ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ภาค 2 ตอนที่ 40 สุดยอด

" งับ จวบ จวบ "

เสียงของผมกำลังกินข้าวขาหมูที่กำลังวางอยู่ที่ด้านหน้าอยู่

รสชาติไม่เปลี่ยนไปเลยแฮะอร่อยเหมือนเดิมเลย

มันต้องแบบนี้สิ....

ผ่านไปสักพัก'เล้ง'ก็เดินเข้ามาหาผม

" นี้นายนะ จริงงั้นเหรอที่ว่าตอนนี้เป็น Hunter rank SS ไปแล้ว "

" จริงครับ!!! "

" สุดยอดเลยนะ แบบนี้ฉันต้องเปลี่ยนชื่อร้านสะแล้วสิ ฮาๆๆๆๆ "

เล้งพูดออกมาพร้อมกับกัวเราะไปด้วย

เปลี่ยนชื่อร้านงั้นเหรอ???

เค้าคงไม่ได้เปลี้ยนชื่อจาก'ขาหมู rank S' เป็นร้านที่ชื่อ'ขาหมู Rank SS ' หรอกใช้มั้ย

ไม่หรอก ไม่หรอก

ใครมันจะไปทำแบบนั้นกันละ

" คือว่าจะเป็นชื่อร้านเป็นอะไรงั้นเหรอครับ "

ผมถามออกไปดเวยน้ำเสียงสงสัย

" มันก็แน่นอนสิ!!!!! "

เล้งตอบออกมาด้วยน้ำเสียงที่กำลังมั้นใจ

แน่นอนงั้นเหรอ???

เค้าหมายถึงอะไรกันที่บอกว่าแน่นอน

ในขณะที่ผมกำลังสงสัยอยู่นั้นเล้งก็พูดชื่อร้านใหม่ที่เค้าต้องการจะเปลี่ยนชื่อออกมา

" มันก็ต้องเปลี่ยนเป็น'ขาหมู rank S+SS ' อยู่แล้ว"

"ห่ะ!!!! นี้เอาจริงงั้นเหรอครับ???? "

" ใช้ "

เหอะๆ...

ผิดคาดเราไปเยอะเลยแฮะไม่เคยเลยว่าเปลี่ยนชื่อร้านของเค้าจะเป็นแค่การเติม +SS เข้าไปในชื่อร้านแค่นั้น

แต่ก็ช่างเถอะ

ถึงจะแปลกแต่ฟังดูแล้วมันก็ Ok ละนะ

~~~~~~~~~~~•~~~•~~~~~~~~~

" ผมไปก่อนนะครับ "

" อ่า รอบหน้าอย่าลืมมากินอีกละ "

" ครับ "

เห้ออออออ

เท่านี้ท้องเราก็อิ่มแล้วคราวนี้ก็ต้องกลับบ้านเพื่อไปรอ'อารียา'สินะ

จากนั้นตัวผมเมื่อคิดได้ก็หยิบโทรศัพท์ออกมาเพื่อที่จะดูเวลา

' 17.20 น'

เหลือเวลาอีกตั้ง 2 ชั่วโมงกว่าเลยงั้นเหรอเนี้ย

ทำไม วันนี้รู้สึกว่าเวลามันเดินช้าจังเลยนะ

ในระหว่างที่ผมกำลังดูหน้าจอโทรศัพท์อยู่นั้นมันก็มีข้อความเด้งขึ้นมา

' ไอบ้า '

เอ่ะ....

นี้มันอะไร????

ทำไมถึงได้มีคนส่งข้อความมาด่าเราละ เกิดอะไรขึ้นเนี้ย!!!!

จากนั้นตัวผมที่กำลังสงสัยก็กดเข้าไปดูในข้อความที่ส่งมา แล้วก็เห็นชื่อผู้ส่งคนที่ส่งมานั้นก็คือเกวลิน

แล้วมันไม่ได้มีข้อความเดียว มันยังมีข้อความที่เธอส่งมาก่อนคำว่า'ไอบ้า'อีก

' นายคิดอะไรอยู่'

'ทำแบบนี้หมายความว่าไง'

'นี้จงใจไม่ตอบกันใช้มั้ย'

'ไอบ้า'

'รีบกลับบ้านมาเลยพวกเรามีเรื่องต้องคุยกัน'

เอ่ะ....!!!

แล้วยัยนี้เป็นอะไรของเธออีกเนี้ย????

ส่งข้อความมาด่าเราสะชุดใหญ่เลย นี่เราไปทำอะไรผิดไว้งั้นเหรอ

อืมมมมม

คิดไม่ออก คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกเลยแฮะนี้เราไปทำอะไรผิดตอนไหน

ช่างเถอะคิดไปก็เท่านั้นตอนนี้รีบกลับบ้านไปถามเจ้าตัวเองดีกว่า

~~~~~~~~•~~~•~~~~~~~

นั้นไงยืนรอเราอยู่ด้วย ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องที่ร้ายแรงเหมือนกันนะเนี้ย

ตอนนี้ตัวผมที่เดินกลับบ้านมานั้นก็เจอกับเกวลินที่กำลังยืนอยู่ที่่ด้้านหน้าบ้านด้วยหน้าตาที่กำลังโมโห

แล้วก็ใช้มือทั้งสองข้างกอดอกเอาไว้อยู่

เห้อออออ

เสียงผมถอนหายใจออกมา แล้วก็เดินเข้าไปหาเธอ

" มาแล้วงั้นเหรอ "

" มีเรื่องอะไร "

" นี้นายยังไม่รู้อีกเหรอว่าตัวเองก่อเรื่องอะไรไว้ให้ฉัน "

เกวลินตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงที่กำลังโมโห

ก่อเรื่อง???

นี้เธอพูดเรื่องอะไรอยู่ นี้เราไปทำอะไรไว้ตอนไหนอีกละเนี้ย?????