บทที่ 762 โลภและโกรธ
หนิงเทียนมองออกไปยังสะพานหินทอดยาวสู่ความมืดของปลายทาง สะพานนี้มิได้ยึดติดอยู่กับสิ่งใด ราวกับมันลอยตัวอยู่ในอากาศ ก้าวแรกของชายหนุ่มเหยียบลงบนสะพานอย่างมั่นคงไร้ความลังเล หนิงเทียนไม่รู้เลยว่ามีสิ่งใดกำลังรอมันอยู่ข้างหน้า แต่ถึงสะพานแห่งนี้จะโรยด้วยคมมีดหรือมีทะเลเพลิงรออยู่ มันก็จะต้องก้าวไปถึงปล...
