เกิดใหม่อีกครั้งกับการแย่ง ตอนที่ 26 เต็นท์

เมื่อเฮเลอร์เดินเข้ามาในร้านก็มีชาย 1 คน เดินตรงเข้ามาหาทันที ด้วยท่าทางเร่งรีบ ชายที่กำลังเดินเข้ามาหาเฮเลอร์เป็นชายูปร่างท้วมมากเกือบไปทางอ้วน ผิวสีดำแดง บนหัวมีเส้นผมน้อยเส้นปรากฏออกมาให้เห็น เขากำลังอยู่ในชุดปกติแบบชาวบ้านธรรมดาใส่ทั่วไป เพียงแต่ว่าทั้งคอ และข้อมือต่างก็ถูกประดับไปด้วยทองคำเส้นใหญ่

ส่วนสาเหตุที่เขากำลังวิ่งเข้ามาหาเฮเลอร์ก็คงเป็นเพราะว่า จำได้ว่าเฮเลอร์นั้นเป็นใคร และอีกสาเหตูก็คงเพราะกลุ่มทหารที่เดินตามหลังมา

" ยะ- ยินดีตอนรับครับองค์ชาย ไม่ทราบว่าท่านต้องการอะไรจากร้านของข้าครับ " พ่อค้าทาสที่วิ่งเข้ามาหาเฮเลอร์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ หลังจากที่หยุดอยู่ด้านหน้าของเฮเลอร์

ตอนนี้ทุกคนที่กำลังอยู่ในร้านที่กำลังเดินเลือกทาสกันอยู่ ต่างก็ะากันมองมาที่เฮเลอร์ที่กำลังยืนอยู่ด้านหน้าร้าน ด้วยความแปลกใจที่เห็นเฮเลอร์ทมาอยู่นที่แบบนี้

" เจ้าเป็นเจ้าของร้านนี้ใช่ไหม? " เฮเลอร์ถามชายด้านหน้าของตน

" ใช้ครับท่าน " พ่อค้าทาสตอบกลับพร้อมใบหน้ากำลังปั้นยิ้ม พรางคิดในใจไปด้วย ' นี่มันเรื่องอะไรกัน หมอนนี่มันเขามาทำอะไรในร้านของเรา แล้วยังเข้ามาพร้อมกับพวกทหารนั่นอีก ' พ่อค้าทาสรู้สึกกังวลเป็นอย่างมาก ขณะที่มองไปยังทหารด้านหลังของเฮเลอร์ที่มีอาวุธครบมือกัน

ทหารทั้งสิบคนของเฮเลอร์ตอนนี้ก็กำลังอยู่ในท่าทางพร้อมรบกันตลอดเวลา โดยพยามเดินกระจายตัวออกให้มากที่สุดเพื่อป้องกันความปลอดภัยให้กับเฮเลอร์ และตอนนี้เองพวกลูกค้าในร้านที่กำลังเลืิอกซื้อทาสอยู่ ก็เริ่มมีสีหน้ากังวลใจปรากฏออกมา

" ไม่ทราบว่าองค์ชายต้องการอะไรครับ ทางข้าจะรีบจัดหาให้ " พ่อค้าทาสรีบพูดเพื่อต้องการรู้เป้าหมายของเฮเลอร์ เพราะในตอนนี้เขาก็สังเกตุเห็นแล้ว ว่าพวกลูกค้าเริ่มมีสีหน้ากังวลกัน เฮเลอร์ที่ได้ยินพ่อค้าพูดออกมาก็ยกนิ้วขึ้นมาแล้วชี้ตรงไปยังเต๊นท์ขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านหลังร้าน " ที่นั่น! " เฮเลอร์เข้าใจดีว่าด้านหลังเต๊นท์มีอะไรอยู่ จึงบอกเป้าหมายทันที

" อะ- องค์ชายทะ- ที่แบบนั้นไม่เหมาะกับท่านหรอกครับ " พ่อค้าทาสตอบออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ พร้อมกับความรู้สึกกังวลที่เฮเลอร์ต้องการไปยังเต๊นท์ด้านหลังของร้าน

ใบหน้าของพ่อค้าทาสตอนนี้กำลังเต็มไปด้วยความกังวล และมีเหงื่อไหลออกมาจากผิวหนังเล็กน้อย แสดงออกมาให้เห็นได้ทันทีว่ากำลังกังวลอยู่

" จะให้ข้าเข้าไป หรือจะให้ข้าให้ทหารของข้าพาข้าเข้าไปเอง " เฮเลอร์เริ่มข่มขู่พ่อค้าทาสด้วยคำพูด

