บทที่ 307 ลับลวงพราง(2)

บทที่ 307 ลับลวงพราง(2)

บทที่ 307 ลับลวงพราง(2) เว่ยหยวนตี้ย่อมรู้ความคิดของลูกสาวของตนเป็นอย่างดี เขาได้หัวเราะออกมาแล้วพูดออกไป “ดูเหมือนลูกสาวข้าที่พึ่งจะกลับมาจากการฝึกแล้วเหนื่อยไปหน่อยน่ะ อย่าได้ถือสานางเลย” “หากเป็นอย่างนั้นล่ะก็ พวกเราควรจะปล่อยให้คุณหนูฉิงเชินได้พักแล้วกัน อย่าทำให้นางต้องวุ่นวายใจจะดีกว่า” เมื่อแ...