บทที่ 25/1 สายเลือดกายาจักรพรรดิ ดินแดนลับที่สี่❗️

แดนร้างตะวันออก สถานที่ซึ่งทำการขุดเหมืองโบราณโดยตำหนักไร้ความหวัง

ฉินมู่สะบัดมือเล็กน้อย และจัดการทำให้ร่างของนักรบวัยกลางคนกลายเป็นฝุ่น จากนั้นเขาก็เริ่มมองไปที่เหมืองโบราณที่อยู่ตรงหน้าเขาทันที

หินต้นกำเนิด เป็นการมีอยู่ที่พิเศษและล้ำค่าเป็นอย่างมาก

มันมีแก่นแท้พลังงานอันศักดิ์สิทธิ์ ผลที่ได้รับดีกว่าหินวิญญาณหลายพันเท่า และยังสามารถดูดซับพลังภายในหินต้นกำเนิดและฝึกฝนได้อย่างรวดเร็ว

ดังนั้น ในโลกปัจจุบัน หินต้นกำเนิดจึงเป็นสมบัติอันล้ำค่า ซึ่งเป็นที่ชื่นชอบของสิ่งมีชีวิตนับหมื่นเผ่าพันธุ์

แต่อย่างไรก็ตาม แม้ว่าหินต้นกำเนิดจะเหนือกว่าในเรื่องของประสิทธิภาพ แต่มันก็เป็นเรื่องที่ยากมากที่จะขุดเจอและมีค่าอย่างยิ่ง

แม้ว่าดินแดนหลักทั้งห้าจะมีหินต้นกำเนิด แต่หลังจากการขุดอย่างหนักหน่วงและพิถีพิถัน บางครั้งก็หาหินต้นกำเนิดได้ไม่กี่ก้อนเท่านั้น มันจึงเป็นสิ่งล้ำค่าอย่างหาที่เปรียบมิได้

ที่แห่งนี้คือที่ตั้งของเหมืองต้นกำเนิด เป็นสถานที่ที่กว้างใหญ่ ดินสีน้ําตาลแดง มีความแข็งมาก และขุดยากอย่างยิ่ง

มีการขุดบ่อหินต้นกำเนิดมากกว่าสิบบ่อในบริเวณนี้

ในเวลานี้ มีมนุษย์ที่อายุน้อยและมีความแข็งแรงจำนวนนับไม่ถ้วนสวมเสื้อผ้าขาดๆ ต่างก็ถือเหล็กหรือกระสอบไว้บนหลัง ยุ่งอยู่กับการขุดหินต้นกำเนิดใกล้กับบ่อหลายสิบแห่ง

ผู้ฝึกยุทธ์ของตำหนักไร้ความหวังที่มีกระแสพลังที่น่าสะพรึงกลัว ถือแส้เฝ้าดูคนงานขุดเหมืองทุกการเคลื่อนไหวอย่างดุเดือด

แต่ใครก็ตามที่ทําให้การขุดช้าลง พวกเขาจะฟาดแส้ลง ฉีกผิวหนังของเหล่ามนุษย์จนเปิดออก และกรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า

สิ่งที่น่ากลัวกว่านั้นคือ ด้านข้างของเหมืองสามารถมองเห็นกองกระดูกสีขาวได้ทุกที่

เจ้าของกระดูกสีขาวเหล่านี้ พวกเขาทั้งหมดเป็นทาสเหมืองแร่ที่เสียชีวิตที่นี่ แต่หลังจากที่พวกเขาเสียชีวิตลงแล้วศพของพวกเขาก็ถูกโยนทิ้งไปอย่างง่ายๆ

"ตาแก่ ขี้เกียจงั้นรึ❓ รีบทำเร็วเข้า❗️"

ผู้ฝึกยุทธ์ของตำหนักไร้ความหวัง กล่าวอย่างดุร้าย แส้เหล็กในมือของเขาฟาดลงที่หลังของชายชราที่มีตะกร้าอยู่บนหลัง ทำให้ชายชราล้มลงกับพื้นและเกิดบาดแผลจนมีเลือดไหลหยด

ชายชรากรีดร้องและหอบหายใจอย่างหนัก เรี่ยวแรงของเขาหมดลง และเขาไม่สามารถทำงานได้อีกต่อไป

เมื่อเห็นชายชราเริ่มหมดแรง ผู้ฝึกยุทธ์ของตำหนักไร้ความหวังก็ถือแส้และเหลือบมองชายชราด้วยความรังเกียจ