ในขณะที่เฮเลอร์กำลังพูดกับพ่อค้าด้านหน้า ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนจากปกติเป็นใบหน้าจริงจังทันที ' แบบนี้ชักไม่ดีแล้วสิ ถ้ามีปัญหากับคนระดับนี้ละก็แย่แน่ ' พ่อค้าทาสรู้ได้ทันทีว่าตนเองกำลังโดนเฮเลอร์ขู่อยู่ ทำให้ตอนนี้เขาหมดทางเลือก จากนั้นก็เริ่มพูดต่อโดยหันหน้าไปทางเต๊นท์ที่อยู่ด้านหลัง " ถ้าเช่นนั่นเชิญท่านตามมาได้เลยครับ "

" เป็นการตัดเสินใจที่ดี หึหึ! "

หลังจากที่เฮเลอร์สามารถตกลงกับพ่อค้าทาสได้ เฮเลอร์ก็หันหลังกลับไปหาเอมิเลียทันที " เจ้าไปกับข้าสองคน ให้พวกทหารเฝ้าทางเข้าของเต๊นท์เอาไว้ " เฮเลอร์เข้าใจดีว่าถ้ายังเอาทหารเข้าไปด้วยมันไม่ใช่เรื่องดีแน่ และอีกอย่าง พื้นที่ด้านในก็ไม่ได้ใหญ่มากพวกทหารสามารถเข้าไปช่วยได้ทันแน่นอนถ้าเกิดเรื่องขึ้น

ณ ด้านในเต๊นท์

บรรยกาศด้านในเต๊นท์เต็มไปด้วยความมืดมิด มีเพียงแสงไฟจากครกเพลิงที่ติดตามทางเดินเท่านั้น ที่สามารถทำให้มองเห็นทางเดินได้ กลิ่นเองก็เต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นสาบหลายต่อหลายอย่างรวมกัน ทั้งซ้ายและขวาของทางเดินเองก็เต็มไปด้วยกรงเหล็กที่เอาไว้ขังทาสอยู่

" ท่านแน่ใจนะครับที่จะเข้ามาเห็นภาพด้านในนี้ " พ่อค้าทาสต้องการคำยืนยันจากเฮเลอร์อีกครั้ง ขณะที่กำลังยืนอยู่ด้านหน้าของเต๊นท์ เพราะเขาเขาใจดี ว่าภาพด้านในมันเป็นอะไรที่คนระดับเฮเลอร์ต้องไม่อยากเห็นแน่นอน

" แน่ใจ "

เมื่อเฮเลอร์ตอบยืนยันพ่อค้าทาสก็หยิบครกเพลิงที่อยู่ด้านซ้ายของตน แล้วเริ่มเดินเข้าไปด้านในทันที เฮเลอร์ก็เริ่มเดินตามไปเหมือนกัน ต่างจากเอมิเลียที่ตอนนี้กำลังเอามือปิดจมูกของตัวเองเอาไว้เพราะกลิ่นสาบด้านในเต๊นท์ พรางคิดในใจไปด้วย ' นี่มันกลิ่นบ้าอะไรกัน กลิ่นเลือด กลิ่นคราว กลิ่นยา มันตีกันไปหมด แยกแยะไม่ออกเลยด้วยซ้ำว่ากลิ่นมันมาจากไหน??? ' เอมิเลียเริ่มรู้สึกแปลกใจทันที หลังจากที่เธอเดินเข้ามาในเต๊ทน์ และได้สัมผักับกลิ่นด้านใน เพราะมันเป็นกลิ่นที่แค่ดมไม่ถึงนาทีก็แทบจะทำให้เธออ้วกออกมาแล้ว

" พาข้าไปโซนที่พวกใกล้ทิ้ง! " เฮเลอร์พูดกับพ่อค้าทาสที่กำลังเดินอยู่ด้านหน้า ทันใดนั่น พ่อค้าทาสก็หยุดเดินทันทีแล้วทำสีหน้าไม่สู้ดีนักมองกลับมาหาเฮเลอร์ด้านหลังของตน

" ท่านเอาจริงเหรอครับ ที่นั่นไม่มีอะไร- "

" ข้าบอกให้พาไป!!! " เฮเลอร์เริ่มพูดเสียงแข็งใส่พ่อข้าทาสที่กำลังจะพูดขัดตน เพื่อไม่ให้ไปโซนที่บอก

' โซนใกล้ทิ้ง? นี่ท่านเฮเลอร์กับพ่อค้าทาสกำลังคุยอะไรกันอยู่ ' เอมิเลียรู้สึกสงสัยอีกครั้ง หลังจากที่ฟังทั้งสองคนคุยกันแต่ตนเองกลับไม่รู้เรื่องอะไร

จากนั้นทั้งสามคนก็เริ่มเดินต่อไปจนมาสุดทางเดินของเต๊ทน์ ทันทีที่เดินมาถึงเอมิเลียก็พูดออกมาทันทีด้วยน้ำเสียงสั่นๆ และดวงตาทั้งสองข้างที่กำลังเบกกว้างมองสิ่งที่อยู่ในกรงขนาดใหญ่ด้านหน้า " นะ- นี่มัน... "