Chapter 29: สามล้าน ไม่ขาดไม่เกิน (ฟรี)

“สาม...สามล้าน?”

หลี่เฉียงเกือบสงสัยว่าหูของเขามีบางอย่างผิดปกติหรือไม่ ใบหน้าของเขามีสีหน้าตกใจ ถ้าไม่ใช่เพราะเจียนอ้ายนั่งอยู่ตรงหน้าเขาตัวเป็นๆ เขาคงไม่เชื่อว่าเด็กหญิงอายุสิบสี่ปีจะกล้าเรียกเงินสามล้านจากเขา!

เด็กคนนี้ยากจนจนกลายเป็นบ้าเป็นแล้วหรือ?

เมื่อเทียบกับความตกใจของหลี่เฉียง เจียนอ้ายเพียงพยักหน้าอย่างสงบและกล่าวว่า “ถูกต้องค่ะ หนูต้องการเงินสามล้านหยวน ไม่ขาด ไม่เกิน”

น้ำเสียงของเธอแน่วแน่ และจะไม่ยอมให้ถูกปฏิเสธ ในชีวิตก่อนหน้านี้เจียนอ้ายคร่ำหวอดในโลกธุรกิจมานานหลายปี เธอต้องเจรจาต่อรองทางธุรกิจมากมาย นับประสาอะไรกับการเจรจาเรื่องขี้ประติ๋วนี้

หลี่เฉียงยังคงไม่สามารถโต้ตอบได้ในทันที ตัวเลขสามล้านยังคงลอยวนอยู่ในความคิดของเขา แม้ว่าเขาจะมีทรัพย์สินหลายล้าน แต่สามล้านก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถเอาออกไปได้ง่ายๆ

“นักเรียนเจียน ลุงว่าหนูพูดผิดไปหน่อยนะ สามล้านนี่มัน…หนูรู้ไหมว่านี่คือการขู่กรรโชก…” อยู่ๆ หลี่เฉียงก็ไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากับเจียนอ้ายอย่างไร

ถ้าเธอเป็นผู้ใหญ่ในวัยเดียวกับเขา หลี่เฉียงสามารถปฏิเสธเธออย่างไม่ประนีประนอมด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตามเธออายุแค่สิบสี่ปีเท่านั้น เมื่อเผชิญหน้ากับเด็กที่อายุเท่ากันกับลูกสาวของเขา เขารู้สึกหมดอำนาจ

หลี่เฉียงรู้สึกถึงความแตกต่างอย่างมากในด้านอายุและสถานะของพวกเขา ดังนั้นเขาจึงไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหน เจียนอ้ายไม่คิดอย่างนั้น เธอยิ้มอย่างเฉยเมยและพูดว่า “ลุงจะพูดยังไงก็ได้ตามที่ต้องการ จะกรรโชกหรือไม่นั่นไม่สำคัญ หนูได้บอกลุงอย่างชัดเจนแล้วว่านี่เป็นเงื่อนไขที่หนูจะเจรจาตกลงด้วย ลุงต้องตัดสินใจในห้องนี้ หนูจะให้เวลาลุงตัดสินใจ เมื่อออกจากห้องนี้ไป หวังว่าลุงจะไม่เสียใจนะคะ”

ทันทีที่เธอพูดจบ เจียนอ้ายก็ยืนขึ้นและพูดอีกครั้งว่า “สามล้านหยวนแลกกับอิสรภาพของลูกสาวลุง ไม่ว่ามันจะคุ้มค่าหรือไม่ ลุงตัดสินใจเอาเองแล้วกันค่ะ”

หลังจากพูดประโยคสุดท้ายนี้ เจีบนอ้ายก็เดินไปที่ประตูโดยไม่ลังเล หากหลี่เฉียงไม่เห็นด้วยกับเงื่อนไขของเธอ เธอจะจับหลี่หยุนเหม่ยเข้าสถานกักกัน เธอไม่ได้ล้อเล่น

“ก็ได้...ลุงยอมจ่าย สามล้านก็สามล้าน!”

ขณะที่เจียนอ้ายกำลังจะจับลูกบิดประตู หลี่เฉียงดูเหมือนจะพยายามดิ้นรนอย่างหนัก ในท้ายที่สุดระหว่างเงินกับลูกสาว เขาก็ยังเลือกลูกสาวของเขา

หลี่เฉียงรู้สึกว่าแรงกดที่มองไม่เห็นหายไปหลังจากพูดแบบนี้ และมีบางอย่างดูดพลังในร่างกายของเขาในทันที ออร่าของเด็กคนนี้กดดันเขาจริงๆ นี่เป็นสถานการณ์ที่หายากมากแม้แต่ในธุรกิจ

มุมปากของเจียนอ้ายกระตุกเป็นรอยยิ้ม เธอเดิมพันด้วยความสำคัญของหลี่หยุนเหม่ยที่มีต่อหลี่เฉียง เห็นได้ชัดว่าพ่อคนนี้รักลูกสาวของเขามาก ดังนั้นเธอจึงชนะเดิมพัน

หลี่หยุนเหม่ยสมควรโดนแบบนี้แล้ว เงินสามล้านกับชีวิตของเธอ เธอไม่มีทางโทษตัวเองที่เอาเปรียบครอบครัวนี้!

“ลุงหลี่ ลุงเอาสมุดเช็คมาด้วยใช่ไหมคะ? เช็คหนึ่งใบเขียนหนึ่งล้าน ส่วนอีกใบเป็นสองล้าน” เจียนอ้ายหันมาพูดกับหลี่เฉียง

ในขณะนี้ หลี่เฉียงเป็นเหมือนบอลลูนที่ถูกเจาะรู เมื่อได้ยินดังนั้นเขาก็พยักหน้า เขาหยิบสมุดเช็คออกจากกระเป๋าและเซ็นชื่อในเช็คหนึ่งล้านหยวนและอีกใบสองล้านหยวน

เจียนอ้ายรับเช็คมาและพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ “เรื่องนี้จะจบลงที่นี่ แต่ลุงหลี่คะ อย่าลืมเตือนลูกสาวของลุงให้อยู่ห่างจากหนูหน่อย มิฉะนั้นจะไม่มีส่วนลดในครั้งหน้า!”

หลี่เฉียงหาเส้นเสียงของตัวเองไม่เจอ เจียนอ้ายก็เปิดประตูและเดินออกจากห้องสอบสวนไปแล้ว

เมื่อมองไปที่ประตูห้องสอบสวน หลี่เฉียงก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ 'เจียนฉางเซิง นายมีลูกสาวที่ดีอะไรอย่างนี้!'