ตอนที่แล้วฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ตอนที่ 9 การต่อสู้
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ตอนที่ 11 ผู้มีบุญคุณ

ฮันเตอร์สุดแกร่งที่อย่างเป็นแค่คนอ่อนแอ ตอนที่ 10 การต่อสู้จบ


มือของมันจับที่หน้าด้วยความเจ็บปวดและมันก็ส่งเสียงร้องออกมา

" โหวววววววว "

เสียงร้องของมันดังสนั่นไปทั่วห้องที่พวกผมยืนอยู่ หลังจากที่มันร้องออกมาHunterสายต่อสู้ประชิดที่ยืนอยู่ด้านหลังแทงค์ก็พุ่งโจมตีใส่มัน แบบเป็นชุดตัวผมที่เห็นแบบนั้นก็ยืนคิด ทำไมพวกนี้ถึงโจมตีเข้ากันจังเลยนะ ภาพที่ผมกำลังเห็นอยูู่ตอนนี้คือ เหล่าHunter โจมตีใส่ปีศาจตัวนั้นเป็นชุด แบบไม่มีเวลาให้มันพักหายใจเลย

ตอนนี้เลือดของปีศาจตัวนั้นกระเดนไปทั่วมันแทบจะยืนไม่ไหว พวกHunterก็ยังโจมตีใส่มันแบบไม่หยุดพัก จนตอนนี้เข่าทั้ง 2 ข้างของมันคุกลงไปนั่งอยู่กับพื้น มือทั้ง 2 ของมันก็เอามาดันพื้นที่อยู่ด้ายหน้าเอาไว

ตอนนี้ดาบและโล่ของมันก็หลุดออกจากมือจนหมดเหลือแค่เพียงมือป่าวๆ ที่ดันพื้นเอาไวตัวผมก็มองไปทางปีศาจตัวนั้นพร้อมกับคิดว่า อืม....คงจะจบแล้วสินะHunter พวกนี้ถึงจะแรงค์ไม่สูงแต่ยังไงก็เป็นมืออาชีพ ปีศาจระดับนี้คงทำอะไรไม่ได้แล้วละ

" โฮวววววว "

เสียงของมันร้องออกมา พร้อมกับมองมาทางจุดที่พวกผมกำลังยืนอยูู่หลังจากนั้นมันก็หยิบโล่ของมันคว้างมาใส่จุดที่พวกผม และHunter สายเวทย์ยืนอยู่ โหววว...มันมีความคิดด้วยสินะรู้จักวางแผนต่อสู้ด้วยเพราะจอมเวทย์ค่อยสนับสนุ่นมันเลยคิดจะโจมตีพวกนี้ก่อน นี้เราต้องช่วยไหมเนี่ย ในระหว่างที่ผมกำลังยืนคิดอยู่นั้น ก็มีเสียงพูดขึ้นมา

" เวทย์กำแพงดิน "

หลังจากเสียงนั้นพูดขึ้นมา พื้นดินด้านหน้าของพวกผมก็มีกำแพงขึ้นมา

" ตูม !!!! "

เสียงของโล่ที่คว้างมาชนกับกำแพงดินด้านหน้า ผมก็หันไปดูที่ด้านหลังของผมมีผู้หญิงกำลังร่ายเวทย์ดินอยู่ พร้อมกับแสงที่มรอบตัวของเธอ ผมก็จ้องไปที่เธอคนนั้น นี้เวทย์ดินมันทำได้ขนาดนนี้เลยงั้นเหรอเนี้ย เราก็นึกว่าจะใช้ได้แค่เอาไว้โจมตีสะอีก ในขณะที่ผมกำลังมองไปที่เธออยู่นั้น เสียงร้องแบบเจ็บปวดของปีศาจตัวใหญ่มันก็หยุดไป แล้วก็มีเสียงของคนตะโกนออกมา

" สำเร็จแล้ว "

" โอวววววววว .....โอววววว...โอววว "

จากนั้นกำแพงดินที่อยู่ด้านหน้าของผมมันก็ค่อยๆยุบลงไปด้านในพื้นเหมือนเดิม แล้วภาพด้านหน้าของผมตอนนี้มีเหล่าHunter ชูดาบขึ้นไปบนฟ้าด้วยใบหน้าที่กำลังดีใจกันแล้วผมก็มองไปที่ปีศาจตััวนั้นที่กำลังนอนแน่นิ่งอยู่กับพื้นรอบตัวของมันเต็มไปด้วยเลือดสีเขียวที่เป็นของปีศาจตัวนั้น

มันตายแล้วงั้นเหรอ นอนแบบนั้นมันคงไม่รอดแล้วสินะนึกว่าจะเก่งกว่านี้สะอีกแอบผิดหวังกับมันอยู่เหมือนกันแหะ ในระหว่างที่ผมกำลังมองมันอยู่นั้นศักดิ์ชัยก็เดินมาทางพวกผมที่ยืนอยู่ด้านหลัง

" พวกนายไปเก็บหินเวทย์จากมันได้เลย "

" ครับ....ครับ "

2 คนที่ทำหน้าที่เก็บกวาดตอบออกไปพร้อมกับเดินตรงไปยังศพของปีศาจตัวนั้นผมเมื่อเห็น 2 คนนั้นเดินไปผมก็ก้าวออกเดินตามไป ตัวมันใหญ่ขนาดนี้หินเวทย์ของมันจะใหญ่ขนาดไหนกันนะ เราจะเอาออกไปไหวรึป่าวเนี่ย แต่ในขณะที่ผทกำลังเดินไปศักดิ์ชัยก็หันมาพูดกับผม

" เป็นไงบ้างลงเหรดครั้งแรก "

" ก็ดีครับ ไม่มีอะไรอันตรายจริงๆด้วย "

" 55555 มันก็แน่นอนอยู่แล้วคนเราก็มาคบแล้ว นี้ยังเป็นแค่เกรด 1 ดาวอีก "

" ครับ "

หลังจากพูดจบศักดิ์ชัยก็เดินไปหาHunter คนอื่นผมเมื่อเห็นแบบนั้นก็หันหน้ากลับไปที่ปีศาจตัวนั้นอีกรอบ แต่ 2 คนที่เก็บกวาดก็เอาหินเวทย์ออกมาจากตัวของมันเรียบร้อยแล้ว ผมก็มองไปที่หินนั้น ขนาดของมันใหญ่ประมาณหัวของคน อืม...ขนาดมันก็ไม่ได้ใหญ่มากนิเราก็นึกว่าจะใหญ่สะอีก แต่ก็สมเหตุสมผลดีแล้วละ ขนาดหินก็ใหญ่ประมาณพวกก๊อบลิน 20 ตัวรวมกันได้ละมั้ง

จากนั้นผมก็เดินไปหยิบหินเวทย์นั้นใสกระเป๋าของผม และขบวนHunter ที่เดินเข้ามาก็เดินทางกลับกัน เราเดินมาถึงประตูมิติและเริ่มทยอยเดินออกไปกลับสู่โลกของพวกเราหลังจากเดินออกมาทุกคนก็มารวมตัวกันเพื่อแบ่งของต่างๆ ส่วนผมและคนเก็บกวาดนั้นก็เดินกลับกันได้เลยเพราะพวกเรานั้นโดนจ้างเป็นรายครั้ง ครั้งละ 3000 บาทส่วนพวก Hunter ที่เหลือก็แบ่งของกันไปตามสัดส่วนแต่ในระหว่างที่พวกเค้ากำลังแบ่งกันอยู่นั้นมันก็มีเรื่องนึงทำให้ผมนั้นตกใจ

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด