ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ เล่ม 2 ตอนที่ 26 เจอเป้าหมาย

พวกนี้มันคิดอะไรกันอยู่มองยังไงว่าตัวผมเป็นปีศาจผมก็แค่มนุษย์ปกติ

ที่ปีกก็ไม่มี..

เขาก็ไม่มี...

ผมละไม่เข้าใจพวกนี้มันเลยจริงๆ

เห้อออออออ

ในระหว่างนั้นฉิบก็คุยกันปีศาจที่เฝ้าหน้าประตูจนเสร็จตัวผมก็สามารถเข้าไปที่ด้านในได้

ภายด้านในกำแพงมันก็มีบ้านอยู่หลายหลังที่ถูกสร้างขึ้นด้วยไม้ แถมมีไฟติดอยู่ทุกหลังด้วย

แต่ดูเหมือนว่าไฟที่กำลังติดอยู่มันจะเป็นไฟที่เกิดจากเวทย์มนต์

เพราะว่า

มันสามารถติดแบบไม่มีเชื่อเพลิงอะไรเลย

ให้ตายสิปีศาจพวกนี้ มันใช้เวทย์มนต์กันแบบไม่มีคำว่าแระหยัดพลังเวทย์ เลยงั้นเหรอ

ตัวผมที่เดินเข้ามาได้สักพักก็ได้มาถึงบ้านขนาดใหญ่ 1 หลังที่กำลังตั้งอยู่ด้านหน้าของผม

แล้วรอบๆบ้านหลังนั้นผมก็เจอเป้าหมายของผมแล้ว

นั้นก็คือ....

Hunter หลายร้อยคนที่กำลังนั่งรวมกันอยู่รอบบ้านหลังนั้น

" เดี๋ยวผมเข้าไปบอกหัวหน้าก่อนนะครับว่าคุณต้องการพบ "

" ครับ "

ฉิบหันหน้ามาพูดกับผม แล้วก็เดินเข้าไปในบ้านหลังใหญ่ที่อยู่ด้านหน้า

ตััวผมตอนนี้ก็กำลังยืนอยู่กับฟรีสที่มามองทางผมแบบหวาดระแวง

" ขอไปคุยกับพวกนั้นได้มั้ย "

ผมพูดออกไปพร้อมกับชี้นิ้วไปทาง Hunter ของจีนที่กำลังนั่งกันอยู่

" อืม ได้ "

" ขอบคุณ "

จากนั้นผมก็เดินตรงไปยังจุดที่ Hunter พวกนั้นกำลังนั้งอยู่

ในระหว่างที่ผมเดินไปนั้นก็ได้มีเรื่องหนักใจอยู่ นั้นก็คือเรื่อการสื่อสารกับพวกนั้นเพราะผมพูดภาษาจีนไม่เป็น

" นี้พวกนายทำไมถึงมาอยู่แบบนี้ "

ผมถามชายคนนึงที่กำลังนั่งอยู่

" นะ...นายพูดกับเราได้ด้วยงั้นเหรอ "

ชายคนนั้นพูดออกมาด้วยหน้าตาที่กำลังตกใจ

เอ่ะ.....

ไม่ใช้ว่าปีศาจพวกนั้นก็พูดได้งั้นเหรอเมื่อกี้เรายังคุยกับมันอยู่่เลย

แต่ว่า....

มันก็เกิดเรื่องแปลกอีกแล้วหมอนี้พูดเป็นภาษาจีนออกมาเรากลับเข้าใจทันที ทางเราก็พูดเป็นภาษาไทยเค้าก็เข้าใจ

มันหมายความว่ายังไงกัน

ตอนนี้ช่างมันก่อน

" ปีศาจพวกนั้นมันก็พูดได้นิ "

" ห่ะ.... นายพูดเรื่องอะไร "

หมอนี้ไม่เคยคุยกับปีศาจพวกนั้นงั้นเหรออะไรกัน

งง แล้วนะ

" ตอนนี้ Hunter rank SS อยู่ไหน "

หลังจากที่ผมถามออกไปชายคนที่นั่งอยู่ด้านหน้าของผมก็มองไปทางกลุ่มคนประมาณ 10 คนที่กำลังนั่งแยกออกไปอยู่

อยู่นั้นเองสินะ!!!!

" ขอบใจมาก "

หลังจากที่ผมบอกว่าขอบใจผมก็เดินตรงไปยังจุดที่ทั้งสิบคนกำลังนั่งอยู่

แต่ว่า.....

ชายคนที่คุยกับผมเมื่อกี้ก็ตะโกนออกมา

" นาย...นายจะไปไหนนายมาช่วยพวกเราใช้มั้ย "

" ใช้ "

ผมที่เดินอยู่หันหลังกลับไปตอบเค้า

~~~~~~~~~~•~~~•~~~~~~~

ตอนนี้ผมมายืนอยู่ที่ด้านหน้าของทั้งสิบคนที่เป็น Hunter rank SS แล้ว

แต่ว่า....

เมื่อเดินมาดูใกล้ๆแล้วสภาพของคนพวกนี้แย่กว่าที่ผมคิดเอาไว้อีก

ร่างกายที่มีบาดแผลอยู่เต็มไปหมดพร้อมทั้งร่างกายที่มีร่องรอยจากการต่อสู้

" พวกคุณใครเป็นคนนำเหรด "

ทันทีที่ผมพูดออกไปทั้งสิบคนก็หะนมามองผมด้วยท่าทางที่ตกใจ

แล้วก็มีชายคนนึงพูดขึ้นมาพร้อมกับลุกขึ้น

" ผมเอง "