"หือ ถ้าไม่ใช่เพราะเหมืองโบราณขาดแคลนกำลังคนอย่างเร่งด่วน ในอดีต ขยะอย่างเจ้าคงถูกฆ่าตายไปนานแล้ว”

“ตาแก่ ตื่นขึ้นมาและลุกขึ้นและไปทํางานต่อได้แล้ว❗️”

ในอดีต มนุษย์เช่นชายชราที่ไม่สามารถขุดเหมืองโบราณได้ จะถูกผู้ฝึกยุทธ์ของตำหนักไร้ความหวังฆ่าได้ทุกเวลา

แต่ตอนนี้ ตำหนักไร้ความหวังกำลังขาดแคลนกำลังคนในการขุดแร่อย่างเร่งด่วน ดังนั้น ชายชราจึงถูกไว้ชีวิต

ฉินมู่เฝ้าดูมันอย่างเย็นชา แทนที่จะรีบลงมือ แต่เขากลับเรียกใช้คัมภีร์ไร้เงาเร้นฟ้าดินที่หลีกเลี่ยงการรับรู้ของทุกคนได้เป็นอย่างดีเข้าสู่บ่อหินต้นกำเนิดล่วงลึกเข้าไปในเหมืองโบราณ

ด้านล่างของบ่อหินต้นกำเนิดมีอุโมงค์ที่ขุดเจาะขยายออกไปทุกทิศทุกทาง

สิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์มนุษย์นับไม่ถ้วนทำงานที่นี่ ขุดเหมืองโบราณให้กับตำหนักไร้ความหวัง

ในนั้น ยังได้เห็นผู้ฝึกยุทธ์จำนวนมากมาย

พวกเขาทั้งหมดล้วนสวมด้วยโซ่ขนาดใหญ่ ที่สามารถสะกดข่มเขตแดนพลังยุทธ์ได้ และถูกคุมโดยผู้ฝึกยุทธ์ของตำหนักไร้ความหวังอีกด้วย การมาขุดเหมืองโบราณ นั้นน่าสังเวชยิ่งกว่ามนุษย์ทั่วไปเสียอีก

หลังจากเดินอยู่ในเหมืองโบราณมาระยะหนึ่ง ตามการรับรู้ของฉินมู่ก็พบกับเป้าหมายของการเดินทางของเขาอย่างรวดเร็ว

นั่นคือเด็กสาวที่ดูแล้วน่าจะมีอายุประมาณสิบหกหรือสิบเจ็ดปี ใบหน้าเล็กๆ ของนางดูสกปรก และเมื่อมองแวบแรกนางดูไม่แตกต่างจากทาสเหมืองแร่ทั่วไปคนอื่นๆ เลย

แต่ฉินมู่สามารถรับรู้ถึงความพิเศษของอีกฝ่ายได้อย่างชัดเจน

ในร่างของนาง เลือดสีทองกำลังเดือดพล่านราวกับคลื่นทะเลมหึมา ที่ทั้งรุนแรงและปั่นป่วน

ภายใต้ขี้เถ้าของแร่ที่ปกคลุมไว้นั้น ร่างกายของนางขาวผุดผ่อง และร่างกายที่ผอมเพรียวของนางดูเหมือนจะมีพลังอันยิ่งใหญ่

ใช่แล้ว ร่างกายเช่นนั้นแน่นอน❗️

กายาจักรพรรดิในตำนานของเผ่าพันธุ์มนุษย์❗️

ตั้งแต่แรกที่เห็นเด็กสาวคนนี้ ฉินมู่ก็ยืนยันการคาดเดาก่อนหน้านี้ของเขาได้ทันที

เด็กสาวคนนี้ชื่อ หยุนรั่วซี่ เลือดที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายของนางคือเลือดของกายาจักรพรรดิของเผ่าพันธุ์มนุษย์❗️

กายาจักรพรรดิ เป็นร่างกายที่แข็งแกร่งมาก ด้วยความแข็งแกร่งทางกายภาพที่ไม่มีใครเทียบได้และพลังศักดิ์สิทธิ์ที่ไร้ขอบเขต

และเมื่อโตขึ้น ก็จะมีพลังการต่อสู้ที่ไร้เทียมทานที่สามารถทำลายทุกวิถีเส้นทางได้

เมื่อกายาจักรพรรดิเติบโตจนถึงขีดสุด และหลังจากเปลี่ยนแปลงไปสู่กายาจักรพรรดิที่ยิ่งใหญ่ ก็สามารถขับเคี่ยวกับเต๋าสุดยอดที่ไม่มีใครเทียบได้ในโลกนี้❗️

นี่เป็นร่างกายที่อยู่ยงคงกระพัน แต่ตอนนี้มันปรากฏขึ้นอีกครั้งในร่างกายของเด็กสาวคนนี้

หยุนรั่วซีโบกพลั่วในมือ 'ใช้ความพยายามอย่างมาก' ทุบไปที่แร่แข็งที่อยู่ข้างหน้า ขุดมันทีละเล็กทีละน้อย

ด้วยความแข็งแกร่งทางกายภาพของนาง ตามปกติแล้วงานเล็กๆ น้อยๆ เช่นนี้จะไม่ทำให้นางรู้สึกเหนื่อยเลยแม้แต่น้อย

แต่หยุนรั่วซีระวังตัวอย่างมาก ไม่กล้าที่จะเปิดเผยตัวเอง เพราะกลัวว่าผู้ฝึกยุทธ์จากตำหนักไร้ความหวังจะสังเกตเห็นความพิเศษของนาง

ดังนั้น นางจึงระมัดระวังในการซ่อนตัวอยู่เสมอ ไม่กล้าเปิดเผยพลังที่มากเกินไป แต่ทำตัวเหมือนกับคนงานเหมืองคนอื่นๆ ทั่วไปที่ขุดแร่ต้นกำเนิด

‘น่าเสียดายที่ข้ามีร่างกายที่แข็งแกร่งแต่ก็ไม่สามารถฝึกฝนได้ ไม่เช่นนั้นข้าอาจจะสามารถปกป้องชาวเมืองในเมืองผิงหยาง รวมทั้งทาสของเหมืองที่นี่เพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานจากการเป็นทาสอีกต่อไป’

หยุนรั่วซีถอนหายใจเบาๆ ดวงตาของนางมืดมนเล็กน้อย

ไม่ใช่ว่านางไม่ได้พยายามฝึกฝน แต่ผู้ฝึกยุทธ์ในเมืองหรือสำนักไม่กี่คนที่นางแอบไปหา ไม่สามารถสอนนางได้ นางจึงไม่สามารถเริ่มฝึกได้

ดังนั้น หลังจากผ่านไปหลายปี แม้ว่านางจะมีร่างกายที่แข็งแกร่ง แต่นางก็ไม่รู้วิธีฝึกฝนและไม่มีปราณ

‘บ้าเอ้ย ทําไมข้าถึงมีพลังที่ยิ่งใหญ่ไม่ได้❓’

‘ข้าต้องการปกป้องชาวเมืองผิงหยาง และข้าอยากปกป้องผู้คนเช่นพวกเขาให้มากขึ้น’

หยุนรั่วซีเช็ดหน้า น้ำตาที่เอ่อในดวงตาไหลลงบนใบหน้าของนาง

ตั้งแต่ถูกตำหนักไร้ความหวังพาตัวมาที่เหมืองโบราณแห่งนี้ นางได้เห็นโศกนาฏกรรมมากเกินไป

ที่นี่ ชีวิตของมนุษย์ต่ำเทียบเท่ากับหญ้า และมันก็ไร้ค่า❗️

การตกเป็นทาส ถูกกดขี่และถูกฆ่าหลังจากหมดประโยชน์ มันเป็นชะตากรรมของมนุษย์งั้นรึ❓

หยุนรั่วซี ไม่เต็มใจเลยแม้แต่น้อย

ถ้าเป็นไปได้ นางก็อยากจะทำลายมันให้หมดสิ้น❗️

ความคิดของหยุนรั่วซีหมุนวนอยู่ในหัวมากมาย แต่นางไม่รู้ว่าทุกสิ่งเกี่ยวกับนางถูกมองเห็นโดยฉินมู่ที่อยู่ด้านข้าง

เมื่อเห็นท่าทีที่ไม่เต็มใจของเด็กสาว และเมื่อนึกถึงดวงตาที่เย็นชาและเศร้าของคนงานเผ่าพันธุ์มนุษย์ในเหมืองโบราณแห่งนี้ ฉินมู่ก็คิดอย่างรอบคอบ

ดินแดนลับลำดับที่ 4 ถัดไป ดูเหมือนว่าเขาจะรู้วิธีจัดการมันแล้ว