ต่างโลกกับเทพบริหาร ตอนที่ 92 เจออีกครั่ง

" โฮ่ะ โฮ่ะ โฮ่ะ "

เสียงอะไร? แล้วทำไมรอบตัวของเราถึงได้มืดไปหมดแบบนี้? หลังจากที่ผมได้ยินเสียงเหมือนกับคนหัวเราะผมก็พยามกวาดสายตาไปมารอบตัวทันที แต่ก็เห็นเพียงความมืดมิดที่ไม่คุ้นเคย... ไม่สิ! ความมืดมิดแบบนี้ผมคุ้นเคยกับมันดี เพราะเคยเห็นมันมาแล้วหนึ่งครั้งหลังจากที่ตายจากโลกก่อน

" นี่หรือว่าเราจะตายอีกแล้วงั้นเหรอ... "

ในหัวขอผมตอนนี้เต็มไปด้วย ความแปลกใจ สงสัย ไม่เข้าใจกับสถาณการณ์ที่กำลังเกิดอยู่ตอนนี้

จากนั้น

" เจ้าไม่ได้ตายหรอกแต่ข้าเป็นคนเรียกดวงวิญญาณของเจ้าให้มาที่นี่เอง "

เสียงที่คุ้นเคยก็ดังออกมาจากทางด้านหลังของผม ใช่แล้ว! เสียงที่ดังออกมาตอนนี้ก็คือเสียงของชายแก่ที่ผมเคยเจอมาแล้วหนึ่งครั้ง ชายที่เรียกตัวเองว่าพระเจ้าคนนั้น เมื่อลองหันกลับไปตามเสียงที่พูดออกมาก็เจอกับพระเจ้าที่กำลังเปล่งแสงสีขาวสว่างสดใสมองตรงมาทางผมอยู่ และเหมือนกับว่ากำลังมองมาทางผมด้วยสายตาไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ด้วย แต่เรื่องนั้นช่างมันเถอะ ได้โอกาศพอดีเลยก็คิดอยู่ว่าถ้าเจอจะได้ถามเรื่องพลังพิเศษการมองเห็นอนาคตสักทีเพราะตั้งแต่ไปเกิดใหม่ยังไม่เคยได้ใช้มันเลย

" อันดับแรกข้าจะขอพูดก่อนก็แล้วกัน ว่าตอนนี้เจ้ายังไม่ได้ตายอะไรทั้งนั้น ร่างของเจ้าตอนนี้กำลังนอนหลับอยู่ และที่ข้าเรียกเจ้ามาวันนี้ก็เป็นเพราะเรื่องพลังพิเศษที่เจ้าได้ขอเอาไว้ก่อนที่เจ้าจะไปเกิดใหม่ ...จำได้ใช่ไหม? "

พระเจ้าเริ่มพูดออกมาก่อน

" ถ้างั้นก็หมายความว่าพวกเราใจตรงกันเลยสินะครับ ตัวข้าเองก็อยากถามเรื่องนั้นอยู่พอดี "

"เรื่องนั้นข้ารู้อยู่แล้ว รวมถึงที่เจ้าด่าข้าว่า [ พระเจ้าเฮงซวย ] ด้วย"

ออ! ที่มีสีหน้าไม่พอใจคงเป็นเรื่องนั้นสินะ เหอะๆ

" เรื่องนั้นต้องขอโทษท่านด้วย ที่ข้าทำแบบนั้นก็เป็นเพราะรู้เท่าไม่ถึงการ "

" เอาเถอะยังไงคนไทยแบบเจ้าก็ชอบใช้คำแบบนี้แก้ตัวอยู่แล้ว และอีกอย่าง เรื่องในครั้งนี้มันเป็นความผิดของข้าด้วยที่ไม่ได้กำหนดเงื่อนไขการใช้พลังไป เพราะถ้าให้เจ้าเห็นอนาคตหนึ่งวันเต็มละก็ สมองของมนุษยอย่างเจ้าคงทนไม่ไหวหรอก- "

อื้ม! ที่หมอนี่พูดออกมามันก็ถูก ถ้าเป็นแบบนั้นเราก็เหมือนกับใช้ชีวิตวนซ้ำสองครั้งในหนึ่งวัน แบบนั้นสมองอาจจะทนไม่ไหวจริงก็ได้ เพราะไม่ได้บอกเอาไว้ด้วยว่าเอาแต่ส่วนสำคัญ-

" เพราะงั้นข้าก็เลยคิดข้อเสนอใหม่มาให้กับเจ้าแทน หลังจากนี้ถ้ามันมีเรื่องอะไรที่ร้ายแรงหรือส่งผลอะไรกับการใช้ชิวิตของงเจ้าจริงๆ ข้าจะเป็นคนมาบอกเองอย่างเรื่องที่กำลังจะเกิดในวันพรุ่งนี้ "

นับว่าแบบนี้มันก็เป็นข้อเสนอที่ไม่เลวเหมือนกัน แต่เมื่อกี้ได้ยินคำว่าพรุ่งนี้ด้วย ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นวันที่กองทัพของไคเซอร์เดินทางมาถึงแล้วมันก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ทำไมพระเจ้าถึงได้พูดออกมาแบบนั้นกัน?

