King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 284 แย่แน่! แย่แน่แน่!! แย่แน่แน่แน่!!!
ตอนที่ 284 แย่แน่! แย่แน่แน่!! แย่แน่แน่แน่!!!
“เรื่องของเอ็ดเน่มันแย่มากเลยละ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปแย่แน่”
น้ำเสียงกับสีหน้าที่เอรีน่าพูดมามันจริงจังมาก แต่ถึงยังไงตอนนี้ก็พอแน่ใจได้ว่าเธอยังปลอดภัยอยู่ซึ่งก็แปลว่าวันนี้ไม่ต้องไปทำนกย่างแล้ว
“แย่อะไรครับท่านแม่?”
“ก็เอ็ดเน่นะสิไม่ยอมรวมร่างกับมัน ทั้งๆ ที่ถึงเวลาแล้วเมื่อไม่กี่วันก่อน เฮ้อ~”
สิ่งที่เอรีน่าพูดออกมาสำหรับเธอมันอาจจะเป็นเรื่องแปลกก็จริงเพราะคนส่วนใหญ่ถ้าเลี้ยงสัตว์อสูรก็จะมีความคิดเอามาทำเป็นร่างจำแลงอสูรกันหมด แต่ว่า คนส่วนใหญ่นั้นไม่เข้าใจนะสิ ว่าการที่เลี้ยงอะไรโตมาได้หนึ่งตัวมันผูกพันขนาดไหน อยู่ๆ มาบอกว่าให้รวมร่างแล้วไม่เจอกันอีก มันก็ต้องต่อต้านเป็นธรรมดา แถมเอ็ดเน่ยังเด็กอยู่ด้วยคงจะไม่ยอมรวมร่างแบบที่เอรีน่าบอกจริงๆ
แล้วมันเป็นปัญหายังไง?
“ก็ไม่เห็นว่ามันไม่มีปัญหาอะไรนิครับ!”
“เอ่ะ?!?!?! ลูกกำลังพูดอะไรออกมาดรารอน์ นี่ถ้าเอ็ดเน่ไม่ยอมรวมร่างพลังของเธอก็อยู่ในระดับปกตินะสิ แล้วถ้าเป็นแบบนั้นลูกคิดว่าน้องจะสามารถปกครองประเทศได้เหรอ”
“อื้ม! ท่านถามออกมาดีมากครับท่านแม่” ผมพยักหน้าขึ้นลงให้กับคำถามของเอรีน่า แต่ว่ามันก็ไม่ได้ถูกทั้งหมด “…แต่ว่า ข้าคิดว่าท่านแม่ลืมอะไรบางอย่างไป”
“อะไรบางอย่าง?”
น้ำเสียงและหน้าตาของเอรีน่าที่ถามมาทำเหมือนเด็กมาก แต่พอมาลองคิดดูแล้วเธอก็น่าจะเข้าเลขสี่แล้วยังสวยอยู่เลยนะ สมแล้วที่เป็นแม่ของข้าเอ็ดเน่โตขึ้นคงไม่ต่างจากเธอนักหรอก
ไม่สิ!
ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องไร้สาระแบบนี้
“ท่านคิดว่าทำไมเอ็ดเน่ต้องแข็งแกร่งด้วยละครับ”
“ก็เพื่อปกครอง-”
“นั่นไงครับ!”
ผมพูดเสียงตื่นเต้นเพื่อให้เอรีน่าคิดตาม แต่มันก็ไม่ได้พิเศษอะไรหรอกพูดๆ ไปงั้นแหละ
“นั่น….”
“ถูกต้องครับ การปกครองที่ท่านว่าก็คือปกครองพวกขุนนางใช่ไหมละครับ”
หงิก! หงิก! เอรีน่าพยักหน้าขึ้นลงเพื่อเป็นคำตอบ
จากนั้นผมก็พูดออกไปอีก
“ก็แค่หาคนที่แข็งแกร่งอยู่ข้างเธอสะก็จบ แล้วอีกอย่าง หลังจบสงครามข้าก็เตรียมแผนอะไรเอาไว้แล้วด้วยเพราะเหตุแบบนั้นเอ็ดเน่ไม่จำเป็นต้องแข็งแกร่งเลย”
สิ่งที่ผมพูดกับเอรีน่านั้นไม่ใช่เพื่อให้เธอสบายใจเรื่องของเอ็ดเน่หรอก แต่เรื่องที่ผมวางแผนเอาไว้หลังสงครามกับพวกทวีปลึกลับมันจงเป็นเรื่องจริง แล้วเพราะการนั้น การที่ให้ทารอนไปเอาทหารทั้ง 5 ประเทศ มารวมตัวกันถือเป็นก้าวแรกที่ได้วางแผนเอาไว้ หึหึ!
“ลูกคิดจะทำอะไร???”
เอรีน่าถามสีหน้าสงสัย
เอาไงดีนะ… บอกไปเลย! เก็บเอาไว้ก่อน! วิธีที่ผมคิดเอาไว้พูดตามตรงโอกาสสำเร็จมันแทบไม่มีถ้าเป็นช่วงเวลาปกติ แต่ว่า ถ้าเป็นช่วงหลังการศูนย์เสียการเปลี่ยนแปลงมันจะทำได้ง่ายขึ้นมาก ประวัติศาสตร์เมื่อชาติก่อนของผมมันยืนยันมาหมดแล้ว ถ้าเกิดต้องการเปลี่ยนแปลงก็ต้องเปลี่ยนช่วงหลังจากการศูนย์เสีย หรือปัญหาครั้งใหญ่เท่านั้น
แล้วถ้าใช้โอกาสสงครามนี่ละก็…
สำเร็จแน่นอน!
“ท่านแม่หลังสงครามกับทวีปลึกลับข้าจะ-”
ปัก!
“ดรารอน์!!!”
ยังไม่ได้บอกเป้าหมายออกไปเลยเสียงคนเปิดประตูที่ดังมากก็ดังมาจากทางเข้า ส่วนคนที่ตะโกนเรียกผมจนลืมว่าตัวเองเป็นขุนนางที่ต้องรักษาภาพอยู่ตอนนี้ก็คือ ทารอน! นั่นเอง
ไหนบอกอยู่วัง?
มานี่ได้ยังไง?
ถึงจะยังสงสัยกับการปรากฏตัวของทารอนอยู่แต่ผมก็ต้องทำหน้าปั้นยิ้มแล้วตอบกลับไปแบบที่สมควรจะตอบในตอนนี้ว่า
“ครับ ข้าอยู่นี่”
“ฮูว…. ข้าคิดว่าเจ้าจะไม่ตื่นขึ้นมาสะแล้ว”
ประโยคคำพูดนี้มันคุ้นๆ ยังไงไม่รู้แฮะ พูดเหมือนใครบางคนแถวนี้เลย
“ท่านพี่นี่ท่านมาทำอะไรตอนนี้ อย่าบอกนะว่าดรารอน์พึ่งตื่นท่านก็จะเอางานมาให้แล้ว!”
ทำได้ดีมากครับท่านแม่!
หลังจากที่โดนเอรีน่าตะโกนใส่ไปทารอนก็แสดงใบหน้ารู้สึกผิดออกมาอย่างเห็นได้ชัด เฮย เฮย เฮย เอาจริงเหรอ! นี่อย่าบอกนะว่ามีงานให้กับข้าที่พึ่งตื่นมาทำจริงๆ
ทำหน้ารู้สึกผิดแบบนั้นสักพักทารอนก็เริ่มพูดออกมา
“เอรีน่าเจ้าช่วยออกไปก่อน”
“ทำไมข้าต้องอะ-”
“ข้าบอกให้ออกไปก่อน!!!”
ทารอนตะโกนเสียงดังมาก ใบหน้าเองก็เช่นกันจริงจังมาก
ท่าทางแบบนั้นคงเป็นเรื่องอะไรที่สำคัญแน่ แต่มาตะโกนใส่ท่านแม่ของข้าแบบนี้เจ้านั้นคงไม่รักชีวิตของตัวเองแล้วสินะ นี่ถ้าเป็นชาติก่อนมีคนตะโกนใส่ครอบครัวของผมแบบนี้ละก็ป่านนี้คงได้ลงไปนอนจมกองเลือดไปแล้ว
แต่ว่า
นั่นมันเป็นลุงของผมเอง อีกอย่างคำพูดแบบนั้นก็ทำอะไรเอรีน่าไม่ได้หรอกเพราะตอนนี้เธอกำลังทำหน้าบูด หลับตาแล้วเอามือกอดอกเอาไว้ ท่าทางของเธอที่กำลังแสดงออกมายังไงก็คงไม่ยอมออกไปไหนแน่นอน
ด้านทารอนเองเมื่อเห็นท่าทางของเอรีน่าเจ้านั้นก็ส่ายหน้าไปมาแบบคนเหนื่อยใจ
ช่วยไม่ได้… ยังไงเรื่องก็เป็นแบบนี้ให้เอรีน่าฟังไปด้วยเลย เพราะยังไงตัวข้าเองก็ลุกไม่ได้เพราะแน่นท้องอยู่ด้วย เหอะๆ ไม่น่าอัดสะเยอะขนาดนั้นเลย…
“ท่านลุงพูดมาเถอะ”
“แต่เรื่องครั้งนี้มัน…”
“ไม่เป็นอะไรครับ ข้าคิดว่าท่านแม่ต้องเข้าใจแน่”
“ใช่แล้ว! ข้าไม่เข้าไปยุ่งอะไรไม่เข้าเรื่องหรอก!”
เอรีน่าพูดแทรกขึ้นมา
จากนั้นทารอนที่น่าจะรู้ตัวว่าตัวเองหมดทางเลือกก็เดินตรงมาทางพวกเราทั้งสองคน แล้วเลือกนั่งที่เก้าอี้ด้านซ้ายของผม จากสถานการณ์ที่ประเมินได้ในตอนนี้ผมคิดว่าทารอนต้องมีเรื่องอะไรสำคัญที่จะพูดแน่ แต่มันจะเป็นเรื่องอะไรผมเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน …ยังไงก็ขออย่าให้มันเป็นปัญหาของการรวมทัพก็แล้วกัน เพราะเวลามันเหลือไม่มากแล้ว
“เจ้าตื่นมานานหรือยัง”
ทารอนเริ่มถามออกมาก่อน
ระหว่างถามออกมาสายตาก็มองไปที่โต๊ะอาหารด้านหน้าด้วยสีหน้าแปลกใจ สีหน้าแบบนั้นคงกำลังตกใจกับจำนวนจานอาหารอยู่แน่ หึหึ!
“ก็ประมาณ 2 ชั่วโมง น่าจะได้… ครับ”
“อ่า”
ไม่รู้หรอกนะว่าหมอนี่จะถามเรื่องเวลาตื่นเพื่ออะไร ก็เจ้าเองไม่ใช่หรือไงที่บอกให้ทหารเฝ้าประตูเอาไว้แล้วข้าตื่นมาทหารพวกนั้นก็คงรายงานให้ฟังอยู่แล้ว ไม่เข้าใจเลย~ ???
“ถ้างั้นตอนนี้เจ้าพออธิบายได้ไหมว่าพลังที่อยู่ในตัวเจ้ามันคืออะไร ในระหว่างที่ข้าอยู่ที่พระราชวังพวกจอมเวทย์ก็บอกว่ามีจุดพลังเหนือกว่าขั้นตำนานปรากฏตัวในเมือง พอลองถามตำแหน่งก็บอกว่าอยู่ที่คฤหาสน์แห่งนี้”
ออ!
เรื่องนั้นเองเหรอ นึกว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไรสะอีก… ไม่สิ! นี่มันเป็นเรื่องใหญ่มากเลยต่างหากสำหรับคนที่ไม่รู้เรื่องของข้าที่ได้รับพลังจากโอรอส ตามจริงก็ไม่อยากจะพูดหรือจะเชื่อเหมือนกันว่าพลังของผมตอนนี้มันเกินขั้นตำนานไปไกลมากแล้ว ไม่คิดเลยว่าระดับพลังห่างกันเพียงขั้นเดี๋ยวจะมากมายมหาศาลขนาดนี้
“ตอบมาสิ!”
ทารรอนเร่งเอาคำตอบ
ก็อยากจะตอบอยู่หรอกแต่ถ้าบอกไปหมอนี่ก็คงไม่เข้าใจ แต่ก็เอาเถอะ บอกไปตามตรงก็แล้วกันเพราะยังไงสะทารอนก็คงเชื่อนั่นแหละ
หลังจากตัดสินใจได้ผมก็บอกตามที่ผมเจอมาให้กับทารอนได้ฟัง แล้วก็บอกไปด้วยว่าตระกูลนี้สืบเชื้อสายของทายาทที่แท้จริงของราชามังกรองค์ที่ 99 พูดกี่ครั้งตัวเลขก็สุดยอดตลอดเลยแฮะ! แต่เรื่องตัวเลขช่างมันก็ตอนนี้ผมกำลังพยามอย่างมาก ที่ไม่หัวเราะออกไปอยู่
สาเหตุที่กำลังจะหัวเราะก็เป็นเพราะทารอนและเอรีน่า กำลังอ้าปากค้างกับเรื่องที่ได้ยินไปเมื่อครู่นั่นเอง นี่แหละภาพที่ควรเกิดเมื่อได้รู้ความจริง คิดว่าตอนนั้นโอรอสคงแอบคิดแปลกใจที่ผมไม่ได้แสดงใบหน้าแบบทั้งสองคนในตอนนี้แน่ เหอะๆ
“ดรารอน์เจ้าพูดเรื่องจริงใช่ไหม?”
“ใช่แล้วดรารอน์ นี่ลูกไม่ได้ความจำมีปัญหาใช่ไหม?”
ทั้งสองคนถามออกมาเล่นสะผมไปต่อไม่เป็นเลย คิดไปคิดมาผมอาจจะแค่ฝันไปเองก็ได้… ไม่สิ! ถ้าฝันพลังก็ไม่เพิ่มมาขนาดนี้หรอก …แต่ใจจริงก็อยากให้มันเป็นความฝันนะ ฝันทีเถอะ!
“ครับข้าพูดเรื่องจริง ของยืนยันมันก็คือพลังของข้าในตอนนี้ไงครับ!”
อยากให้มันเป็นความฝันจริงๆ แต่ไม่ใช่มันก็คือไม่ใช่นั่นแหละ
“ข้าเข้าใจแล้วถ้างั้นข้าจะเชื่อ …งั้นพวกเราก็มาเข้าเรื่องต่อไปเลยแล้วกัน”
โห่ว! สมแล้วที่เป็นอัครเสนบดีของประเทศ เข้าใจอะไรง่ายจริงๆ แต่ที่บอกว่าเรื่องต่อไปมันหมายความว่ายังไง???
ถึงแม้จะไม่อยากได้ยินเรื่องที่ทารอนกำลังจะพูดออกมาก็เถอะ แต่ว่า เฮ้อ~
“เรื่องอะไรครับ?”
