101-102
1/8
Ep101
“หืม? เห็นคนพวกนั้นไหม? นั่นมันเฉียวหลวน หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างเขี้ยวหมาป่า ไม่ใช่หรอ?”
ผู้คนที่อยู่หน้าทางเข้าฐานอุทานขึ้น
“แล้วดูคนอื่นๆที่ไปด้วยกันกับเขาสิ นั่นปีศาจสาวอันหยุนหลาน , ผู้ใช้กระบี่เจิ้งสุ่ย , หยางเจิ้นผู้ใช้พลังธาตุดิน แล้วก็เทพมรณะฉู่เซวียน แต่ละคนฝีมือร้ายกาจกันทั้งนั้น อา!”
“ซู๊ดดด ผู้ใช้พลังเลเวล 4 ห้าคน พวกเขากำลังจะไปที่ไหนกัน?”
“ไม่รู้สิ แต่ฉันคิดว่าต้องไปหาอะไรที่ล้ำค่ามากแน่นอน”
คนเหล่านี้พอเห็นกลุ่มของฉู่เซวียน ก็อดร้องอุทานขึ้นมาไม่ได้ บางคนดวงตาเป็นประกาย ล้มเลิกความคิดเข้าฐานเทียนหัว หันมาแอบย่องตามกลุ่มของฉู่เซวียนจากระยะไกลแทน
“ทางทิศนี้ รีบเดินทางเถอะ” เฉียวหลวนไม่สนใจคนเหล่านี้ หลังจากหาพิกัดสักพัก เขาก็ก้าวนำทุกคนไป
เนื่องจากทั้งหมดเป็นผู้ใช้พลังเลเวล 4 ดังนั้นการเดินทางค่อนข้างรวดเร็วมาก แล้วอีกอย่าง พื้นที่รอบๆฐานเทียนหัวไม่รู้ว่าถูกกวาดล้างมาแล้วตั้งกี่ครั้งโดยเหล่าผู้ใช้พลัง ดังนั้นแทบไม่มีภัยคุกคามใดๆตลอดทาง
ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา
เมื่อเริ่มออกห่างจากฐานเทียนหัวมาไกลแล้ว ทุกคนจึงลดความเร็วลงเพื่อความปลอดภัย
“ขอพูดหน่อยเถอะ นี่พวกคุณไม่รู้สึกผิดปกติเลยหรอ?” ฉู่เซวียนขมวดคิ้ว หันมองป่าทึบรอบตัว กล่าวอย่างไม่สบายใจเล็กน้อย “ที่นี่เงียบเกินไป”
ทันทีที่เอ่ยคำนี้ออกมา สายตาของคนที่เหลือเบิกกว้างขึ้นทันที
หากไม่ใช่เพราะฉู่เซวียนเตือน พวกเขาอาจมองข้ามเรื่องนี้ไป
“นั่นสิ” หยางเจิ้นพยักหน้า แล้วพูดต่อว่า “ตอนนี้พวกเราลึกเข้ามาในพื้นที่รกร้างแล้ว แต่ระหว่างทาง ไม่ใช่แค่ซอมบี้ กระทั่งสัตว์กลายพันธุ์ยังหาไม่เจอ นี่มันผิดปกติจริงๆ”
เฉียวหลวนพอได้ยินแบบนั้น ก็อดขมวดคิ้วไม่ได้ เขาไตร่ตรองอยู่พักหนึ่งแล้วพูดว่า “โอเค งั้นจากนี้ไปให้พยายามใส่ใจกับสภาพแวดล้อมทางรอบตัว ถ้าฝั่งใครมีอะไรผิดปกติเกิดขึ้น ทุกคนจะเข้าสนับสนุนทันที”
พลังรบในเลเวล 4 ถึงสี่คน บวกกับสัตว์ประหลาดอย่างฉู่เซวียน สามารถเรียกได้ว่า เฉียวหลวนทุ่มสุดตัว
เพราะหากมีสมาชิกมากถึงขนาดนี้ ต่อให้ต้องรับมือกับสัตว์กลายพันธุ์หรือซอมบี้เลเวล 5 ตัวหนึ่ง ย่อมสามารถจัดการกับพวกมันได้ไม่ยาก
อย่างไรก็ตาม หากศัตรูที่เจอคือซอมบี้ลอร์ด คงได้แต่โทษว่าพวกเขาโชคร้าย จะหนีรอดหรือเปล่านั้นก็ขึ้นอยู่กับโชคของตัวเองแล้ว
“อ้อจริงสิ ยังมีคนคอยตามหลังพวกเราอยู่รึเปล่า?” เฉียวหลวนนึกขึ้นได้ เอ่ยปากถาม
อันหยุนหลานที่อยู่ข้างๆหลับตาลงอย่างช้าๆ
ฉู่เซวียนสัมผัสได้ถึงพลังจิตที่มองไม่เห็นเล็ดลอดจากร่างเธอ จากนั้นอันหยุนหลานพยักหน้า กล่าวด้วยเสียงหัวเราะว่า “คนพวกนี้ช่างไม่รู้จักที่ตาย พวกเขาคิดว่าถ้าตามพวกเรามาแล้วอาจหยิบฉวยสมบัติบางอย่างติดไม้ติดมือกลับไปได้”
ก่อนรวมพล เฉียวหลวนได้บอกทุกคนแล้วว่าเขาจะเดินทางไปยังสถานที่ที่ตนถูกโจมตีในครั้งก่อน ดังนั้นคนในทีมรู้ย่อมตระหนักถึงความอันตรายของการเดินทางนี้ดี
แต่พวกที่ตามมาส่วนใหญ่เป็นเลเวล 3 ซึ่งเป็นพลังรบในจุดที่หากเกิดพลาดขึ้นมา ดันไปเจอพวกแมลงเข้า ชีวิตคงได้พบกับทางตัน
“นี่น้องชาย อย่าลืมช่วยปกป้องพี่สาวด้วยนะ” อันหยุนหลานหันมาขยิบตาให้ฉู่เซวียน ระหว่างทางยังไม่ลืมหยอกล้อเขา
ฉู่เซวียนสีหน้าเรียบเฉยไม่เปลี่ยนแปลง อาจพูดได้ว่าเขาเริ่มมีภูมิคุ้มกันต่อการหยอกล้อของอันหยุนหลานแล้ว เริ่มไม่สนใจอีกต่อไป สามารถเมินเฉยต่อเธอได้อย่างสิ้นเชิง
“ระวัง! ข้างหน้ามีบางอย่างเคลื่อนไหว!” เจิ้งสุ่ยผู้เงียบขรึมจู่ๆก็เอ่ยปากขึ้น สีหน้าเขากลายเป็นเคร่งเครียด หรี่ตามองป่าทึบที่อยู่เบื้องหน้า
ทันทีที่เสียงเขาตกลง พื้นดินก็เริ่มสั่นสะเทือน
ในระยะไกลออกไป ได้ยินเสียงคำรามแว่วเข้ามา
2/8
Ep.102
“นั่นเสียงอะไร?” ฉู่เซวียนขมวดคิ้ว เอ่ยปากถาม
ใบหน้าของเฉียวหลวนหมองลงเล็กน้อย กล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก “ถ้าให้ฉันเดา ดูเหมือนว่าพวกเราอาจได้เจอกระแสฝูงสัตว์กลายพันธุ์”
ทันทีที่คำนี้เปล่งออกมา กระทั่งอันหยุนหลานที่อารมณ์ดีตลอดเวลาก็ยังหุบยิ้มบนใบหน้าเธอ จากนั้นเพ่งมองไปข้างหน้าอย่างเคร่งเครียด เธอหรี่ตาลงเล็กน้อย พลังวิญญาณอันยิ่งใหญ่ค่อยๆแผ่ออกไป ก่อนพูดว่า
“ขนาดของกระแสฝูงสัตว์กลายพันธุ์ไม่ใหญ่นัก พวกเราน่าจะรับมือได้”
ได้ยินคำนี้ ทุกคนต่างถอนหายใจโล่งอก
“ตั้งขบวนพร้อมรบ!” เฉียวหลวนกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่นกับคนในทีม
จากนั้น ทุกสายตาจ้องเขม็งไปเบื้องหน้า เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้
จริงดังคาด ไม่กี่นาทีต่อมา เสียงคำรามนับไม่ถ้วนก็ดังขึ้น
ร่างของผู้มาเยือนค่อยๆปรากฏสู่สายตาของทุกคน
สัตว์กลายพันธุ์เหล่านี้ ส่วนใหญ่ไม่ได้คงรูปลักษณ์เดิมอีกต่อไป หน้าตาของพวกมันดูน่ากลัวมาก ทั้งยังมีกลิ่นอายของคาวเลือดโชยออกมาจากปาก
สถานที่ใดที่พวกสัตว์กลายพันธุ์วิ่งผ่าน ต้นไม้ใหญ่จะล้มระเนระนาด
อย่างไรก็ตาม ดูจากสีหน้าที่คล้ายกำลังตื่นตระหนก ดูเหมือนกับว่าพวกมันกำลังหลบหนีจากอะไรบางอย่าง
ยังไงก็ตาม ตอนนี้ฉู่เซวียนไม่สามารถนึกอะไรได้มากกว่านั้น เพราะสัตว์กลายพันธุ์ตัวแรกวิ่งมาทางเขาแล้ว!
