King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 281 ดูอิว&ดูฮิว

ตอนที่ 281  ดูอิว&ดูฮิว

“พวกเจ้าทั้งสี่ตอนนี้เข้าใจดีใช่ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้นภายในเผ่าของพวกเรา”

“ครับ” โอรอสเป็นคนตอบอีกครั้ง คนอื่นมันไม่มีปากกันหรือไง? “ตอนนี้หลังจากที่ข้าได้ข่าวเหมือนว่าองค์ชาย ดูอิวกับดูฮิว ท่านทั้งสองกำลังแย่งตำแหน่งเป็นราชาองค์ที่ 100 กันอยู่”

พี่น้องแย่งตำแหน่งมันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว

แต่สำหรับผมเมื่อชาติก็มันไม่มีอะไรแบบนี้หรอกเพราะผมได้คัดเลือกลูกจากผลงานเอาไว้แล้ว ซึ่งผลงานของคนที่เลือกไม่ใช่แค่เก่งเรื่องต่อสู้กับสงคราม แต่ต้องมีความเป็นคนด้วย ซึ่งถ้าให้อธิบายเดียวมันยาวอีก เพราะงั้นไม่ต้องดีกว่าเพราะถ้าพูดถึงความเป็นคนก็น่าจะเข้าใจได้ไม่ยาก

“ตั้งใจหน่อยใกล้ถึงช่วงสำคัญแล้ว”

เสียงลูกไฟโอรอสดังขึ้น

“ครับ”

…

….

…..

เมื่อลองได้ตั้งใจฟังมาสักพักราชามังกรก็พูดแต่เรื่องเดิมๆ ที่ชาติก่อนผมเจอมาทั้งนั้น ตอนนี้เผ่ามังกรที่เป็นเผ่านักสู้ที่แข็งแกร่งกำลังแบ่งออกเป็นสองฝ่าย ระหว่างลูกคนโตดูอิว และลูกคนที่สองดูฮิว ถ้าคิดตามปกติตำแหน่งมันก็ต้องเป็นของลูกคนโต

แต่

ตามที่ได้ฟังราชามังกรพูดเหมือนว่าจะมีขุนนางบางกลุ่มไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้น และในขณะเดียวกันก็มีขุนนางบางกลุ่มอยากให้เป็นแบบนั้นเช่นกัน ช่างเป็นปัญหาโลกแตกของตำแหน่งราชา เนื้อเรื่องแบบนี้ผมเคยเห็นมาจนเบื่อแล้ว เฮ้อ~

ในระหว่างเบื่อๆ ที่ฟังการสนทนาระหว่างโอรอสกับราชามังกรอยู่นั้น ราชามังกรก็ลุกขึ้นด้วยสีหน้าจริงจังมาก ท่าทางแบบนั้นคงถึงเรื่องสำคัญจริงๆ แล้วสินะ

ให้มาดูตอนนี้เลยก็จบ!

“พวกเจ้าทั้งสี่คนจงออกเดินทางไปสะ ตอนนี้เผ่ามังกรแห่งนี้ไม่ได้อยู่ในมือของราชวงศ์อีกแล้ว”

“ทะ ท่านจะให้พวกเราเดินทางไปไหนครับ?”

โฮรอสถามอีกแล้ว

อยากรู้จังอีก 3 คน โดนตัดลิ้นหรืออะไร ทุกครั้งที่ถามหรือตอบก็มีแต่หมอนั้นคนเดียวเลย

“พวกเจ้าต้องเดินทะ-”

ปัง!

ราชามังกรพูดยังไม่ทันจบเสียงก็ดังขึ้นมาก่อน ถึงจะรู้อยู่แล้วว่ามันเป็นเสียงอะไรแต่มันก็ดังมาจากด้านหลังของผม ผมเลยต้องให้ไปดูหน่อย

หลังจากที่หันมองก็เป็นตามที่เข้าใจเพราะมีมังกรสวมผ้าคลุมสีทอง ขนสีทอง กำลังยืนอยู่ด้านหน้าประตูพร้อมกับพวกทหารที่น่าจะเป็นทหารก่อรัฐประหาร[ยึดอำนาจ] แถมในมือของหมอนั่นยังถือหัวของมังกรที่ไหนเอาไว้ด้วย

มองดูสักพักผมก็พึมพำเบาออกไป

“…นั่นคงเป็นองค์ชายอีกคนสินะ…”

“ใช่แล้วที่ยืนอยู่คือองค์ชายดูอิวส่วนหัวที่อยู่ในมือคือองค์ชายดูฮิว”

ลูกไฟโอรอสตอบด้วยน้ำเสียงแข็งๆ เหมือนกับว่ากำลังโมโหอยู่

แต่จะมาโมโหอะไรตอนนี้มันก็ไม่เกิดประยะ-

“องค์ชายดูอิวนี้ท่านกำลังทำเรื่องบ้าอะไร!!!!”

ขอถอนคำพูดแล้วกัน! คนที่กำลังตะโกนใส่องค์ชายดูอิวตอนนี้ก็คือโอรอสอีกแล้ว โอรอสที่คุยกับราชาคนเดียวแบบเมื่อกี้ เหอะๆ

ในระหว่างคำถามของโอรอสพวกทหารของดูอิวก็วิ่งเข้ามาในห้องจำนวนมาก

1 2 3 …. 23 24 25 โห่ว! ไม่คิดเลยว่าจะเข้าแค่นี้เอง อย่างที่ผมได้นับไปจำนวนทหารที่เข้ามามีทั้งหมด 25 คน แต่จะมาจัดการกับพวกโอรอสคนเพียงเท่านี้จะไหวแน่เหรอ?

ระหว่างสงสัยเสียงขององค์ชาย… เรียกยากจริง เอาเป็นดูอิวก็พอ

ในระหว่างที่ผมกำลังสงสัยกับเหล่าทหารที่เข้ามาในห้องเสียงดูอิวก็ดังขึ้น

“ฮาฮาฮา ท่านโอรอสข้าว่าท่านน่าจะเห็นด้วยกับข้าดีกว่า”

“เห็นด้วย!!! ท่านกำลังจะบอกให้ข้าเห็นด้วยกับวิธีบ้าๆ แบบนี้งั้นเหรอ!!!”

ตุ๊บ!

ดูอิวโยนหันในมือลองบนพื้น ถึงไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเอาหัวมายืนยันด้วยก็เถอะเพราะการทำแบบนี้ทำให้พวกต่อต้านอยากต่อต้านเพิ่มเท่านั้น แต่จะถามโอรอสที่เป็นลูกไฟก็คงไม่ได้อะไรหรอก

ตั้งใจดูต่อดีกว่า

“ท่านโอรอสเห็นหัวน้องชายของข้าไหม?”

“ชิ… ท่านคิดว่าข้าตาบอดหรือไง”

“ใช่ไหมละ!” ดูอิวหยักไหล่ทั้งสองข้าง “ถ้ามันเป็นแบบนี้ท่านเองก็น่าจะเข้าใจแล้วนะว่าต้วท่านสมควรทำอะไร ยังไงสะพวกท่านทั้งสามก็เป็นแม่ทัพมากฝีมือ การที่จะฆ่ามันเป็นเรื่องไม่ดีเท่าไหร่เพราะพวกท่านยังใช้ประโยชน์ได้อีกเยอะ”

โอรอสทำหน้าตกใจทันทีหลังได้ยิน

แต่แบบนั้นก็ไม่แปลกเพราะเมื่อกี้ดูอิวพูดออกมาว่า 3 ซึ่งการที่เป็นแบบนั้นก็แปลว่าหนึ่งในสี่ได้ร่วมมือกับหมอนั้นไปแล้วนั่นเอง

“แม่ทัพ โอริเวอร์! เจ้าเองสินะ”

เสียงราชามังกรพูดออกมาพร้อมกับมองคนที่คุกเข่าซ้ายสุด

อันที่จริงผมก็เดาได้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ เหอะๆ

หลังจากที่ราชาพูดโอริเวอร์ก็ค่อยๆ ลุกจากท่านั่งคุกเข่าด้วยใบหน้าแสยะยิ้มแบบตัวร้าย

“เฮ้อ~ องค์ชายท่านจะรีบพูดไปไหน ข้ากำลังสนุกอยู่เลย”

“โอริเวอร์ …นะ นี่เจ้า!!!”

โอรอสพูดเสียงเจ็บใจแล้วชักดาบที่คาดเอวออกมา

ดาบที่โอรอสชักออกมาก็หันปลายดาบไปทางมังกรที่ชื่อโอริเวอร์ทันที แต่ทางโอริเวอร์กลับไม่มีท่าทางกลัวหรือกังวลอะไรเลยสักนิด หนำซ้ำยังกำลังยิ้มแบบเดิมอยู่ด้วย บ้าไปแล้ว!

“โอรอสเจ้าเองก็น่าจะทำตามองค์ชายดูอิวนะ”

ออกมาแล้วแผนชักชวน

“ข้าไม่มีวันทรยศราชาแบบเจ้าหรอกโอริเวอร์ เจ้าบ้าไปแล้วหรือไงที่เขาข้างคนฆ่าน้องตัวเองแบบนั้น เจ้าคิดว่าถ้าเผ่ามังกรอยู่ในการปกครองของคนแบบนั้นมันจะเป็นยังไง”

“แล้ว!”

โอรอสทันทีที่ได้ยินคำตอบก็ทำหน้าอึง แต่จะว่าหมอนั่นคนเดียวก็ไม่ได้หรอก เพราะตอนนี้ผมก็ตกใจเหมือนกันทีได้ยินอะไรแบบนั้น คำตอบที่โอริเวอร์ตอบออกมาไม่คิดที่จะแก้ตัวเลยสักนิด

“ข้าถามว่าแล้วมันยังไง ตอนนี้ต่อให้เผ่าของเราไม่เปลี่ยนตัวผู้นำก็ใกล้ล่มสลายอยู่ดี เจ้าลองมองดูสภาพร่างกายของราชาด้วยตาทั้งสองข้าสิ” นิ้วของโอริเวอร์ระหว่างพูดก็ชี้ไปทางราชามังกร “เจ้ามัวแต่ทำสงครามภายนอกไม่ได้มาอยู่ตำแหน่งของข้าที่ต้องรับมือกับเรื่องภายในนะสิ ถึงได้กล้าพูดเรื่องอะไรแบบนั้นออกมา การเมือง ประชาชน ขุนนาง สงคราม เผ่ามังกรของเราตอนนี้มันเกินกว่าที่ข้าจะจัดการได้แล้ว!!!”

โอริเวอร์ใส่อารมณ์มากระหว่างพูด คงทนมาเยอะจริงๆ

แต่ที่หมอนั่นพูดออกมามันก็ไม่แปลกอะไร ในชาติก่อนก็เคยเจอมาอยู่เหมือนกันที่ราชาป่วยจนประเทศวุ่นวายเรื่องตำแหน่งผู้สืบทอด จากนั้นปัญหามันก็ตามมายังกับหางว้าวแล้วถ้าแก้ไม่ได้มันก็จะกลายเป็นดินพอกห่างหมูที่ไม่สามารถแก้ได้ง่ายๆ เข้าใจความรู้สึกหมอนั่นเลย

ผมคิดในใจแล้วพยักหน้าขึ้นลงไปด้วย ระหว่างนั้นเสียงไม่พอใจของลูกไฟก็ดังขึ้น

“มันใช่เวลามาชื่นชมโอริเวอร์ไหม?”

“ทะ ท่านรู้ได้ยังไง???”

“ข้ากับเจ้ารวมร่างกันเรื่องแค่นี้มันต้องรู้อยู่แล้ว”

“ออ~”

ถึงจะเข้าใจไปแล้ว 20% แต่ผมก็ตอบตกลงไปเพราะก็พึ่งรู้นี่แหละว่าโอรอสรู้ความคิดของผมด้วยว่ากำลังทำอะไร

“แต่เจ้าทำแบบนี้ก็ไม่ถูก!!!”

โอรอสตะโกนใส่โอริเวอร์อีกครั้ง

“ไม่ถูก หึหึ! แล้วถูกมันเป็นแบบนั้น ตอนนี้องค์รัชทายาทก็เหลือเพียงคนเดียวแถมองค์ราชาสภาพร่างกายก็แทบมาไหวแล้วตะ-”

“เวทย์ขอบเขต!!!”

โอริเวอร์ยังพูดไม่ทันจบราชามังกรก็เริ่มใช้เวทย์ก่อน ตัวเวทย์ที่ราชามังกรใช้ออกมามันเป็นที่เหมือนกับเดฟีเลียใช้ป้องกันการดักฟังแบบตอนผมเป็นเด็กไม่มีผิด แต่ว่า เวทย์ของราชามังกรดีกว่านั้นเยอะเพราะขอบเขตของมันได้ดันโอริเวอร์ออกมานอกขอบเขตด้วย

สุดยอด!

อยากลองใช้แบบนั้นได้บ้างจัง

เมื่อสร้างเวทย์อะไรนั้นได้ไม่นานราชามังกรก็คุยกับโอรอสและแม่ทัพอีกสองคนได้ไม่กี่ประโยคเวทย์เคลื่อนย้ายก็ปรากฏออกมาแล้วตัวราชามังกรก็กระอักเลือดออกมาด้วย โห่ว! ช่างเป็นภาพที่น่าเศร้า…

“ราชาดูอิลสละชีวิตให้พวกข้าหนีออกมา”

“ครับ?”

ครับแบบสงสัยไปงั้นแหละ ตามจริงมองดูก็รู้แล้ว

“พวกข้าทั้งสามไม่มีทางเลือกเลยเข้าประตูมิติโดยรับหน้าที่มาด้วย และหน้าที่นั้นคือการเอาตำแหน่งกลับไปยังบุคคลที่ถูกต้องอีกครั้ง”

“คือว่า…”

“ใจเย็นกำลังอธิบาย”

โอรอสตะคอกเสียงอารมณ์เสียทั้งๆ ที่ผมยังไม่ถามอะไร แต่ถึงแบบนั้นผมก็ไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมถึงพูดอะไรแบบนี้ออกมาก็รัชทายาทอีกคนตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ???

ในระหว่างกำลังแปลกใจบรรยากาศห้องโถงพระราชวังก็รูปเปลี่ยนไปอีกครั้ง

ชักมีกลิ่นแล้วสิ~ นี่เป็นคำแรกที่ขึ้นมาในหัวของผมหลังจากที่ได้เห็นสภาพที่เปลี่ยนไปในเวทย์ความทรงจำ และที่ผมเห็นตอนนี้ก็คือ…