ตอนที่แล้วตอนที่ 47 เตียวก๊กโกรธจัด
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปตอนที่ 49 ดักซุ่มโจมตีและหลอกล่อศัตรู

ตอนที่ 48 กลยุทธ์ในการจัดการเตียวก๊ก


ตอนที่ 48 กลยุทธ์ในการจัดการเตียวก๊ก

หลังจากเอาชนะทัพหน้าของกวนไฮ เฉิงชงจึงส่งหน่วยสอดแนมไปยังกวนเตาในตอนเช้า

ข่าวการเคลื่อนไหวของกบฏโพกผ้าเหลืองถูกส่งไปยังเฉิงชงทันที

เฉิงชงรีบเรียกระดมพลแม่ทัพ

จิวฉอง จ้าวอวิ๋น ลิโป้ เตียวเลี้ยว แม่ทัพคนสำคัญทั้งหมดได้มารวมตัวกัน

“ทุกท่านคงทราบดีว่ากองทัพของเตียวก๊กจะมาถึงในอีกหนึ่งวัน”

“ทุกคนมีความคิดเห็นอย่างไร?”

เตียวเลี้ยวกล่าวเบา ๆ “งานที่พวกเราได้รับจากแม่ทัพโลติดคือป้องกันแม่น้ำฉวี้เป็นเวลาสิบวัน ตอนนี้ศัตรูมีมากกว่าและไม่เหมาะที่จะสู้ตรง ๆ ข้าว่าหาทางถ่วงเวลาไปก่อน!”

ลิโป้พยักหน้าและกล่าว “ข้าเองก็คิดเช่นเดียวกับเวิ่นหยวน การทำลายทัพหน้าของกบฏโพกผ้าเหลืองถือเป็นชัยชนะอันยิ่งใหญ่ ตราบเท่าที่พวกเราถ่วงเวลาให้พวกเขาล่าช้าก็เพียงพอแล้ว!”

เฉิงชงหรี่ตาลงเล็กน้อยและไม่กล่าวสิ่งใด จากนั้นได้หันความสนใจไปที่จ้าวอวิ๋น

“จูล่ง ท่านคิดเห็นเช่นไร?”

เห็นได้ชัดว่าจ้าวอวิ๋นยังไม่ได้ปรับตัวให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงอย่างเต็มที่ ดูเหมือนว่าเขาจะทำตัวไม่ถูกในการประชุมแม่ทัพอย่างเป็นทางการเช่นนี้

เมื่อเห็นเฉิงชงถาม เขาจึงรีบลุกขึ้นและลังเลเล็กน้อยก่อนจะกล่าว

“นายท่าน ข้ารู้สึกว่ากองทัพแปดหมื่นคนของเตียวก๊กนั้นมีเยอะกว่าพวกเราหลายเท่า”

“หากพวกเขาข้ามแม่น้ำมาได้แล้ว พวกเราจะไม่สามารถหยุดได้อย่างแน่นอน แค่ล่อเพื่อถ่วงเวลานั้นคงไม่สามารถทำได้”

“ในความเห็นของข้า มันเป็นการดีที่สุดที่จะรวมการโจมตีแบบดุดันและป้องกันอย่างสุดกำลังเข้าด้วยกัน มันจะสามารถเพิ่มการล่าช้าของเตียวก๊กได้อีกมาก!”

ลิโป้และเตียวเลี้ยวต่างจมอยู่ในความคิดนี้

พวกเขาทั้งหมดรู้สึกว่าจ้าวอวิ๋นกล่าวได้สมเหตุสมผลและมีความรู้

เจ้านายตาถึงจริง ๆ !

รอยยิ้มพึงพอใจปรากฏบนใบหน้าเฉิงชง

ความคิดของจ้าวอวิ๋นใกล้เคียงกับเขา

มันคงต้านไว้ไม่ได้

การบุกคือการป้องกันที่ดีที่สุด!

“ข้าเห็นด้วยกับความคิดของจูล่ง”

เฉิงชงกล่าวเบา ๆ และตัดสินใจขั้นสุดท้าย

“กบฏโพกผ้าเหลืองนั้นทรงพลังและมีมากกว่า ตอนนี้พวกเราอยู่ในสถานการณ์ตั้งรับ พวกเขาคงไม่คิดว่าพวกเรากล้าพอที่จะเป็นฝ่ายบุก!”

“จากกวนเตามาถึงแม่น้ำฉวี้มีหุบเขาเล็ก ๆ ซึ่งจำเป็นอย่างมาก”

“เราสามารถซุ่มโจมตีและดักป่วนพวกกบฏโพกผ้าเหลือง ซึ่งมันจะทำให้พวกกบฏโพกผ้าเหลืองประหลาดใจอย่างแน่นอน”

“เฟิ่งเซียน เวิ่นหยวน จูล่ง งานนี้ขึ้นอยู่กับพวกท่านแล้ว พวกท่านทั้งสามจงนำกองทหารม้าเพลิงอัสนีแอบข้ามแม่น้ำไปดักซุ่มโจมตี!”

