ตอนที่แล้วระบบเส้นทางแห่งสวรรค์ บทที่ 42 แบบฟอร์มการ์เดี้ยน
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไประบบเส้นทางแห่งสวรรค์ บทที่ 44 ความรู้สึกถึงพื้นที่ว่าง

ระบบเส้นทางแห่งสวรรค์ บทที่ 43 สวัสดีเมอร์ล็อค


วาเรี้ยนถือกล่องสีดำและพยายามเปิดมัน

“ครื้ดดด….”

มีเสียงจากการเสียดสี แต่กล่องก็ยังไม่เปิดวาเรี้ยนเปิดโดยใช้แรงของเขามากกว่าและกล่องก็สั่นเล็กน้อย

ไม่มีวี่แววว่ามันจะเปิดออก

"อ้ากกกก"

วาเรี้ยนตะโกนและออกแรงเต็มที่

"เสียงดังเอี๊ยด"

กล่องสั่นขึ้นเล็กน้อย แต่นั่นก็เท่านั้น

'มีความลับสุดยอดซ่อนอยู่ข้างในหรือยังไง? ฉันจะเปิดดูมันได้ก็ต่อเมื่อฉันมีพลังสูงยิ่งกว่านี้อีกหรอ? ทำไมแม่ถึงตั้งเงื่อนไขการเปิดไว้สูงจัง?'

วาเรี้ยนคาดเดาบางทีแม่ของเขาทิ้งความลับไว้ให้เขา อาจเป็นสาเหตุที่แท้จริงของการตายของเธอ บางทีเซียน่าจะรู้ เพื่อตามหาเธอฉันต้อง...

'ฉันไม่ควรมานอนเล่นอยู่ที่ห้อง' วาเรี้ยนเลิกคิดที่จะนอนและตัดสินใจที่จะออกไปฝึก

'สถานะ'

[เส้นทางร่างกาย ระดับ 2: 0/200

มหามนุษย์ 25%

เส้นทางอวกาศ ระดับ 1: 30/100

เทเลพอร์ตระยะสั้น

Space Binding]

'ฉันควรทำให้ระดับของ 2 เส้นทางเท่าๆ กันไหมเนี้ย? หรือฉันควรมุ่งเน้นไปสักเส้นทาง?' วาเรี้ยนนึกย้อนถึงการต่อสู้ครั้งล่าสุด

'ถ้ามาลองคิดๆดูแค่มีเส้นทางเดียวที่ระดับสูงก็สามารถเพิ่มความก้าวหน้าของอีกเส้นทางที่ต่ำกว่าได้ง่ายมาก ถ้าเส้นทางร่างกายของฉันคือระดับ 7 ฉันสามารถใช้ความแข็งแกร่งนั้นเพื่อยกระดับเส้นทางอวกาศของฉันโดยง่ายโดยเข้าไปในคุกใต้ดินและต่อสู้เพื่อเพิ่มความก้าวหน้า'

ในการต่อสู้กับอะบิซอลไนท์เหตุผลหลักที่เขาเอาชนะผู้ปลุกร่างกายระดับ 2 แม้จะเป็นผู้ปลุกร่างกายระดับ 1 ก็เพราะความได้เปรียบที่ไม่เป็นธรรมของเขานั้นคือการตื่นขึ้นในเส้นทางอากาศ

การเทเลพอร์ตช่วยให้เขาหลบเลี่ยงการโจมตีที่เขาไม่สามารถทำได้ และ Space Binding ก็ดูดซับส่วนแรงจากการโจมตี ทำให้เขาสามารถต่อสู้ได้อย่างตรงไปตรงมา

ถ้าไม่มีพลังพวกนี้ เขาคงแพ้แน่

'ถ้าฉันเชี่ยวชาญทั้งสองเส้นทางนี้ ฉันก็จะสามารถต่อสู้กับศัตรูที่แข็งแกร่งกว่าได้ นั่นจะเป็นข้อได้เปรียบที่ไม่เหมือนใครของฉันใช่ไหม ระบบ?'

[นอกจากคุณแล้วก็มีผู้ปลุกพลัง 2 พลังเหมือนกัน ข้อได้เปรียบเฉพาะของคุณคือเมื่อคุณตื่นขึ้นในเส้นทางอื่นๆเพิ่ม สาม สี่ ห้า… ]

'ฉันจะตื่นขึ้นกี่เส้นทางกันแน่' วาเรี้ยนทำเสียงอยากรู้จริงๆ

[เดาดูดิ...]

