บทที่ 32 แผนสำเร็จ!
ลู่เจ๋อเดินออกจากห้องน้ำ เขาเห็นลู่หลี่ถือถุงทุกประเภทโดยมีอลิซเดินตามหลังเข้ามา
“รุ่นพี่” อลิซโบกมือให้ลู่เจ๋อด้วยรอยยิ้มน่ารัก “แม่ครัวตัวน้อยมารายงานตัวค่ะ คุณชอบเซอร์ไพรส์ไหม?”
ช่วงนี้ลู่เจ๋อจะไปที่ชั้นเรียนของลู่หลี่ทุกวันหลังเลิกเรียน ดังนั้นเขาจึงได้พบอลิซบ่อย ๆ ทั้งสองค่อย ๆ คุ้นเคยกันมากขึ้น
ลู่เจ๋อพบว่าเด็กสาวผมฟ้าคนนี้ไร้เดียงสามาก ไม่เหมือนลู่หลี่
“แม่ครัวตัวน้อย?” ลู่เจ๋องง "เธอมาที่นี่เพื่อทำอาหารเหรอ"
ลู่หลี่พูดว่า “วันนี้พ่อกับแม่ไม่ว่าง พวกเขาจะไม่กลับมา แม่บ้านก็จะกลับบ้านด้วย อลิซอยู่ฝั่งนี้ของเมืองพอดี เธอเลยบอกว่าจะมาทำอาหารให้เรา”
เมื่อลู่เจ๋อได้ยิน ดวงตาของเขาก็เป็นประกายขึ้นทันที เขาแสดงท่าทางขอบคุณอลิซ
เขาเพิ่งกินอาหารที่น่ากลัวของลู่หลี่ไป ถ้าวันนี้อยู่กันแค่ 2 คนที่บ้าน พวกเขาคงจะสั่งอาหารกลับบ้านมากิน
แต่อลิซมาทำอาหารให้ เธอเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของหลี่
เขาได้รับประโยชน์จากหลี่จริง ๆ!
“ฮิฮิ…รุ่นพี่ทำงานหนักมาก มีเพียงวัตถุดิบจากสัตว์ธรรมดาเท่านั้น เราเลยทำได้แค่ทำอาหารธรรมดา” อลิซพูดอย่างอาย ๆ
“ไม่ มันดีมากแล้ว!” ลู่เจ๋อยกนิ้วโป้งให้อลิซ “เมื่อเทียบกับเรา 2 คนที่ทำอาหารไม่เป็น อลิซ เธอเป็นเหมือนผู้ช่วยให้รอด!”
ลู่หลี่เบือนหน้าหนีแต่ไม่ได้แย้งอะไร เธอรู้ว่าอาหารของเธอน่ากลัวแค่ไหน
อลิซเท้าเอวและยิ้มอย่างมั่นใจ “ถ้าอย่างนั้นรอก่อนนะรุ่นพี่ ฉันจะทำให้คุณมีความสุขอย่างแน่นอน!”
จากนั้นเธอก็เริ่มนำส่วนผสมที่ซื้อมาเข้าครัว
ลู่หลี่อยากจะตามเธอเข้าไป แต่คิดดูแล้วก็ก้าวถอยหลัง ครั้งที่แล้วที่ทำอาหารให้ลู่เจ๋อเธอแค่ต้องการแก้แค้นเขาเท่านั้น ครั้งนี้ช่างเถอะ
เมื่อเห็นลู่หลี่ไม่เข้าไป ร่างกายที่ตึงเครียดของลู่เจ๋อก็ผ่อนคลาย
น่ากลัวมาก!
ลู่หลี่เริ่มแกะของที่ซื้อมา
เหล่านักรบมักจะมีผิวที่ดีมาก ดังนั้นลู่หลี่และอลิซจึงไม่ใส่ใจกับเครื่องสำอางที่สาว ๆ มักจะซื้อ พวกเธอซื้อแต่เสื้อผ้าและเครื่องประดับ
ลู่เจ๋อเหลือบมอง 2-3 ครั้งก่อนที่จะละสายตาออกไป
เฮ้อสาว ๆ
ถ้าเป็นเขา เขาจะซื้อสินค้าเทคโนโลยีอย่างคอมพิวเตอร์หรือหุ่นยนต์ทุกประเภท
นั่นคือความรักของผู้ชาย
จากนั้นลู่เจ๋อก็หยิบคอมพิวเตอร์ออกมาแล้วเริ่มดูข่าวเกี่ยวกับการสอบปลายภาค
ข่าวว่ามหาวิทยาลัยสหพันธ์จะมาดูการสอบได้แพร่ไปทั่วอินเตอร์เน็ตของระบบเต๋อหลุน
ด้วยเหตุนี้มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงบางแห่งจึงส่งคนมา ทั้งระบบได้ติดตามการสอบปีนี้อย่างจดจ่อ ทำให้มีพาดหัวข่าวทุกวัน
แต่ลู่เจ๋อได้ค้นหาเป็นเวลานานและไม่พบอะไรที่เฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับการสอบครั้งนี้ ตอนนั้นเองกลิ่นหอมยั่วใจก็เล็ดลอดออกมาจากห้องครัว เขาปิดคอมพิวเตอร์และมองทางครัว
เขาต้องยอมรับว่าเธอเป็นสปิริตเชฟจริง ๆ
แค่เนื้อสัตว์ธรรมดาและสมุนไพรธรรมดา เธอก็ยังสามารถทำอาหารอันโอชะได้
แค่ได้กลิ่น ลู่เจ๋อก็สัมผัสได้ถึงคำวิงวอนจากท้องของเขาแล้ว
…
ลู่เจ๋อและลู่หลี่นั่งรอที่โต๊ะแล้ว
อลิซนำจานที่มีสีสันออกมา ไม่นานอาหารก็เต็มโต๊ะ จากนั้นเธอก็ทำความสะอาดห้องครัวและนั่งลง
อลิซวางใบหน้าไว้บนมือ มองดูลู่เจ๋อที่เกือบทำน้ำลายหกแล้วมองลู่หลี่ก่อนจะพูดว่า “โอเค กินกันเถอะ”
เมื่อได้รับอนุญาตจากเชฟ ลู่เจ๋อแทบรอไม่ไหวที่จะกินซี่โครงผัดเปรี้ยวหวานสีแดงทอง
ความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูกระเบิดขึ้นในปากทันที รสเปรี้ยวหวานแทรกเข้าไปในเนื้อสัตว์ มันดีมากจนเขาเกือบจะร้องไห้
เหมือนว่าเขาได้เห็นสวรรค์!
