บทที่ 305 เสียสละ
บทที่ 305 เสียสละ เมื่อได้เห็นใบหน้าที่ไร้เรี่ยวแรงของเฉินเทียนเว่ย เฉินเฉียงก็รู้สึกได้ราวกับถูกมีดกรีดที่กลางใจของตนซ้ำไปมา “ไม่ ท่านพ่อ ท่านต้องไม่เป็นไร เมื่อท่านดีขึ้นแล้ว ลูกชายคนนี้จะพาท่านเข้าไปสำรวจเขตแดนจักรพรรดิด้วยกัน” เฉินเทียนเว่ยใช้แรงที่เหลือใช้มือสัมผัสใบหน้าของ เฉินเฉียงราวกับต้องก...