ทั้งสามคนพยักหน้า

จากนั้นได้หันหลังจากไป

เฉิงชงหัวเราะก่อนจะกล่าว “อย่างเพิ่งรีบร้อน ข้ายังพูดไม่จบ!”

“จำนวนทหารม้าเพลิงอัสนียังมีน้อยกว่า ถึงจะทำให้พวกกบฏโพกผ้าเหลืองตกใจและเสียหายได้จำนวนหนึ่ง แต่ไม่มีทางสังหารทั้งหมดได้อย่างแน่นอน”

“ดังนั้นหลังจากกองทหารม้าเพลิงอัสนีพร้อม ให้หนีเข้าไปในป่าแห่งนี้ เตียวก๊กจะจัดทัพไล่ตามพวกท่านมาด้วยความโกรธเกรี้ยว”

“อย่ารีบถอยเร็วเกินไป จงกะระยะห่างไว้ตลอดเวลาเพื่อให้พวกกบฏโพกผ้าเหลืองตามทัน!”

“หยวนฟู่ ท่านจะเป็นผู้นำทหารราบดักซุ่มอยู่ในป่าจัดการสิ่งต่าง ๆ และจุดไฟเผา! เมื่อพวกกบฏโพกผ้าเหลืองถูกล่อเข้ามาในป่าแล้ว เราจะทักทายพวกเขาอย่างดีโดยการให้รับรู้ถึงความน่ากลัวของเปลวเพลิง!”

เมื่อฟังการจัดเตรียมของเฉิงชง ดวงตาของเหล่าแม่ทัพก็เปล่งประกาย

มหัศจรรย์!

นี่คือแผนการที่ล้ำลึก!

กองทหารม้าเพลิงอัสนีใช้ซุ่มโจมตีและเป็นตัวล่อ

นำกบฏโพกผ้าเหลืองเหล่านั้นให้ตกลงสู่ขุมนรก!

ครั้งเดียวก็เพียงพอจะทำให้เตียวก๊กเป็นบ้า!

จ้าวอวิ๋นชื่นชมอย่างจริงใจ “นายท่านฉลาดมาก พวกมันจะต้องเสียใจในที่สุด!”

“การซุ่มโจมในหุบเขานั้นเพียงพอที่จะทำให้กบฏโพกผ้าเหลืองประหลาดใจ!”

“การโจมตีด้วยไฟต่ออีกครั้งยิ่งจะทำให้ขวัญกำลังใจพวกมันลดลงจนถึงจุดต่ำสุด!”

เฉิงชงยิ้มและโบกมือ “ไปได้! จงจำไว้ว่าแผนการนี้เป็นความลับ ห้ามนำไปเปิดเผย!”

“อย่ากังวลไปเลยนายท่าน!”

แม่ทัพทั้งหมดออกไปอย่างรวดเร็วเพื่อนำทหารม้าเพลิงอัสนีไปซุ่มโจมตี

จิวฉองนำทหารราบและอุปกรณ์จุดไฟไปในป่า เฉิงชงนำหน่วยเทพเกาทัณฑ์แอบข้ามแม่น้ำเพื่อเริ่มปฏิบัติการ

แม้ว่าแนวป้องกันของแม่น้ำฉวี้จะยังไม่แตก แต่มันก็กลายเป็นค่ายที่ว่างเปล่าเพียงชั่วพริบตา!

......

ที่ค่ายของเล่าปี่

“เจ้าว่าอะไรนะ กองทัพของเฉิงชงแอบข้ามแม่น้ำในตอนดึกงั้นหรือ?”

เล่าปี่ที่นั่งอยู่ฟังคำรายงานจากหน่วยสอดแนมพร้อมเผยความรู้สึกงุนงง

“เขาคิดจะทำอะไร? มีทหารเพียงห้าพันคนเท่านั้น แต่ไม่คิดจะตั้งมั่นอยู่ที่แม่น้ำ หรือเขาคิดจะหาทางต่อสู้กับกบฏโพกผ้าเหลือง?”

“นี่ไม่ใช่การรนหาที่ตายหรือ? ไม่ว่ากองทัพของเขาจะเก่งกาจเพียงใด แต่ช่องว่าของกำลังคนก็ต่างกันมาก!”

“เขาจะประมาทได้อย่างไรเมื่อพูดถึงชะตากรรมของประเทศชาติ! ความพ่ายแพ้ของเขานั้นเล็กน้อยหากเทียบกับแม่ทัพโลติด!”

ด้านข้างกวนอูและเตียวหุยต่างก็สับสนเล็กน้อย

ทั้งคู่ไม่เข้าใจความคิดของเฉิงชง

เล่าปี่กล่าวด้วยใบหน้ามืดมน “ส่งหน่วยสอดแนมออกไปให้เร็วที่สุด ติดตามการเคลื่อนไหวในอีกด้านของฝั่งแม่น้ำฉวี้อย่างใกล้ชิด”

“หากเฉิงชงพ่ายแพ้ ข้าจะเตรียมพร้อมแต่เนิ่น ๆ !”

“อย่าอยู่ที่นี่เพื่อรอความตายอย่างโง่เขลาราวกับแมลงเม่าติดไฟ!”

5 1 โหวต
Article Rating
2 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด