ตอนที่แล้วระบบเส้นทางแห่งสวรรค์ บทที่ 19 ศัตรูระดับ 1 สูงสุด
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไประบบเส้นทางแห่งสวรรค์ บทที่ 21 มุมมองแห่งสวรรค์

ระบบเส้นทางแห่งสวรรค์ บทที่ 20 คนธรรมดาและคนอัจฉริยะ


[ Xp +30

เส้นทางร่างกาย ระดับ 1: 50/100

5.5% มหามนุษย์]

แผงสถานะกะพริบและวาเรี้ยนรู้สึกว่าพลังชี่ในร่างกายของเขาเพิ่มขึ้น เขารู้สึกถึงพลังที่เพิ่มขึ้นในร่างกายที่อ่อนแอของเขา แผลที่มีเลือดออกของเขาเลือดนั้นไหลช้าลงอย่างเห็นได้ชัด ถึงเขาจะมองไม่เห็นแต่เขารู้สึกได้ว่าการฟื้นฟูของเขาดีขึ้น..

วาเรี้ยนรู้สึกปลาบปลื้มอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่ความเจ็บปวดในช่องท้องจะทำให้เขานึกถึงการต่อสู้ที่เขาเพิ่งชนะ

'ไอ้เหี้ย ระบบ' วาเรี้ยนด่าระบบที่ทำเขาเกือบตายแต่ก็ไม่ได้คิดมากอะไร บันทึกของเกาะกล่าวว่ามีเพียงเมอร์ล็อคระดับ 1 บนเกาะนี้และไม่มีตัวไหนไปถึงจุดสูงสุดของระดับ 1 ได้

เขาอยากฝึกแต่เขาไม่อยากตาย นั่นคือเหตุผลที่วาเรี้ยนเลือกเกาะแห่งนี้

แต่ในการเดินทางมาเกาะครั้งแรกเพื่อฝึกของเขา เขาไม่รู้ว่ามันเป็นโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่ที่เจอเมอร์ล็อคที่ไปถึงระดับ 1 สูงสุด แต่จะบอกว่านี้คือโชคร้ายซะทีเดียวก็ไม่ได้เพราะนี่คือการติดพันความตายที่ระบบบ้าๆนี่ทำให้เกิดขึ้น

เมื่อเมอร์ล็อคมองมาที่เขา วาเรี้ยนไม่มีทางเลือกที่จะหนีได้ ทางเลือกของเขาจึงมีแค่สู้หรือตาย

นี่คงเป็นสิ่งที่ระบบพูดถึงตอนที่บอกว่าเขากำลังเผชิญกับอันตรายที่จะ "จ่าย" สำหรับโอกาสที่เขาได้รับผ่านระบบครั้งนี้ค่อนข้างที่จะคุ้มค่ากับการเสี่ยงชีวิตเลยทีเดียว

'แต่... ไม่ว่าโลกนี้จะส่งอะไรมาฆ่าฉันอีก ฉันก็จะแข็งแกร่งกว่านี้ให้ได้' วาเรี้ยนกัดฟันและยืนขึ้น

แม้ว่าความเจ็บปวดจะมากจนแทบทนไม่ไหว แต่บาดแผลก็ไม่ถึงตาย และเขาสามารถอยู่รอดต่อไปได้อีกสักพักนึง

เขาไม่ตายเหมือนครั้งที่แล้ว

'การไม่ตายหลังจากฆ่าศัตรูของฉัน … มันน่าชื่นชมมาก ฉันควรเรียกตัวเองว่า OP ดีไหม' วาเรี้ยนพยายามยิ้ม แต่เขาหยุดสะดุ้งไม่ได้เพราะความเจ็บปวดที่เขาพยายามจะเมินมัน

“อิชช่ามารับฉันแล้วพาไปที่ศูนย์บำบัดฉุกเฉินที่ใกล้ที่สุด” เขาสั่งการสื่อสาร AI ของเขา

“ค่ะท่าน ศูนย์ฉุกเฉินที่ใกล้ที่สุดอยู่ห่างจากที่นี่ 100 กม. และจะถึงอย่างช้าที่สุดภายใน 5 นาที”

รถของเขาออกเดินทางและมุ่งหน้าไปยังศูนย์บำบัดรักษาฉุกเฉินด้วยความเร็วสูง

ตาของเขาใกล้จะปิดเขาใกล้ที่จะหลับเต็มที่และทุกอย่างก็มืดลง

ในความมืดมิด เขารู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดจากบาดแผลที่ค่อยๆหายไปพร้อมกับอาการคันที่เข้ามาแทนที่ อาการคันของเขาเพิ่มขึ้นจนเขาแถบจะทนไม่ได้และอาการนั่นก็ค่อยๆหายไป

{การรักษาของคุณเสร็จสิ้น ส่งใบเรียกเก็บเงินไปยังบัญชีของคุณแล้ว} ข้อความเตือนที่คุ้นเคยที่เขาได้ยินเป็นพันครั้งปลุกเขาให้ตื่น

วาเรี้ยนลืมตาขึ้นและเห็นหุ่นยนต์พยาบาล เอารถโฮเวอร์ของเขาและเข้าศูนย์บำบัดฉุกเฉินแบบลอยตัว

"ผมหลับไปนานแค่ไหน?" เขาถาม

"2 ชั่วโมงค่ะท่าน ฉันแจ้งหุ่นยนต์พยาบาลให้ดูแลคุณที่นี่ เพื่อไม่ให้รบกวนการพักผ่อนของคุณ" เสียงน่ารักของอิชช่าดังขึ้น

วาเรี้ยนตรวจสอบตัวเองและไม่พบบาดแผลที่ได้รับแล้ว

“นี่ฉันหายแล้วจริงๆหรอ เทคโนโลยีการแพทย์สมัยนี้นี่เจ๋งสุดๆไปเลย ถ้าเป็นยุคโลกเก่า ต้องใช้เวลาหลายเดือนกว่าจะรักษามันได้ ตอนนี้เสร็จภายในเวลาไม่กี่ชั่วโมง” วาเรี้ยนยิ้มและรู้สึกว่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพละกำลัง หลังจากเขาเห็นอะไรบางอย่างเข่าของเขาก็ทรุดลง

“เทคโนโลยีเจ๋งก็จริงแต่ใบเรียเก็บเงินนี้มัน …. แย่จัง” เขารู้สึกอยากร้องไห้เมื่อนึกถึงเงินเก็บชองเขาที่ตอนนี้ไม่มีเหลือเลย

ยุคของโลกเก่าเป็นช่วงเวลาของโลกก่อนที่จะเกิดหายนะบลิ้ง เป็นช่วงเวลาที่ผู้คนยังคงใช้ 5G และคิดว่า AI กำลังจะครองโลก มันเป็นเรื่องที่ผู้คนสมัยนั้นเชื่อว่ามันจะเป็นอย่างนั้น

แม้ว่าโลกเก่าจะมีเพียงเทคโนโลยีที่ล้าหลัง ไม่มีดันเจี้ยน ไม่มีประเทศเงา ไม่มีเมอร์ล็อค ไม่มีอะบิซอล

'ต้นไม้ของโลกเก่าคงจะเขียวขจีกว่าโลกใบนี้สินะ' วาเรี้ยนส่ายหัว

แต่เมื่อดูจำนวนเงินที่น่าสมเพชที่เหลืออยู่ในบัญชีของเขา เขารู้สึกว่าการอพยพไปยังโลกเก่าเหมือนในนิยายบางเรื่องไม่ใช่ความคิดที่แย่จริงๆ

“ถ้าหากว่ามันสามารถเข้าไปได้แบบฟรีๆนะหน่ะ แต่ตอนนี้ฉันไม่สามารถขายศพของเมอร์ล็อคได้… ไอ้พวกเฮงซวยเอ้ย เขาถอนหายใจด้วยความสิ้นหวังและรู้สึกถึงความยากจน

“ท่านค่ะ นักเรียนนายร้อยของโรงเรียนทหารที่ไหนก็จะได้รับเงินเดือนเมื่อเข้าไปเรียนนะคะ” อิชช่าเตือนเขา

“โอ้ ตกลง ฉันจะไปโรงเรียนอยู่แล้ว” วาเรี้ยนกล่าว "สู่สถาบันป้องกันราชอาณาจักร" และหลังจากพูดจบเขาก็นึกขึ้นได้ว่าตอนนี้เขายังเข้าร่วมการสอบไม่ได้ เพราะเขายังไม่ถึงระดับ 2 เขาท่าทางจะปวดหัวและเอามือจับหัว

'ฉันจำเป็นต้องมีอย่างน้อยระดับ 2 เพื่อเข้าสู่สถาบันป้องกันราชอาณาจักร วันนี้วันที่ 39 การสอบเข้าวันที่ 45…' วาเรี้ยนเหลือบมองแผงสถานะและรู้สึกตัวว่านี่เป็นความจริงไม่ใช่ความฝัน

[เส้นทางร่างกาย ระดับ 1: 50/100]

เขาแปลกใจมากที่เห็นตัวเองถึงครึ่งนึงของระดัย 1 แล้ว

โดยปกติ คนทั่วไปพลังจะตื่นขึ้นประมาณ 14 หรือ 15 ปี และใช้เวลาอย่างน้อย 3 ปีกว่าจะถึงจุดสูงสุดของระดับ 1

อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่เข้าถึงระดับ 1 เมื่ออายุ 19 ปี และเข้าสู่ระดับ 2 เมื่ออายุ 20 ปี

พวกอัจฉริยะตื่นขึ้นเมื่ออายุ 13 ปีและไปถึงจุดสูงสุดของระดับ 1 เมื่ออายุประมาณ 16 ปี และบุกเข้าสู่ระดับ 2 เมื่ออายุ 17 ปี

ดังนั้นบุคคลธรรมดาจึงพยายามเข้าร่วมสถาบันฝึกทหารจักรพรรดิเพราะคุณสมบัติขั้นต่ำในการเข้าร่วมคือ:

อายุไม่เกิน 18

พลังระดับ 1 เป็นอย่างต่ำ

ผลงานโดดเด่นในการสอบเข้า

อย่างไรก็ตาม เหล่าอัจฉริยะที่มุ่งเป้าไปที่สถาบันฝึกทหารจักรพรรดิต้องมีอายุไม่เกิน 18 ปี อย่างน้อยต้องมีระดับ 2 และมีผลงานเยี่ยมในการสอบเข้า

'ฉันก้าวหน้าไปครึ่งทางผ่านระดับ 1 ในเวลาไม่กี่วัน นี่มันบ้าไปแล้ว… ฉันอาจจะไปถึงระดับ 2 และมีคุณสมบัติสำหรับสถาบันฝึกทหารจักรพรรดิก็ได้' วาเรี้ยนยังคงตั้งความหวังไว้แต่เขาก็ยังสับสนอยู่ว่าทำไมระดับแต้มของเขาถึงเพิ่มขึ้นไวนัก

เขาบอกตัวเองว่าการพัฒนาครั้งนี้ของเขาต้องขอบคุณการต่อสู้กับเมอร์ล็อค แต่เขาก็รู้ว่าที่เขาต้องเจอกับมันก็เพราะว่าระบบทำให้เขาต้องเจอกับอันตรายเสมอ

แม้ว่าจะไม่มีการแบ่งแยกที่ชัดเจน แต่โดยทั่วไปแล้วเป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าพรสวรรค์นั้นได้รับตั้งแต่แรกเกิดและเป็นตัวกำหนดความเร็วของความก้าวหน้าในเส้นทางแห่งสวรรค์ของพวกเขา

มีหลายกรณีที่ผู้คนกินผลไม้แปลกๆ ในซากปรักหักพังเทพและความก้าวหน้าของพวกเขาก็พุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว นั่นคือเรื่องราว "จากขยะสู่อัจฉริยะ" เหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมสมัยนิยมและเป็นแรงบันดาลใจให้คนทั่วไป

'ระบบ แกทำอะไรกับพรสวรรค์ของฉัน' วาเรี้ยนถาม

[ก่อนที่คุณจะถามเกี่ยวกับพรสวรรค์ คุณต้องเข้าใจวิธีการทำงานของระบบเส้นทางแห่งสวรรค์ก่อน .. ให้ระบบนี้แสดงให้คุณเห็นความจริง]

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด