ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ภาค 2 ตอนที่ 57 ความจริง

คนที่ทักเข้ามาทั้งไลน์แล้วก็เฟสเป็นจำนวนมหาศาล และส่วนมากจะเป็นผู้หญิง คำถามก็ประมาณว่ามีแฟนยังหรือไม่ก็ว่างออกไปทานข้าวด้วยมั้ย

นี้ก็เป็นอีกข้อที่ผมจะได้ เพราะถ้าประกาศออกไปว่าตอนนี้คบเกวลินเป็นแฟนละก็มันก็จะหมดปัญหาพวกนี้

" ฉันขอเวลาคิดดูก่อนได้มั้ย "

เกวลินพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่กำลังเขิลอยู่ ผมที่ยืนอยู่ด้านหน้าของเธอก็มองด้วยความสงสัย นี้มันจะต้องคิดอะไรอีกเนี้ย

เห้ออออออ

แต่ว่า...

เวลามันก็เหลืออีกตั้ง 2 เดือนมันก็ไม่เป็นอะไรปล่อยไปก่อนก็แล้วกัน

" งั้นก็ได้เวลาเธอยังเหลืออีกเยอะ "

ผมพูดออกไปด้วยน้ำเสียงเหนื่อยใจ

" อืม "

" จริงสิ!!!! วันพรุ่งนี้ฉันไม่อยู่นะต้องเดินทางไปที่อเมริกา "

" อเมริกา???? "

เกวลินพูดออกมาพร้อมกับมองมาทางผมด้วยแววตาที่กำลังสงสัย

" นายจะไปทำอะไรที่อเมริกา "

นี้เธอยังไม่รู้เรื่องมี่ที่เราเป็นตัวแทนของประเทศไทยไปลงแข่งงานกระประลอง Hunter ที่อเมริกาเหรอเนี้ย

แต่ว่า

มันก็ไม่ใช้เรื่องแปลกอะไรเพราะทางสมาคม Hunter ยังไม่ได้ประกาศออกมาที่แปลกมันคือคนที่รูีต่างหากอยากจะรู้จริงๆว่าอารียาไปรู้เรื่องมาจากไหน

" นี้ฉันถามว่านายจะไปทำอะไรที่ประเทศอเมริกา "

เกวลินที่อยู่ด้านหน้าของผมถามย้ำมาอีกครั้ง

" ไปงานประลอง Hunter ที่จะจัดขึ้นฉันจะเป็นตัวแทนของประเทศปีนี้ "

" งั้นเหรอ ก็ได้ๆเดี๋ยวรองานจบแล้วพวกเราค่อยคุยเรื่องนั้นก็แล้วกัน "

เกวลินตอบออกมาด้วยน้ำเสียงที่ไม่ได้ตกใจเลยที่ได้ยินว่าผมเป็นตัวแทนของประเทศ น่าแปลกจริงๆ ยัยนี้ไม่มีความตกใจอะไรเลยเมื่อรู้เรื่อง หรือว่าจะรู้เรื่องอยู่แล้วแต่แค่แกล้งถามเรา

ไม่สิ!!!!

เรื่องนั้นไม่น่าใช้ แต่พอมาลองคิดดูดีๆแล้วมันก็ไม่ใช้เรื่องน่าตกใจอะไรในการที่ตัวเราที่เป็น Hunter rank SS คนเดียวในประเทศจะได้รับเลือกให้เป็นตัวแทนไปต่อสู้ในงานนั้น

ช่างมันเถอะเรื่องพวกนี้ คิดมากไปมันก็ปวดหัวป่าวๆ

" งั้นฉันกลับแล้วนะ "

เกวลินพูดออกมา แล้วก็หันหลังเดินกลับบ้านทันที ตัวผมที่กำลังยืนอยู่นั้นก็มีเสียงของข้อความในโทรศัพท์์ดัังขึ้นมา

" ติง "

" ข้อความงั้นเหรอ "

ผมพูดออกไปค่อยๆด้วยน้ำเสียงที่กำลังสงสัย จากนั้นก็ใช้มือขวาจับโทรศัพท์์ในกระเป๋ากางเกงออกมาดู

ตอบมาแล้วสินะ!!!!

คนที่ตอบผมกลับมานั้นก็คือคนที่ผมต้องการจะถามเรื่องต่างๆ จากเค้าคนนั้นก็คือ

' นักรบแห่งความมืด '

ตอบกลับมาจนได้สินะ ข้อความที่ตอบกลับมาตอนนี้เขียนเอาไว้ว่า

' ครับ พร้อมเจอกันเมื่อไหร่ '

เอาไงดีนะ ถ้าจะนัดเจอพรุ่งนี้มันก็กลัวว่าจะไม่ทัน งั้้นก็เอาเป็นวันนี้เลยแล้วกันยังไงถ้าหลังพรุ่งนี้เราก็ไม่ว่างอีกหลายวัันอยู่แล้ว

เมื่อคิดได้แบบนั้นผมก็พิมพ์ข้อความตอบกลับไป

' วันนี้ได้มั้ยครับ '

' ครับ งั้นเจอกันที่ร้านเดินนะเอาแล้วก็เอาแมมมอนติดตัวมาด้วย '

ทันทีที่ผมเห็นข้อความที่เค้าส่งมาผมก็มีสีหน้าตกใจทันที'แมมมอน'ชายคนนี้เค้ารู้จักแมมมอนด้วย แบบนี้มันก็หมายความว่าเค้าต้องรู้เรื่องอะไรจริงๆสินะ

' ครับ อีก 30 นาทีเจอกัน '

ผมตอบกลับไปแล้วก็เก็บโทรศัพท์์ใส่กระเป๋าจากนั้นก็ตรงไปที่ร้านนั้นทันที

~~~~~~~~~•~~~•~~~~~~~~

หลังจากที่ผมเดินทางมาสักพักผมก็มาถึงร้านที่ได้นัดกันไว้ จากนั้นผมก็เปิดประตูเข้าไปด้านในร้าน

" ยินดีตอนรับค่ะ "

เสียงผู้หญิงใส่ชุดพนักงานของร้านที่อยู่ด้านขวาของผมพูดขึ้นมาทันที ที่ผมเดินเข้าไปในร้าน พนักงานคนนี้ทำไม่ดูแล้วรู้สึกแปลกๆเหมือนกับว่ากำลังโดนควบคุมอยู่ไม่สิต้องเรียกว่าทั้งร้านนี้มัันมีเวทย์แปลกๆกำลังปกคลุมเอาไว้อยู่ถึงจะถูก จากนั้นพนักงานหญิงเธอก็พูดออกมาต่อว่า

" เชิญตามฉันมาได้เลยค่ะ นายท่านเค้ากำลังรอคุณอยู่ "

นายท่านงั้นเหรอ??? มันชักจะเริ่มแปลกมาขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ หลังจากที่พนักงานพูดจบเธอก็เดินตรงไปยังโต๊ะด้านหลังทันทีตัวผมเมืื่อเห็นแบบนั้นก็เดินตามเธอไป

หลังจากที่เดินตามเธอมาได้สักพักเธอก็หยุดลงแล้วหันหน้ากลับมาทางผม

" ถึงแล้วค่ะ "

เมื่อเธอพูดจบก็เดินกลับไปทางเดิมทันที ตอนนี้ด้านหน้าของผมมีชายที่ขายดาบมือ 2 ให้กับผมในตอนนั้นที่ใช้ชื่อว่า'นักรบแห่งความมืด' นั่งอยู่ที่ด้านหน้า

บนโต๊ะด้านหน้าของเค้าก็มีแก้วกาแฟวางเอาไว้อยูู่. แต่ว่าความรู้สึกที่ผมรู้สึกได้จากตัวชายคนนี้มันเปลี่ยนไปจากตอนทีี่เจอกันครั้งแรกมาก

แล้วอีกอย่างผมไม่สามารถสัมผัสพลังเวทย์จากตัวเค้าได้เลย มันแปลกมากปกติแล้ว ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์เราก็สามารถสัมผัสพลังเวทย์์ได้ถึงมันจะน้อยขนาดไหนก็ตาม

แต่ว่า

สำหรับชายคนนี้นั้นเรากลับไม่รู้สึกถึงพลังเวทย์เลยแม้แต่น้อย

ในระหว่างที่ผมกำลังยืนมองเค้าอยู่ด้วยความแปลกใจเค้าที่กำลังนั่งอยู่ก็ชี้นิ้วไปที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม แล้วก็พูดออกมาว่่า

" นักก่อนสิ นักรบคนที่ 7 พวกเรามีเรื่องต้องคุยกันอีกเยอะ!!!! "