ตอนที่แล้ว115-116
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไป119-120

117-118


กำลังโหลดไฟล์

1/6

Ep.117

การต่อสู้ดุเดือดเกิดขึ้นทุกหนแห่ง พวกระดับสูงต่างฝ่ายต่างจับคู่ห้ำหั่นกัน ผลกระทบจากการปะทะแพร่กระจายไปทั่ว

ภายใต้สไตล์การโจมตีแบบแลกด้วยชีวิตของซอมบี้เลเวลสูง ทำให้เวลานี้เป็นพวกเขาที่กำลังได้เปรียบ!

“บ้าเอ๊ย!” ลอร์ดตัวต่อที่กำลังสู้กับอี้อี้ พอเห็นแบบนี้ ดวงตาของมันสะท้อนไปด้วยความโกรธ

ภารกิจยึดครองเมืองตงเฉิงเป็นคำสั่งของท่านจักรพรรดิ หากตนทำไม่สำเร็จ ลอร์ดตัวต่อมั่นใจได้เลยว่าตนคงไม่รอด!

เมื่อนึกได้ถึงเรื่องนี้ การโจมตีของลอร์ดตัวต่อก็เริ่มรุนแรงมากขึ้น รีดเร้นพลังรบทั้งหมดที่มีออกมา และทุกการโจมตีล้วนมุ่งตรงไปยังจุดสำคัญบนร่างของอี้อี้

ระหว่างสู้ อี้อี้เม้มปากแน่น แต่อธิบายยังไม่ทันขาดคำ จู่ๆเธอกลับร้อง “โอ๊ย” ขึ้นมา

ภายใต้การทุ่มโจมตีของลอร์ดตัวต่อ ม่านตาเธอพลันหดลีบลงอย่างกะทันหัน การเคลื่อนไหวชะงักงันไปครู่หนึ่ง

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! ที่แท้อาการบาดเจ็บของเจ้าก็ยังไม่หายดี ถ้างั้นก็ตายซะเถอะ!”

ลอร์ดตัวต่อระเบิดเสียงหัวเราะออกมา มันย่อมไม่มีทางพลาดโอกาสทองเช่นนี้ ใช้เหล็กในทิ่มไปยังอี้อี้ ปลายแหลมของมันกรีดตัดอากาศ ก่อสายลมกรรโชกแรง

และคราวนี้อี้อี้ไม่อาจหลบพ้น แขนของเธอถูกแทง พิษจากเหล็กในตัวต่อเริ่มเข้าสู่ร่างกาย!

แม้นี่จะเป็นเพียงบาดแผลเท่ารูเข็ม แต่หลังจากถูกแทง แขนของอี้อี้กลับเริ่มเปลี่ยนเป็นสีดำอย่างรวดเร็ว

เห็นได้ชัดว่ามีพิษร้ายแรงอยู่ข้างใน กระทั่งร่างกายระดับซอมบี้ลอร์ดของเธอก็ยังไม่สามารถต้านทานได้

อี้อี้ส่ายโงนเงนในอากาศ คล้ายกำลังจะล้มลง

“ให้ตายเถอะ” อี้อี้เริ่มวิงเวียน เกิดอาการเหม่อลอย แต่ในตอนนั้นเอง สายตาเธอคล้ายเห็นพี่ชายสุดที่รักกำลังบินตรงเข้ามาอย่างเร่งรีบ

นี่คือภาพหลอนที่เกิดจากพิษงั้นหรอ?

อี้อี้อดคิดกับตัวเองไม่ได้

“เมื่อถูกพิษของข้า เจ้าไม่มีทางรอดแล้ว” ลอร์ดตัวต่อกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

พิษของมันส่งผลให้อี้อี้สูญเสียความสามารถในการต่อสู้ได้ก็จริง แต่ยังไม่ถึงขั้นฆ่าซอมบี้ลอร์ดได้ ดังนั้นยังจำเป็นต้องโจมตีปลิดชีพทิ้งท้าย

ลอร์ดตัวต่อปรับท่วงท่าของมัน เหล็กในพิษที่เวลานี้ไม่ต่างจากหอกแหลมทิ่มแทงไปยังอี้อี้ที่กำลังร่วงหล่นจากฟ้า

“อี้อี้! ” มู่อ้าวซวงที่กำลังสู้อยู่กับเผ่าเซิร์กเลเวล 5 พอเห็นภาพนี้ เธอร้องด้วยความตกใจ ฟาดฝ่ามือผลักศัตรูเบื้องหน้า ก่อนพุ่งแยกตัวออกมา โผเข้ากอดอี้อี้กลางอากาศ หวังใช้ตัวเองเป็นโล่กำบัง

“นายท่าน!”

“ท่านลอร์ด!”

มองไปยังสิ่งที่เกิดขึ้น ซอมบี้เลเวลสูงที่กำลังต่อสู้อยู่พากันร้องโวยวายด้วยความตื่นตระหนก ทว่าด้วยความว่องไวของลอร์ดตัวต่อ มันสายเกินไปแล้วที่จะช่วยเหลือ

ประกายแห่งความสุขวาบผ่านเข้ามาในนัยน์ตาของลอร์ดตัวต่อ หลังจากฆ่าซอมบี้สองตัวนี้แล้ว เมืองตงเฉิงก็จะกลายเป็นอาณาเขตของเผ่าเซิร์กของพวกมัน

“อี้อี้! มู่อ้าวซวง!” ฉู่เซวียนที่อยู่ไกลออกไป พอเห็นว่าสถานการณ์คับขัน ก็ตื่นกลัวขึ้นมาทันที

ก่อนหน้านี้เขาได้รับชมการต่อสู้ระหว่างทั้งสองแล้ว จึงเป็นธรรมดาที่สามารถทราบถึงความร้ายกาจของเหล็กในของลอร์ดตัวต่อ

ก่อนหน้านี้อี้อี้แค่โดนมันทิ่มทีเดียวยังแทบหมดสติ หากมู่อ้าวซวงโดนมันเข้าจังๆ บอกได้เลยว่าตายแหงๆ

“เฮ้ไอ้ก้นแหลม มาสู้กับฉันนี่!” เมื่อตระหนักว่าด้วยความว่องไวของเขา มันไม่สามารถเข้าถึงลอร์ดตัวต่อก่อนที่จะโจมตีทั้งสองได้ ฉู่เซวียนจึงตะโกนออกไป เพื่อหวังว่าจะดึงดูดความสนใจของมัน

ลอร์ดตัวต่อพอได้ยิน เกิดความโกรธขึ้นทันใด

มันเกลียดการถูกล้อเลียนเรื่องหางมากที่สุดในชีวิต เพราะท้ายที่สุดแล้วมันเป็นถึงแมลงที่มีสายเลือดบริสุทธิ์และทรงพลัง ขนาดตัวก็ใหญ่โต แต่มีเฉพาะตรงส่วนหางเท่านั้นที่เล็กกว่าส่วนอื่นๆ

ฉะนั้นสามารถพูดได้เลย ว่าคำเยาะเย้ยเรื่องหางเท่ากับการแตะเกล็ดย้อนของลอร์ดตัวต่อ

ลอร์ดตัวต่อเบนสายตามองไปตามทิศทางของเสียงก็พบว่าเป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม กลิ่นอายของชายผู้นี้กลับสร้างความสับสนแก่มัน เพราะมันรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายทั้งของมนุษย์และซอมบี้ออกมาจากคนๆเดียวกัน

2/6

Ep.118

อย่างไรก็ตาม ลอร์ดตัวต่อโยนความสงสัยนี้ทิ้งไปอย่างรวดเร็ว ความขุ่นเคืองลุกโชนขึ้นในใจมัน

เจ้าหมอนี่กล้าดียังไงมาล้อเลียนเรื่องหาง มันจะต้องตาย!

ในพริบตา ลอร์ดตัวต่อพลันหยุดกึกกลางอากาศ มันชะลอการโจมตีอี้อี้ และปลดปล่อยแรงกดดันอันไร้ที่สิ้นสุดเข้าบดขยี้ฉู่เซวียนแทน

“ฉู่เซวียน?”

ได้ยินเสียงนี้ มู่อ้าวซวงที่หลับตาปี๋ และกำลังรอรับความตายพลันลืมตาขึ้น จากนั้นเธอก็เห็นร่างที่แสนคุ้นเคยกำลังพุ่งตรงเข้ามา

เห็นภาพนี้ ดวงตาของมู่อ้าวซวงอดไม่ได้ที่จะสะท้อนให้เห็นถึงความประหลาดใจ

เพราะเธอจดจำได้อย่างชัดเจน เมื่อตอนฉู่เซวียนออกจากเมืองตงเฉิง เขามีพลังรบอยู่แค่ในเลเวล 3 เท่านั้น แต่ในช่วงเวลาสั้นๆเพียงสองเดือน กลับขยับขึ้นมาเป็นเลเวล 5 แล้ว

อัตราเร็วในการพัฒนานี้ กล่าวได้เลยว่าน่าอัศจรรย์อย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตาม มู่อ้าวซวงอดถอนหายใจไม่ได้ พลังรบเลเวล 5 คิดต่อต้านลอร์ดตัวต่อ นั่นไม่ต่างจากการรนหาที่ตาย!

ครั้งก่อนที่ฉู่เซวียนสามารถสังหารเทพสงครามผู้ใช้อบิลิตี้ไฟอย่างหลิงหวู่ซวงได้ นั่นเพราะเขาได้รับความช่วยเหลือจากอี้อี้ แต่เวลานี้ ใครเล่าจะเป็นคนมอบพลังนั้นแก่เขา?

“นายมาทำอะไรที่นี่ รีบกลับไปเร็ว!” มู่อ้าวซวงตะโกนเสียงดัง

“พี่ชาย หนีไปเถอะ!” อี้อี้เริ่มได้สติ เธอมองไปทางฉู่เซวียน ความรู้สึกวิตกกังวลวาบผ่านเข้ามาในดวงตาของเธอ

“ดูนั่น! มีเลเวล 5 อีกคนกำลังเข้ามา”

“เขามีกลิ่นอายของซอมบี้ติดตัว หรือจะมาเพื่อช่วยเหลือพวกเรา?”

“เฮ้อ เจ้าเด็กนั่นยังมีพลังรบอยู่แค่เลเวล 5 เท่านั้น ถึงฉันจะดีใจที่มาช่วย แต่มันก็ไร้ประโยชน์อยู่ดี!”

“เดี๋ยวก่อนนะ พวกนายไม่คิดว่าเจ้าเด็กนั่นหน้าคุ้นๆหรอ? ... ฉันจำได้แล้ว! เขาคือคนๆเดียวกันกับที่เคยช่วยพวกเราขับไล่ผู้ใช้พลังเมื่อสองเดือนก่อน!”

“ในตอนนั้นเขาสามารถฆ่าเทพสงครามได้! ถ้าเป็นแบบที่นายพูดจริงๆ ครั้งนี้พวกเรามีโอกาสรอดแล้ว”

ซอมบี้ระดับสูงหลังจากเห็นร่างของฉู่เซวียน แม้พวกเขาจะยังติดพันอยู่กับการต่อสู้ แต่ก็ยังหันไปสนทนากับพรรคพวกของตนได้

บรรยากาศที่ฟุ้งไปด้วยความสิ้นหวังคล้ายถูกเจือจางลงเล็กน้อย

“ฉันจะปกป้องพวกเธอเอง!”

ขณะนี้ มู่อ้าวซวงกับอี้อี้ร่อนลงมาถึงพื้นแล้ว ฉู่เซวียนมองไปยังทั้งสอง เอ่ยปากออกมา

“เฮ้อ นายไม่ควรอยู่ที่นี่” มู่อ้าวซวงถอนหายใจ

ในทางกลับกัน ฉู่เซวียนส่ายหัวแล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงลึกล้ำว่า “กับอีแค่ลอร์ดตัวต่อ ไม่นับว่าอยู่ในสายตาฉัน”

‘นายไปเอาความมั่นใจขนาดนี้มาจากที่ไหนกัน? กล้าพูดได้ยังไงว่าระดับลอร์ดไม่อยู่ในสายตา?’

มู่อ้าวซวงพอได้ยินคำนี้ อดกลอกตาไม่ได้ เหน็บแนมเขาในใจ

ยังไงก็ตาม เธอไม่ได้พูดอะไรออกไป แต่เลือกที่จะเงียบแทน

จากนั้น ฉู่เซวียนหันไปมองอี้อี้ ผุดรอยยิ้มบนใบหน้าเขา “อี้อี้ ไม่ต้องกังวล ฉันจะช่วยเธอฆ่าเจ้าหมอนี่ให้เอง”

คล้ายสัมผัสได้ถึงความมั่นใจในคำพูดของฉู่เซวียน อี้อี้บังเกิดความรู้สึกเชื่อว่าเขาสามารถทำมันได้จริงๆ เธอพยักหน้า “งั้นคงต้องรบกวนพี่ชายแล้ว”

“เจ้าหนู รู้ไหมว่าข้าเกลียดอะไรมากที่สุด?”

ทันใดนั้นเสียงเย็นชาสะท้อนเข้ามาในหูฉู่เซวียน เขามองไปตามทิศทางของเสียง

เห็นแค่เพียงลอร์ดตัวต่อกำลังจ้องเขม็งมาทางเขาด้วยสายตาอันตราย เจตนาฆ่าที่ฟุ้งอยู่รอบกาย จับตัวกันแน่นจนดูเหมือนหมอกหนา

“ก็ ... ไม่รู้สิ” มุมปากของฉู่เซวียนขดเป็นรอยยิ้ม กล่าวอย่างไม่แยแส

“หนึ่งคือคนที่ล้อเลียนเรื่องหางข้า สองคือคนที่กล้าเมินข้า” เสียงของลอร์ดตัวต่อเต็มไปด้วยแรงกดดัน

“ฉะนั้นวันนี้ เจ้าต้องตาย!”

“ถ้าคิดว่าทำได้ก็เข้ามา” ฉู่เซวียนยักไหล่

“เจ้าหมอนี่กล้ายั่วโมโหท่านลอร์ด เขาไม่ตายดีแน่”

“ผิวบางๆแบบนี้แหละเนื้อนุ่ม อยากรู้จังว่าหลังจากฆ่ามันแล้ว ท่านลอร์ดจะยอมแบ่งเนื้อของมันให้พวกเราบ้างไหม”

สำหรับเผ่าเซิร์กระดับสูง แมลงเหล่านี้จะมีสติปัญญาไม่ต่ำกว่ามนุษย์ แม้อยู่ท่ามกลางการต่อสู้ แต่ก็ไม่ได้กระทบต่อการสนทนาของพวกมัน

0 0 โหวต
Article Rating
1 Comment
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด