บทที่ 254 แสงอรุณ
บทที่ 254 แสงอรุณ เมื่อได้ยินคำพูดของเว่ยฉิงเชินที่พูดถึงเฉินเฉียงนี้ทำให้หัวใจของฮั่นจุยราวกับถูกหินทุบ พร้อมกับใบหน้าที่คิดไปไกล “เว่ยฉิงเชิน ตัวเจ้าเป็นถึงอัจฉริยะของเผ่าพันธุ์ที่ร้อยปีจะมีสักคนเดียว” “แล้วคนเช่นเจ้ากลับยอมละทิ้งเกียรติแห่งมนุษยชาติเพื่อเด็กไร้อนาคตเนี่ยนะ” “ในตอนนี้มนุษยชาตินั้น...
