บทที่ 82: พิษ (2)

บทที่ 82: พิษ (2)

บทที่ 82: พิษ (2) ซูหรงมองดูหลัวอวี้ด้วยความเห็นอกเห็นใจ “องค์ชาย อย่าโกรธเลย นั่นเป็นวิธีที่โม่เฟยประพฤติตัวอยู่เสมอ” หลัวอวี้หอบหายใจ “เจ้าลูกหมา!” “องค์ชาย วันนี้คุณไม่ต้องไปเรียนดีกว่า พักผ่อนอยู่บ้านบ้าง ผมจะขอวันหยุดให้คุณ” ซูหรงกล่าว “ไม่ วันนี้ฉันต้องไปเรียน” หลัวอวี้ กล่าวอย่างเด็ดขาด ซูหรง...