บทที่ 636 ความจริงในอดีต
พร้อมกันนั้นป้ายอู๋ซิงทรุดเข่าหนึ่งข้างลงกับพื้นและกระอักโลหิตกองโตออกมา มันใช้แรงเฮือกสุดท้ายตะโกนออกไปสุดเสียง “รีบไป!!! ข้าไม่สามารถรั้งมันไว้ได้นาน” ในเวลาเดียวกันจวี้ฮวาพุ่งร่างด้วยความเร็วสูงสุด นางไม่ต้องการให้ความพยายามของบุรุษที่นางยกย่องผู้นี้สูญเปล่าไป หนิงเทียนในสภาพที่สองตาปิดสนิท มันไม...
