื่อเห็นรถเข็นสองคันที่ดึงออกมาจากท้ายรถ แม้ว่าผู้อาวุโสตู้อยากจะมา เขาก็น่าจะพาคนที่แข็งแกร่งกว่ามาด้วย

“ฉันเป็นคนเดียวที่เต็มใจมากับเขา” ตู้เฉินตอบ

เมื่อการสนทนาจบลง ทั้งคู่ก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีก

เจียงเหยามองไปที่ลู่ชิงสีก่อนจะจ้องมองไปที่ตู้เฉิน ช่างเป็นตัวละครที่แปลกอะไรอย่างนี้ เธอคิด

เธอไม่สามารถระบุได้ว่าความแปลกประหลาดอยู่ตรงไหน ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนที่ไม่เป็นอันตราย และพูดจานุ่มนวลตอนที่ได้พบกับเธอตั้งแต่ครั้งแรก แต่เห็นได้ชัดว่าเขามีอะไรมากกว่าที่ตาสามารถมองเห็น

“ตู้เฉิน ฉันมีคำถามจะถามคุณ” หลังจากลังเลเล็กน้อย เจียงเหยาขยับใบหน้าของเธอเข้าไปใกล้หน้าต่างที่เปิดอยู่และถามว่า “คุณไม่รู้สึกเสียใจเหรอที่ไม่สามารถยืนขึ้นได้อีก? ถ้าฉันบอกว่าฉันสามารถรักษาขาให้คุณได้ แล้วทำให้คุณสามารถยืนขึ้นได้อีกครั้ง คุณเสียใจไหมที่ไม่ห้ามแม่และน้า ไม่ให้ไล่ฉันออกไปจากโรงพยาบาล?”

ดวงตาของตู้เฉินกระพริบด้วยความประหลาดใจ ที่ส่องประกายผ่านใบหน้าของเขา หลังจากเงียบไปไม่กี่วินาที ในที่สุดเขาก็ยิ้มออกมา “คุณก็รู้อยู่แก่ใจนี่”

ทันใดนั้น ความลับของเขาก็ไม่ใช่ความลับอีกต่อไป

ถึงกระนั้นก็ไม่มีความเสียใจ

“ถ้าเราไม่ไล่คุณออกไป ฉันอาจกลายเป็นความล้มเหลวในการผ่าตัดครั้งแรกของคุณก็ได้” ตู้เฉินยิ้ม “ก่อนที่ผู้อาวุโสตู้จะเสียชีวิต ฉันไม่สามารถยืนขึ้นได้ มันจะมีความหมายบางอย่างให้ฉันได้รับสิ่งที่ต้องการจากเขา จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคนพิการอย่างฉันกลับมาเป็นปกติ ฉันก็ยังไร้ค่าเหมือนเดิม ฉันอยากเป็นคนพิการที่ไร้ประโยชน์ อย่างน้อยฉันก็ยังได้ความเห็นอกเห็นใจจากผู้อื่น”

คำตอบอย่างเฉยเมยของตู้เฉินทำเอาเจียงเหยาตกใจ เธอเติบโตมาในครอบครัวที่สงบสุขและใช้ชีวิตอย่างปราศจากความขัดแย้ง นั่นคือเหตุผลที่เธอไม่สามารถเห็นอกเห็นใจตู้เฉินและเรื่องครอบครัววุ่นวายของเขาได้

ในที่สุดเธอก็เข้าใจว่าทำไมเธอถึงคิดว่าตู้เฉินเป็นคนแปลก

เขาเป็นคนดีหรือเปล่า?

บอกไม่ได้อย่างแน่นอนหรอก

คนที่โหดเหี้ยมต่อตัวเองไม่สามารถเป็นคนดีได้

ถึงกระนั้นเธอก็ไม่ได้เกลียดเขา แม้ว่าเขาจะรู้ความลับของเธอและเป็นคนไม่ดีจริง ๆ ก็ตาม

ลึกลงไปในหัวใจของเธอ เธอไม่พบแม้แต่ร่องรอยความเกลียดชังเพียงน้อยนิดต่อตู้เฉินเลย

นี่คือสิ่งที่เธอพบว่ามันแปลก