บทที่ 276 ผู้ไร้ราก
บทที่ 276 ผู้ไร้ราก หลังจากนิ่งเงียบไปนาน ทั้งเว่ยหยวนตี้และเว่ยฉิงเชิงนั้นยังคงมีสายตาเลื่อนลอยราวกับอยู่ในหมอกลวงตา ส่วนเฉินเฉียงที่หลบซ่อนอยู่ใต้ดินนั้น ในตอนนี้เขาได้กัดฟันแน่นจนราวกับอยากให้มันแตกเสียคาปากของเขาเมื่อได้ยินคำพูดแม้แต่คำว่าไร้ยางอายนี้ก็ยังต้องหลีกทางให้ อย่างไรก็ตาม ท่ามกลางความ...