'เดาบ้านแกสิไอ้ระบบเฮงซวย!' วาเรี้ยนด่า

[ระบบนี้ไม่มีบ้าน แต่มีผู้สร้าง] ระบบตอบกลับโดยไม่คิด ทำให้วาเรี้ยนสนใจ

'ใครสร้างแก?'

[เดาสิ..]

'ไอ้ระบบไร้ประโย...' วาเรี้ยนหยุดพูดกลางครั่น

ระบบนี้ดูเหมือนไร้ประโยชน์แต่ก็ช่วยให้เขาตื่นขึ้นในเส้นทางต่างๆ มากขึ้นและมันก็ช่วยเพิ่มความสามารถของเขาให้อยู่ในระดับที่สูงขึ้น โดยใช้คริสตัลออร่าโดยตรงเพื่อเลื่อนไปยังระดับถัดไปด้วยความเร็วสูง... ระบบนี้ยอดเยี่ยมจริงๆ

“ส่งคำขออนุญาตให้เข้าเกาะเมอร์ล็อค ฉันจะไปฝึกอยู่ที่นั่น 4 วัน” วาเรี้ยนสั่งระบบอิชช่า

'เพื่อเพิ่มความก้าวหน้าของฉัน ฉันควรทำให้สองเส้นทางเลื่อนระดับไปพร้อมๆกัน' และสร้างรูปแบบการต่อสู้ของฉันเอง ตอนนี้พลังอวกาศของฉันเป็นจุดอ่อน ก่อนอื่นฉันจะควบคุมพลังอวกาศของฉันให้คล่องแล้วฉันจะใช้มันร่วมกับพลังร่างกาย'

แผนนั้นสมบูรณ์แบบ แต่ก็มีบางอย่างมาขัดเขาสถานะมหามนุษย์ของเขาจะทำให้เขาไม่สามารถมุ่งความสนใจไปที่พลังอวกาศของเขาได้อย่างสมบูรณ์เพราะพลังพื้นฐานของเขาจะมากกว่าคนอื่นๆ ทำให้การฝึกของเขาต้องแตกต่างไปจากคนอื่น

ผู้ที่ตื่นพลังอวกาศจะฝึกฝนทักษะต่างๆ เพื่อความสมบูรณ์แบบและใช้งานได้อย่างไร้รอยต่อ เพราะพวกเขาจะฝึกฝนทักษะอวกาศในฐานะผู้ปลุกพลังในอวกาศเท่านั้น

'เส้นทางร่างกายระดับ 2 ของฉันเป็นปัญหา การตอบสนองอย่างรวดเร็วของมหามนุษย์จะทำให้ฉันหลบการโจมตีแทนที่จะเทเลพอร์ต การป้องกันที่สูงขึ้นของฉันจะรั้งฉันให้ป้องกันการโจมตีแทนที่จะใช้ Space Binding

ไม่มีอะไรผิดปกติกับการหลบหลีกแทนที่จะเทเลพอร์ตเมื่อทำได้ แต่การพึ่งพาเส้นทางเดียวมากเกินไปหมายความว่าเขาจะไม่สามารถรวมหลายเส้นทางไว้ในรูปแบบการต่อสู้ได้

'ระบบ แกช่วยลดพลังเส้นทางร่างกายของฉันหน่อยได้ไหม' เขาถาม

[แน่นอน แต่คุณต้องเต็มใจเท่านั้น]

วาเรี้ยนประหลาดใจแล้วพยักหน้า เขารู้สึกถึงบางสิ่งที่สั่นสะเทือนจากส่วนลึกข้างใน เขาไม่ได้ต่อต้านและปล่อยให้มันทำหน้าที่

วินาทีต่อมา เขารู้สึกว่าพลังชี่ทั้งหมดในร่างกายของเขาถูกดูดเข้าไป และความอ่อนแอก็พัดเข้ามา

เขาไม่สามารถมองเห็นรายละเอียดของสิ่งต่างๆ ที่อยู่ห่างออกไปร้อยเมตรได้ และไม่ได้ยินเสียงใบไม้ที่ร่วงหล่นลงมาเล็กน้อย

เขาเป็น… มนุษย์ธรรมดาอีกครั้ง

“ฉัน… อยู่แบบนี้มา 18 ปีแล้วเหรอ?” วาเรี้ยนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ สภาพร่างกายในปัจจุบันของเขาเทียบเท่ากับร่างกายของเขาก่อนที่พลังจะตื่น

[ถึงแม้จะไม่มีพลังชี่ ร่างกายของคุณก็ยังแข็งแรงและประสาทสัมผัสของคุณจะไม่ลดลง ระบบนี้ใช้ความสามารถเพื่อให้คุณมีสถานะที่สมบูรณ์แบบสำหรับการฝึก]

วาเรี้ยนขอบคุณและรับรู้ออร่าในร่างกายของเขาอย่างค่อยๆ

มีเพียงพลังอวกาศในร่างกายของเขา ออร่าเข้าสู่ร่างกายของเขาและค่อยๆ เปลี่ยนเป็นพลังอวกาศ

ใครก็ตามที่เห็นเขาคงคิดว่าเขาเป็นเพียงระดับ 1

วิธีนี้เขาไม่เคยทำมาก่อนและวาเรี้ยนก็ตกตะลึงอีกครั้งกับการกระทำของระบบ

"สั่งดาบ 1 ดาวจากเทรดยูเนี่ยน เพื่อส่งมาที่เกาะเมอร์ล็อคและโอนเงินที่เหลือในบัญชีของฉันให้กับแกเร็ท" วาเรี้ยนออกจากบ้านและสั่งกับอิชช่า

เขาขึ้นรถโฮเวอร์และบินไปยังเกาะเมอร์ล็อค

'จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันตกอยู่ในอันตรายในสถานะนี้' วาเรี้ยนถามระหว่างการเดินทาง

[เพียงแค่คุณรู้สึกต่อต้านในใจของคุณร่างกายของคุณก็จะกลับมาเป็นปกติ] คำตอบของระบบทำให้เขาโล่งใจ

แต่เขาก็ยังรู้สึกไม่ชินอยู่บ้างกับพลังที่หายไป เมื่อเขาไปถึงเกาะเมอร์ล็อค คลื่นทะเลที่คุ้นเคยและเมฆสีขาวก็ทำให้เขาสบายใจขึ้นเล็กน้อย

น้ำส่องประกายเหมือนไข่มุกภายใต้ดวงอาทิตย์สองดวง โลกก่อนหายนะบลิ้งมีดวงอาทิตย์เพียงดวงเดียว หลังจากเกิดหายนะก็แบ่งพระอาทิตย์ออกเป็นสองส่วน

ดาวเคราะห์จริงๆ ควรจะได้รับความเสียหาย แต่บางทีอาจเป็นการแทรกแซงจากสวรรค์หรืออาจเป็นเพียงผลกระทบของออร่า ดาวเคราะห์ไม่ได้รับความเสียหายเลยและยังคงอยู่เหมือนเดิม

โดรนส่งของบินมาหาเขาและมอบดาบ 1 ดาวให้เขามันคือดาบสีแดงที่ทำจากกระดูกของสัตว์เวทมนตร์คริสตัล มีชื่อเสียงในด้านความคมและความยืดหยุ่น

วาเรี้ยนผูกสัญญาดาบไว้กับตัวเองและกลายเป็นเจ้าของดาบ

'ถึงเวลาทดสอบว่าฉันจะทำอะไรได้บ้าง' เขาคิดและลงจอดบนเกาะ

'นี่เหมือนกับตอนที่ฉันมาครั้งแรกเลย' ยกเว้นสถานะทางกายภาพของฉันตอนนั้นไม่สูงเท่านี้

เขายังคงไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับร่างกายที่อ่อนแอและประสาทสัมผัสที่อ่อนแอของเขาได้

บางทีนี้อาจจะเหมือนกับคำพูดของใครบางคนที่เคยได้ยินมา "คุณสามารถปรับตัวให้กลายเป็นผู้มีอำนาจ แต่เมื่อคุณมีอำนาจคุณจะไม่สามารถกลับมาเป็นคนอ่อนแอได้"

"ตึง"

"ตึง"

พวกเมอร์ล็อคในบริเวณใกล้เคียงสัมผัสได้ถึงการมาถึงของเขา สิ่งมีชีวิตรูปร่างเหมือนมนุษย์จ้องมองมาที่เขาด้วยตาสีเหลือง แล้วพุ่งมาที่เขาและตีหางของพวกมันลงกับพื้น

วาเรี้ยนสังเกตเห็นพวกมันหลังจากที่พวกมันอยู่ในระยะที่มองเห็นเท่าคนปกติได้เท่านั้น

'ถ้าฉันไม่ระงับพลังแห่งร่างกาย ฉันจะรู้ว่าพวกมันเข้ามาใกล้ฉันเร็วกว่านี้'

พวกเมอร์ล็อคพุ่งมาที่เขาด้วยความเร็วที่เร็วกว่าเขาในตอนนี้

'ตอนนี้ฉันอยู่ที่ระดับ 0 ในเส้นทางร่างกายของฉันแล้ว ต้องสร้างช่องว่างระหว่างเรากับมันเท่านั้น ช่องว่างนั้น' เขาเตือนตัวเองและกวัดแกว่งดาบของเขา

'ฉันเลือกเกาะที่มีเมอร์ล็อคมากกว่าเดิม แต่มา 10 ตัวตั้งแต่เริ่มเนี้ยนะ?'

"เอาเลย!" เขาตะโกนและใช้พลังอวกาศในร่างกายของเขา

"แกร็ก"

"แกร็ก"

พวกเมอร์ล็อคมาถึงเขาในพริบตา พวกมันทั้งหมดมีระดับ 1 ในเส้นทางร่างกายและมีสถานะทางกายภาพที่ดีกว่าเขาในตอนนี้

วาเรี้ยนหลบการโจมตีทั้งหมดยกเว้นการโจมตีเดียว ต้องขอบคุณความคล่องแคล่วและประสบการณ์การต่อสู้ของเขา

การโจมตีครั้งสุดท้ายกำลังจะกระทบหน้าอกของเขา และวาเรี้ยนตอบโต้โดยสัญชาตญาณ เขาใช้รู้สึกว่าต้องการใช้พลังร่างกายโดยไม่ได้ตั้งใจและพลังร่างกายของเขาก็กลับมาทันที

ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลังเหมือนเดิมและเขาก็ชกกลับไปทันที

“บูม!”

หมัดของเขาทะลุผ่านหน้าอกของเมอร์ล็อคและค้างอยู่ข้างใน

'อึ! ฉันยกเลิกข้อจำกัดแล้ว' วาเรี้ยนเทเลพอร์ตตัวเองออกไปและวิเคราะห์เหตุผล

โดยปกติแล้วเขาพึ่งพาอาศัยพลังร่างกายตลอดเวลาทำให้เมื่อกี้เขารู้สึกว่าการที่เขาไม่ใช้พลังร่างกายทำให้เขาไม่ชินมากกว่าเดิม

ระหว่างการต่อสู้กับอะบิซอลระดับ 2 เขาใช้ Space Binding และเทเลพอร์ตอย่างอิสระและไม่ลังเลสักนิด

นั่นเป็นเพราะเขามั่นใจในพลังร่างกายของเขา และพลังอวกาศนั่นเป็นแค่ส่วนช่วยในการต่อสู้

ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ที่เขาไม่มั่นใจในพลังร่างกายของตัวเองได้

แต่เมื่อเขาลองย้อนกับมาคิดดูว่าถ้าเขาตื่นขึ้นในอีกหลายๆเส้นทาง และมีจุดอ่อนอยู่ที่เส้นทางใดเส้นทางนึงนั้นจะทำให้เขาสามารถตายได้เนื่องจากโดนเล่นงานที่จุดอ่อนนั้น

'ผู้ปลุกพลังอวกาศไม่ได้ต่อสู้กันแบบหมัดต่อหมัด พวกเขาไม่ได้แข่งขันกันด้วยความเร็ว' วาเรี้ยนพยายามโน้มน้าวตัวเองและควบคุมร่างกายของเขา

'ระบบ จำกัดเส้นทางร่างกายของฉัน' วาเรี้ยน พูดและรู้สึกหมดหนทางอีกครั้ง

“กรี๊ด” พวกเมอร์ล็อคกรีดร้องและรีบวิ่งไปหาเขา

'ครั้งนี้ ฉันจะทำให้มันถูกต้อง ฉันจะใช้แต่พลังอวกาศ!'

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด