บทที่ 103 คำตัดสิน
บทที่ 103 คำตัดสิน “เจ้าว่าไงนะ” ลีกุยที่นั่งอยู่เมื่อได้ยินถึงกับของขึ้นจนต้องลุกขึ้นยืนพลางปลดปล่อยพลังสายเลือดออกมา อย่างไรก็ตาม เฉินเฉียงจ้องมองลีกุยไปด้วยสายตาผ่อนคลาย ราวกับว่ากำลังอาบสายลมเย็นสบายในฤดูใบไม้ผลิ “เจ้าคือลีกุยสินะ ข้ารู้ว่าเจ้าเองอยู่ในระดับนายพลวิญญาณขั้นสูง ไม่ต้องมาอวดแบบนี้ห...
