บทที่ 428 จิตใจที่อ่อนโยน
บทที่ 428 จิตใจที่อ่อนโยน สิ่งที่เจิ้งยี่ได้เห็นนั้น....... มันทำให้เขารู้สึกราวกับหัวใจของตนถูกกรีดเฉือนด้วยมีดซ้ำไปซ้ำมา ในโลกใบเล็กของเขา เม่ยซินได้นั่งยองๆอยู่ในทุ่งหญ้าที่มีขนาดประมาณสิบเอเคอร์ ไม่สิ หากจะให้บอกอย่างถูกต้องที่สุดคือเธอนั่งยองๆไปในทุกก้าวทั่วทุ่งหญ้าทั้งสิบเอเคอร์นี้ ทุกๆครั้งที...