" ถ้างั้นข้าตกลงรับข้อเสนอของท่าน แล้วไอเรื่องที่บอกว่าพรุ่งนี้จะมีเรื่องมันเป็นเรื่องอะไรกัน? "

ตอนนี้ทุกอย่างในเมืองเรียบร้อยหมด การเจรจากับทางจักรวรรดิเองก็ยังไม่ได้มีอะไรคืบหน้ามากในการส่งตัวซิคฟรีสคืนไป เพราะทางนั้นยังไม่ยอมรับข้อเสนอของผม แต่ตอนนี้มอนเตอร์มันก็กำลังอันละวาดอยู่กองทัพจักรวรรดิไม่น่าจะเดินทางบุกมาได้้เพราะงั้นผมก็เลยสงสัยมากว่ามันจะมีเรื่องอะไรที่ส่งผลต่อชีวิตของผม

จากนั้น

" .............. "

พระเจ้าก็บอกเรื่องที่ผมสงสัยออกมา หลังจากที่ได้ยินผมก็รู็สึกแปลกใจเล็กน้อยเหมือนกัน แต่มันก็เป็นเรื่องที่น่าจะเกิดขึ้นได้ก็ทางไคเซอร์เล่นเอากองทัพเดินมาตั้งหลักล้านคน ไม่แปลกเลยที่จะเกิดเรื่องแบบที่พระเจ้าพูดมา

" เรื่องที่ท่านพูดเป็นเรื่องจริงใช่ไหม? "

ผมถามยืนยันให้แน่ใจอีกครั้ง เพราะถ้ามันเป็นเรื่องจริงมันเป็นเรื่องใหญ่แน่

" เจ้าคิดว่าข้าจะโกหกเพื่ออะไร เรื่องที่ข้าพูดออกไปเมื่อคู่มันเป็นความจริงแน่นอนเจ้าเองก็รีบกลับไปหาทางรับมือกับมันก็แล้วกัน เพราะทางนั้นเริ่มไปแล้ว "

" ครับ "

##############

ภายในห้องนอนของไมล์

หลังจากที่คุยกับพระเจ้าจบผมก็ลืมตาตื่นขึ้นมาในห้องนอนของผมเหมือนเดิม แล้วพอเอียงหน้าไปก็เจอกับเมดเตรียมเสื้อเอาไว้ให้เรียบร้อยซึ่งมันก็เป็นเรื่องปกติของการตื่นนอนของผมทุกวัน แต่วันนี้มันไม่ปกติหลังจากที่ได้ยินเรื่องที่พระเจ้าพูดให้ฟังระหว่างที่หลับอยู่

" ไปเตรียมชุดสำหรับออกรบมาให้ข้า "

ผมเริ่มพูดกับเมดที่ยืนอยู่ข้างๆ กับชุดปกติ หลังจากที่พูดไปเธอก็แสดงสีหน้าตกใจออกมาเล็กน้อย แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นเธอก็ตอบออกมาว่า " ค่ะ! " จากนั้นก็เดินออกไปจากห้องพร้อมกับชุดที่เธอเอามา

...

....

......

ในเวลาต่อมา

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

" ท่านไมล์องค์ชายไคเซอร์เดินทางมาถึงแล้วครับ "

หลังจากที่ผมเตรียมตัวโดยใส่ชุดพร้อมรบเรียบร้อยแล้ว เสียงเคราะประตูห้องก็ดังขึ้นมาจากนั้นก็ตามด้วยเสียงของเมคัสท่ี่อยู่ด้านหน้าห้อง เรื่องนี้เองก็เป็นเรื่องที่ผมรู้อยู่แล้วเลยไม่ได้แปลกใจเท่าไหร่ที่ไคเซอร์จะเดินทางมาถึง

เพราะเมื่อไม่กี่วันก่อนได้รับข้อความยืนยันมาแล้ว แต่ถึงจะบอกว่าอย่างน้อยกว่าจะบุกได้ก็ต้องรอให้มอนเตอร์ตัวนั้นที่อันละวาดอยู่หายไปก่อน เพราะบุกไปตอนนี้มันเสียงเกินไป แต่ทางไคเซอร์ก็หยุดเดินทางไม่ได้เพราะอณาเขตที่จะสามารถให้อาหารกับพวกทหารนับล้านได้ในอณาเขตทางเหนือตอนนี้มันก็มีเพียงเมืองทาเลสเท่านั้น เฮ้อ~ ตอนแรกก็กังวลเรื่องอาหารอยู่หรอก แต่หลังจากที่ได้ฟังเรื่องที่พระเจ้าบอกมาเรื่องอาหารมันก็ไม่ต้องกังวลแล้วละ!

จากนักเขียน . คำพูดของพระเจ้าที่ "............... " ผมจงใจทิ้งเป็นปมให้สงสัยนะครับ ไม่ต้องตกใจ 555555