นี่หล่อนใส่ยาอะไรลงไปเนี่ย!
ลู่หลี่มองลู่เจ๋อและเม้มปาก มันดีขนาดนั้นเลยเหรอ? เธอก็แค่ไม่ได้พยายาม หากเธอพยายามล่ะก็ เธอก็สามารถทำอาหารได้เหมือนกัน เธอจะแพ้อลิซได้ยังไง?
เมื่อคิดแบบนั้น เธอก็คว้าส่วนผสมพิเศษของดาวเคราะห์หลานเจียง ‘ไผ่หัวใจแดง’ และแทะมัน
จากนั้นเธอก็ตัวแข็งทื่อ แพ้แล้ว…
รสชาตินี้ลู่หลี่รู้สึกว่าเธอไม่สามารถเข้าถึงได้แม้ว่าเธอจะใช้เวลาทั้งชีวิตอยู่ในครัว
เมื่อเห็นการแสดงออกที่พึงพอใจบนใบหน้าของทั้งสอง อลิซก็ยิ้มอย่างมีความสุข
ในฐานะเชฟ สิ่งที่มีความสุขที่สุดคือการได้เห็นคนอื่นสนุกกับอาหารของเธอ
เธอหยิบตะเกียบขึ้นมาชิม แต่ไม่นานเธอก็ขมวดคิ้ว “ส่วนผสมมีจำกัดและทักษะของฉันก็ยังไม่ดีพอ มันไม่ค่อยดีเท่าไหร่”
“นี่ยังไม่ดีเหรอ?” ลู่เจ๋อตะลึง เขาเห็นแสงแดดและชายหาด เขายังสงสัยว่าจานนี้ถูกวางยา เธอจะไม่มีความสุขกับอาหารจานนี้ได้ยังไง?
"ไม่ดี" อลิซส่ายหัว “มันไม่ส่องแสง อาหารที่ไม่ส่องแสงไม่ใช่อาหารที่ดี!”
“สะ…ส่องแสง?!” ลู่เจ๋อมองที่อลิซอย่างพูดไม่ออก นี่เธออ่านนิยายมากไปรึเปล่า?
“เนื้อสัตว์ร้ายที่ผสมกับสมุนไพรวิญญาณจะส่องแสงเป็นบางครั้ง สิ่งนี้จะเพิ่มศักยภาพของอาหารให้สูงขึ้น” อลิซอธิบาย
ลู่เจ๋อและลู่หลี่ต่างพยักหน้า
พวกเขาไม่เข้าใจ แต่ก็ดูน่าทึ่งทีเดียว
“รุ่นพี่ คุณนำส่วนผสมอาหารกลับมาจากดาวเคราะห์หนานเฟิงได้ไหม? ถ้าคุณทำได้ ฉันจะทำอาหารจิตวิญญาณที่แท้จริงให้กับหลี่และคุณได้ชิม”
ลู่เจ๋อตกใจ แค่นี้เขาก็น้ำลายไหลแล้ว มันวิเศษมาก แต่เธอบอกว่ามันจะดีกว่านี้อีก?
ไม่ดี…เขารู้สึกว่าเขากำลังเสพติด
เขาพยักหน้าอย่างไม่ลังเล “ไม่มีปัญหา คุณต้องการส่วนผสมอะไร? แม้ว่าฉันจะต้องค้นหาทั้งดาวเคราะห์หนานเฟิง ฉันก็จะหาให้คุณ!”
เพื่ออาหาร เขาทำได้ทุกอย่าง!
อลิซได้ยินก็ยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นเรามาคุยกันทางออนไลน์ ฉันจะกลับไปคิดดูแล้วส่งรายการที่ฉันต้องการให้คุณ”
"แน่นอน ไม่มีปัญหา!" ลู่เจ๋อยิ้มและแลกเปลี่ยนการติดต่อกับอลิซ
อลิซมองเบอร์ติดต่อของลู่เจ๋อและยกริมฝีปากขึ้น
แผนสำเร็จ!
จากนั้นเธอเงยหน้าขึ้นแล้วพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น ถ้าฉันมีคำถามเกี่ยวกับการฝึกฝน ฉันสามารถถามรุ่นพี่ได้ไหม?”
"แน่นอน" ลู่เจ๋อพยักหน้า
อลิซกำลังทำอาหารดี ๆ ให้พวกเขา แน่นอนว่าลู่เจ๋อไม่คิดมากเรื่องช่วยเธอฝึกฝนเล็กน้อย
เมื่อได้ยินคำพูดของพวกเขาจากด้านข้าง ลู่หลี่ก็ตะลึงอย่างสมบูรณ์ นี่มันอะไรกัน!
-----------------------------