ตอนที่ 52: ฉันช่วยคุณ!

ตอนที่ 52: ฉันช่วยคุณ!

“รูปแบบการฝึกฝนมีค่าใช้จ่ายมากกว่า 120 ล้าน มันไม่ถูกเลย” โม่เฟยกล่าวขณะกระพริบตา

หลินเฟยอวี้เพิกเฉยต่อ โม่เฟย แต่หันไปหาหลัวอวี้ และพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นว่า “พี่ชายหลัวอวี้ ฉันขาดแคลนเงินเมื่อเร็ว ๆ นี้ ให้ส่วนลดฉันหน่อยได้ไหม”

ก่อนที่หลัวอวี้จะตอบ โม่เฟยก็ตัดบท “ส่วนลด? แน่นอน ฉันพบซูหรงระหว่างทางที่นี่ ซูหรงบอกว่าคุณเป็นคนดีและยอมหักค่าแรงเขาสิบเปอร์เซ็นต์ พวกคุณโตมาด้วยกัน คุณไม่สามารถสร้างปลาจากตัวหนึ่งและเนื้อของอีกตัวหนึ่งได้”

หลัวอวี้ มองไปที่ โม่เฟย ด้วยท่าทางที่ซับซ้อน

หลิน เฟยอวี้ไม่รู้จะพูดอะไร เขาเก็บความแค้นไว้ในใจเท่านั้น ลดแค่สิบเปอร์เซ็นต์? มันยังคงมีราคาแพงมาก แต่องค์ชายอวี้อยู่กับโม่เฟยที่นี่ เขาจะไม่ต่อรองราคาในวันนี้

หลัวอวี้ มองไปที่ หลินเฟยอวี้และกล่าวว่า “รูปแบบการฝึกฝนขายหมดแล้ว ให้เวลาฉันสองวัน แล้วฉันจะดูว่าฉันจะเผื่อให้คุณสองอันได้ไหม”

หลินเฟยอวี้พยักหน้าและยิ้มอย่างอ่อนโยน “ตกลง ขอบคุณมากพี่ชายหลัวอวี้”

หลัวอวี้ พยักหน้า “ด้วยความยินดี”

หลินเฟยอวี้หันหลังกลับและจากไป ดูเขาจากไป โม่เฟย ดูอวดดีเล็กน้อยเหมือนที่เขาชนะในรอบนี้

หลังจากที่ หลินเฟยอวี้ออกไป มีเพียงหลัวอวี้ และ โม่เฟย เท่านั้นที่ถูกทิ้งไว้ในห้อง

“โม่เฟย เธอต้องการอะไร? ฮะ?” หลัวอวี้ถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่เป็นมิตร

โม่เฟยพูดเรียบๆ “ใจเย็นๆ ฉันช่วยคุณอยู่นะ!”

หลัวอวี้ พ่นลมหายใจ “ช่วยฉัน? ช่วยอะไรฉัน”

“คุณไม่ได้ชอบเขาเหรอ? ฉันช่วยคุณไล่ตามเขาอยู่นะ!” โม่เฟยพูดอย่างมีเหตุผล

“คุณเรียกสิ่งนี้ว่าไล่ตามเขาเหรอ” หลัวอวี้ถาม

โม่เฟยพยักหน้า “แน่นอน! สิ่งล้ำค่าที่สุดในโลกนี้คือสิ่งที่คุณไม่สามารถครอบครองได้และสิ่งที่คุณได้สูญเสียไป ฉันกำลังช่วยให้คุณกลายเป็นสิ่งที่เขาสูญเสียไป เมื่อเขารู้สึกว่าคุณไม่ได้รักเขาแล้ว เขาจะยิ่งมีความรู้สึกที่ดีต่อคุณมากขึ้น บางทีในอีกไม่กี่วัน เขาจะทิ้งองค์ชายเฟิงและไล่ตามคุณ รู้ไหมทุกคนก็เห็นแก่ตัวกันทั้งนั้นแหละ”

โม่เฟยพูดอย่างไม่พอใจ “เรื่องบ้าๆ? ไม่ใช่เรื่องไร้สาระ! ดังคำกล่าวที่ว่า ภรรยาด้อยกว่านางสนม และนางสนมนั้นด้อยกว่าการนอกใจ และการนอกใจก็ด้อยกว่าการไม่นอกใจ ปัญหาของคุณคือความรักที่ไม่สมหวังซึ่งทำให้เขาวางคุณเป็นตัวสำรอง”

"หุบปาก! เฟยอวี้ไม่ใช่คนแบบนั้น “หลัวอวี้ กล่าวอย่างเย็นชา

“เท่าที่ฉันรู้ นี่คือคุณสมบัติที่ไม่ดีแต่กำเนิดของมนุษย์ คุณหมายถึง หลินเฟยอวี้ไม่ใช่มนุษย์เหรอ?” โม่เฟยพูดอย่างสับสน

"หุบปาก! เธอจะรู้อะไร?" หลัวอวี้กล่าว

โม่เฟยพูดอย่างเย็นชาว่า “เอาล่ะ ฉันไม่รู้อะไรเลย คุณเป็นผู้เชี่ยวชาญ คุณเป็นคนรอบรู้ แล้วทำไมถึงโดนทิ้งล่ะ”

“เขาให้ฉันเป็นพี่ชาย ไม่ใช่ความรู้สึกแบบนั้น” หลัวอวี้กล่าว

โม่เฟยหัวเราะ “เชื่อฉัน ทำตามที่เราบอก แล้วเขาจะไม่ให้คุณเป็นพี่ชายอีกต่อไป ฉันค่อนข้างมีประสบการณ์ คุณมีอะไรมากมายให้เรียนรู้จากฉัน หนุ่มน้อย”

หลัวอวี้ ก็หัวเราะเบา ๆ “ใช่! คุณชายโม่ ถูกปฏิเสธ 17 ครั้งติดต่อกัน คุณมีประสบการณ์จริงๆ”

โม่เฟย “…” ไอ้บ้า! จะไม่จบใช่ไหม!

“หลัวอวี้ คุณชอบแกล้งทำเป็นรวยและสนับสนุนภรรยาของคนอื่น ฉันโอเคกับมัน แต่อย่าทำให้ฉันอับอาย มิฉะนั้นฉันจะแสร้งทำเป็นรวยและยุ่งเกี่ยวกับธุรกิจของคุณ คราวหลังก็อย่าโทษฉัน” โม่เฟยขู่

หลัวอวี้ มอง โม่เฟย อย่างเศร้าโศก “กำลังขู่ฉันเหรอ?”

“ผมแค่เตือนคุณ” โม่เฟยพูดอย่างเย็นชา

หลัวอวี้ โกรธจัดและชกใส่ โม่เฟย

โม่เฟยขยับเอวและหลบหมัดนั้น! อย่างจริงจัง?

"ช่วยด้วย! ช่วยด้วย!" โม่เฟยตะโกน

ตึง! โม่อี้ บุกเข้ามาและยืนอยู่ต่อหน้า โม่เฟย

ซู่หรงก็เดินตามไปด้วย ดูตกใจ “หยุด! หยุด! มันควรจะเป็นความผิดพลาด”

จากนั้นหลัวอวี้ ก็ชกต่อยที่ โม่เฟย ในขณะที่ โม่เฟย วิ่งออกไปด้วยความกลัว โดยมี โม่อี้ ตามมาข้างหลัง

โม่เฟย ตัดสินใจโดยคิดว่า

“คุณเป็นคนเริ่มสิ่งนี้! เพราะฉะนั้นอย่าโทษฉัน”

ดังนั้นเขาจึงตะโกนขณะวิ่งว่า

“ช่วยด้วย! องค์ชายทรงเมตตา!! ฉันไม่ได้บอกใครเรื่องที่คุณฉี่รดที่นอน!ฉันไม่ผิด!”

หลัวอวี้“…”

ซู่หรง “…”

ทุกคนในคฤหาสน์ของนายพลต่างตกใจเมื่อได้ยินคำพูดของ โม่เฟย แต่ก้มหน้าลงทันทีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ในขณะที่ใบหน้าของหลัวอวี้ กลายเป็นสีซีดเนื่องจากความโกรธอย่างมาก

จากนั้นเขาก็กำหมัด

เมื่อดู โม่เฟย ออกไป ซู่หรงก็พูดกับตัวเองว่า “โม่เฟยเป็นคนเลวจริงๆ ฉันต้องไม่ทำให้เขาขุ่นเคือง!”