มันคือสัตว์กลายพันธุ์ที่มี่รูปร่างเหมือนเสือ ลำตัวยาวกว่า 3 เมตร ทั้งร่างปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีดำสนิท ตัดสินใจจากกลิ่นอายที่เล็ดลอดจากร่าง คิดว่ามีพลังรบอยู่ในเลเวล 4
“ยินดีต้อนรับ!” ฉู่เซวียนเห็นภาพนี้ เจ้าตัวแค่นเสียงฮึในลำคอ เงาโลหิตในมือสับออกไปทันที
เห็นภาพนี้ ความเร็วของเสือกลายพันธุ์กลับไม่ลดลง มันยังคงกระโจนเข้าหาฉู่เซวียน ระหว่างใกล้เข้ามา มันอ้าปากกว้าง คมเขี้ยวสาดประกายเย็นเยียบ
ฉัวะ!
ตามมาด้วยสียงอู้อี้หนักทึบ เงาโลหิตสะบั้นหัวของสัตว์กลายพันธุ์เสือในพริบตาเดียว เลือดทะลักออกมาราวกับน้ำพุ
ขณะเดียวกัน เงาโลหิตพลันทอแสงสีเลือด พร้อมกับโหมดกระหายเลือดถูกเปิดใช้งาน เติมเต็มพลังในส่วนที่พึ่งใช้ไป
‘ระบบ ฟิวชั่น!’ มองไปยังศพร่างใหญ่ของสัตว์กลายพันธุ์ ฉู่เซวียนพูดในใจ
“ฟิวชั่นส์สำเร็จ ได้รับค่าสเตตัสเพิ่มเติม ความว่องไว 332 หน่วย , พละกำลัง 464 หน่วย , ร่างกาย 421 หน่วย , ค่าพลังจิต 227 หน่วย”
ร่างของเสือกลายพันธุ์เปลี่ยนเป็นจุดแสง ไหลเข้ามาในตัวฉู่เซวียน ช่วยเพิ่มพลังรบให้เขาแกร่งขึ้นอีกสองสามเปอร์เซ็นต์
“อย่างที่คิดเลย การไล่ฆ่าอย่างต่อเนื่องเป็นวิธีที่เร็วที่สุดในการเพิ่มความแข็งแกร่ง” ฉู่เซวียนกระซิบกับตนเอง
“เหอะ! เด็กน้อย ในที่สุดเจ้าก็เริ่มใช้เงาโลหิตสังหารซักที!” เสียงน่ารำคาญของวิญญาณมังกรดังก้องขึ้นในใจ ฉู่เซวียน
‘หุบปากซะ!’
ทันทีที่ฉู่เซวียนเอ่ยสั่ง วิญญาณมังกรเงียบไปทันใด ส่วนเหตุผลที่อีกฝ่ายเชื่อฟังแบบนี้ แน่นอนว่าเพราะกลัว กลัวว่าฉู่เซวียนจะไม่ใช้เงาโลหิตในการต่อสู้ครั้งต่อไป แล้วเขาจะไม่ได้ดูดพลังจากเลือดอีก
“พลังรบของสหายฉู่แข็งแกร่งจริงๆ!” เห็นฝีมือของฉู่เซวียนที่สามารถสังหารสัตว์กลายพันธุ์เลเวล 4 ได้ในคราเดียว หยางเจิ้นอุทานด้วยความตกใจ
“อบิลิตี้ของเขา ดูเหมือนว่าจะสามารถกลืนกินสิ่งมีชีวิตอื่นได้ น่าอิจฉาจริงๆ” เฉียวหลวนกล่าว
“น้องชาย ดูเหมือนฉันจะค้นพบความลับว่าทำไมนายถึงแข็งแกร่งได้อย่างรวดเร็วแล้ว” อันหยุนหลานกล่าวด้วยรอยยิ้มโปรยเสน่ห์
ส่วนเจิ้งสุ่ย เขายังคงเงียบไม่ได้พูดอะไร แต่สายตาที่มองไปยังฉู่เซวียน ดูแฝงความประหลาดใจไว้เล็กน้อย
เสือกลายพันธุ์ตัวเมื่อครู่ มันถือเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลังที่สุดแล้วในบรรดากระแสสัตว์กลายพันธุ์ฝูงนี้
แต่มันกลับถูก ฉู่เซวียนสังหารในกระบวนท่าเดียว นี่ช่วยเพิ่มขวัญกำลังใจให้ทุกคนในทีมได้เป็นอย่างมาก
