ต่างโลกกับเทพบริหาร ตอนที่ 21 จะทำอะไร

หลังจากที่ผมประกาศออกไปว่าจะรับคนที่ไม่มีที่อยู่ให้เข้ามาในเมือง โดยให้ที่พักที่มีความปลอดภัยฟรี แถมยังมีน้ำกับอาหารพอขอแค่ทำงานก็สามารถมีชีวิตอยู่รอดในเดือนปีศาจได้ แล้วผมยังซื้ออาหารหลายอย่าง เช่น ข้าวสารี เนื้อสัตว์ตากแห้ง รวมถึงการกว้านซื้อพวกปศุกสัตว์อีก ทำให้ตอนนี้มีพวกขุนนางมากมายที่อยู่ในอณาเขตด้านรอบตัวของผมพากันส่งลูกสาวเข้ามา เพื่อหวังจะสานสัมพันตระกูล โดยการแต่งงาน

แต่ผมก็ปฏิเสะออกไปจนหมด จนมันไม่สามารถปฏิเสธได้เมคัสก็เลยเสนอให้จัดงานเพื่อแจ้งให้รู้ครั้งเดียวจะได้ไม่ต้องเสียเวลามาปฏิเสธยุ่งยากแบบนี้ ผลสรุปผมก็เห็นด้วยกับความคิดนี้ ทำให้งานเลี้ยงจะถูกจัดขึ้นอีกภายใน 3 วัน

" เฮ้อ~ หรือว่าเราควรหาผู้หญิงสักคนแล้วแต่งงานให้มันจบๆ ไป "

############

ณ ห้องทำงานของเมคัส

ภายในห้องก็ไม่ได้ต่างจากห้องของไมล์เท่าไหร่นัก และภายในก็มีเมคัสที่กำลังทำงานโดยตรวจสอบเอกสารอยู่ บนโต๊ะทำงานเต็มไปด้วยกระดาษกองใหญ่หลายกองตั้งเอาไว้ ' เฮ้อ~ ไม่ได้ทำงานหนักแบบนี้มาเป็นสิบปี พอมาทำแบบนี้รู้สึกว่าร่างกายของเราเริ่มจะไม่ไหวสะแล้วสิ ท่านไมล์นั่งทำทั้งวันได้ยังไง... ' เมคัสคิดในใจ แล้วก็เอียงคอไปมาเพื่อผ่อนคลายกล้ามเนื้อบนร่างกาย

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

" ใคร? "

สิ้นเสียงเคราะประตู 3 ครั้ง เมคัสก็ถามขึ้น

" ข้าเอง! "

เสียงที่ตอบออกมาก็คือเสียงของเวโรนิก้า ที่ฟังแล้วดูเหมือนกับว่าเธอต้องการอะไรบางอย่าง เมคัสทันทีที่ได้ยินก็พูดต่อว่า " เชิญเข้ามาเลยครับองค์หญิง! " เมคัสพูดจบก็ลุกออกมาเก้าอี้ที่นั่งอยู่เช่นกัน เพื่อแสดงความเคารพ

" ตอนนี้ท่านบารอนอยู่ไหน พวกท่านกำลังทำอะไรกันแน่ถึงได้นำผู้คนมากมายขนาดนี้เข้าเมือง แล้วถ้าเป็นแบบนี้พวกท่านจะปกป้องพวกคนที่เข้ามายังไง!!! ไหนจะอาหาร ไหนจะที่อยู่อาศัยอีก?!? "

เวโรนิก้าที่พูดออกมาเต็มไปด้วยน้ำเสียงสงสัย และเหมือนว่ากำลังอารมณ์ไม่ดีนัก เมคัสเมื่อได้ยินก็คิดในใจ ' ข้าเองก็โดนสั่งมาเหมือนกัน ท่านถามข้าแล้วข้าจะไปถามใครได้ละ ไปถามท่านไมล์เองสิ ' เมคัสถึงอยากพูดก็พูดไม่ได้

" คือว่า..... มันเป็นคำสั่งของท่านไมล์ครับ ส่วนเรื่องอาหารกับที่พักท่านไม่ต้องเป็นห่วง ทางเราเตรียมเอาไว้ให้พอแน่นอน "

" มันจะไปพอได้ยังไง!!! ตอนนี้บารอนไมล์อยู่ที่ไหน? "

เวโรนิก้าพูดมาพร้อมกับใบหน้าที่กำลังโกรธมาก ในหัวของเธอตอนนี้มีแต่เรื่องที่ไม่เข้าใจกับสถาณการณ์ภายในเมืองตอนนี้

" ท่านไมล์จะกลับมาในอีก 2 วัน ครับ "

" อะไรนะ!!! ท่านเมคัสท่านจะโกหกข้าก็ทำให้มันเนียลๆ หน่อย เวลาแบบนี้ท่านบารอนจะยังเดินทางไปไหนอีก "

" ข้าไม่ได้โกหกท่านนะครับ ตอนนี้ท่านบารอนออกไปฝึกทหารอยู่ "

" ชไนน์เดอร์!!! "

เวโรนิก้าตะโกนออกมาด้วยท่าทางไม่พอใจ จากนั้นชไนน์เดอร์ที่รอยู่ด้านหน้าห้องก็วิ่งเข้ามาในห้องทันทีด้วยท่าทางเร่งรีบ

" ครับองค์หญิง! "

" เจ้าลองไปดูสิว่าบารอน ออกไปฝึกพวกทหารจริงไหม! "

" รับทราบครับ "

############

ณ กลางเมือง

เวลานี้เวโรนิก้าที่ได้สั่งชไนน์เดอร์ไปก็ได้เดินออกมาที่ด้านนอกคฤหาสน์ จนถึงใจกลางเมือง แล้วเธอก็ได้พบกับกลุ่มคนจำนวนมากที่กำลังต่อแถวเพื่อรับอาหารกันอยู่ โดยเพียงแค่ดูก็รู้ได้เลยว่าคนมากขนาดไหน

" คนที่มาใหม่เชิญทางนี้เลยครับ เข้าแถวมารับอาหาร และที่อยู่อาศัย จากนั้นไปลงทะเบียนเป็นชาวเมือง และรอรับงานได้เลย "

หนึ่งในทหารที่เหมือนกับยืนจัดระเบียบอยูู่พูดออกมา โดยตะโกนอย่างสุดเสียงเพื่อให้ทุกคนได้ยินทั่วถึง ตัวของเวโรนิก้าเองพอได้ยินก็ได้คิดในใจว่า " รับอาหารตั้งแต่มาถึงเมือง? ในคลังอาหารของบารอนไมล์มีอาหารอยู่เท่าไหร่กันถึงได้เอามาแจกคนที่เป็นสามัญชนแบบนี้ แถมยังจำนวนขนาดนนี้อีก??? '

จากนั้นเวโรนิก้าก็เดินเข้าไปใกล้กับพวกทหารที่กำลังแจกของ โดยอ้อมไปทางด้านหลังของทหารที่กำลังแจกของอยู่

" นายเอามาให้ฉัน 1 ถุง "

" ไม่ได้ครับ ต้องต่อแถวถึงจะได้ของ "

ทหารที่แจกของยังคงแจกของอยู่โดยไม่ได้หันไปมองว่าคนที่กำลังพูดกับตนไปใคร แต่ว่า ก็มีทหารอีกคนที่ยืนอยู่ด้านข้างสะกิดให้รู้สึกตัว แล้วทหารที่พูดเมื่อกี้ก็หันกลับมาพูดต่อว่า " ขอโทษครับองค์หญิง "

" ไม่เป็นไร เอามาดู 1 ถุง "

" ครับ! "