ต่างโลกกับเทพบริหาร ตอนที่ 13 ฝึก!

1 อาทิตย์ต่อมา

ณ ด้านนอกของเมืองทางตอนใต้

ด้านหน้าของผมตอนนี้ก็กำลังเต็มไปด้วยพวกทหารที่กำลังยืนเรียงแถวกัน ด้วยท่าทางที่เข้มแข็ง เพราะตลอดช่วงระยะเวลาที่ผ่านมาสิ่งที่พวกนี้ฝึกมีเพียงแต่การวิ่งเท่านั้น ทำให้ร่างกายของพวกทหารตอนนี้เริ่มมีการเปลี่ยนแปลกันบ้างแล้ว เพราะได้จากการฝึกวิ่งพร้อมกับน้ำหนัก 20 กิโลกรัม ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเกือบเดือน

" วันนี้พวกเจ้าจะได้ฝึกแบบใหม่ "

" ครับ!!! "

หลังจากที่ผมพูดออกไปพวกทหารก็พากันตอบออกมาทันที มันต้องแบบนี้สิ จากนั้นผมก็หยิบเอาปืนที่มาร์คส่งมาให้ขึ้นมา แล้วเริ่มพูดต่อ

" ต่อไปนี้พวกเจ้าจะใช้สิ่งนี้เป็นอาวุธ! "

พวกทหารต่างพากันมองมาที่ผมด้วยความสงสัย และแปลกใจอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็เอาเถอะ ของแบบนี้มันต้องมีแต่แสดงให้ดูเท่านั้นถึงจะเข้าใจกัน

" ทุกคนถอยไป เปิดทางให้ข้ากับต้นไม้นั่น "

ผมชี้ไปที่ต้นไม้ใหญ่ด้านหน้าที่มีพวกทหารกำลังยืนเป็นกลุ่มบังมันอยู่ จากนั้นพวกทหารก็เปิดทางให้ตามคำสั่งทันที ส่วนผมก็เอาปืนเล็งไปที่ต้นไม้เพื่อเตรียมตัวจะโชว์พลังของมันให้กับพวกทหารดู

ปัง!!!!

เสียงดังลั้นไปทั่วบริเวณ ต้นไม่ด้านหน้าที่อยู่ห่างระมาณ 10 เมตร ก็มีรูขนาดไม่ใหญ่มากปรากฏออกมาให้เห็น แต่ว่าสายตาทหารทุกคในตอนนี้กับจ้องมองไปที่มันด้วยแววตาตกใจอย่างแท้จริง

ถึงแม้ว่าใช้กับต้นไม่จะไม่เห็นผลเท่าไหร่ แต่มันก็ใช้ได้เหมือนกัน แบบนี้ก็ไม่ต้องห่วงความแรงของมันแล้ว ถ้าทำต้นไม้เป็นรู้ขนาดนั้นได้ เมื่อยิงคนครั้งเดียวก็ตายอย่างแน่นอน

" -เสียงเมื่อกี้มันอะไร ทำไมหลังจากมีเสียงต้นไม่ถึงมีรูแบบนั้น??? "

" -ท่านไมล์ทำอะไรกับต้นไม้กันแน่??? "

" -นี่มันเกิดอะไรขึ้น??? "

เสียงของพวกทหารด้านหน้าของผมพากันพูดออกมาได้น้ำเสียงตกใจ ขณะที่กำลังมองรู้ของต้นไม้ที่เกิดจากการยิงของผมเมื่อคู่

" นั่นเรียกว่ากระสุนปืน!!! "่

ผมเริ่มอธิบาย

" สิ่งที่ทำให้ต้นไม้เป็นรูได้มันเกิดจากการที่ข้าใช้ตัวปืนปล่อยกระสุนออกไป พลังการทำลายของมันสามารถยิงทะลุเกราะเหล็กของพวกอัศวินได้แบบสบายๆ และพวกเจ้าทุกคนก็จะได้ใช้มันเป็นอาวุธ "

ระหว่างที่กำลังพูดอยูู่ผมก็ขยับตัวออกจากจุดที่ยืนอยู่เล็กน้อย เพื่อให้พวกทหารเห็นจำนวนปืนที่มีอยู่ตอนนี้

" เวลานี้ปืนมีทั้งหมด 100 กระบอก ข้าจะให้พวกเจ้าจับกลุ่มกัน 3 คน เพื่อใช้ปืน 1 กระบอก ในตอนนี้การผลิตกำลังเร่งมืออย่างเต็มที่แล้วแต่ก็ยังไม่เพียงพอ ด้วยเหตุนี้ข้าจะให้พวกเจ้าใช้ด้วยกันไปก่อน "

" ครับ! "

หลังจากนั้นผมก็เริ่มฝึกพวกทหารเรื่องปืนอีกครั้ง โดยสอนเรื่องการใช้ และการซ่อมมันแบบเบื้องต้นให้ ทำให้ภายในเวลาไม่กี่วันพวกทหารก็สามารถใช้มันได้แบบคล่องแคล่ว ตามจริงก็ได้ครูสอนดีด้วยแหละที่พัฒนากันเร็วแบบนี้ หึหึ!

#############

1 เดือนต่อมา

ปัง!!!

ปัง!!!!

ปัง!!!!!

ขณะที่ผมกำลังมองพวกทหารใช้ปืนอยู่ ก็ได้มีทหารของเมืองทาเลส 1 คน ขี่มาเข้ามาในพื้นที่ฝึก แล้วก็วิ่งตรงเข้ามาทางผมทันทีด้วยหน้าตาที่กำลังตกใจอย่างมาก ราวกับว่าเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น

" เกิดอะไรขึ้น??? "

ผมเริ่มถามทันทีเมื่อทหารหยุดด้านหน้า

" ตอนนี้มีจดหมายมาจากเมืองหลวงครับ บอกว่าองค์หญิงเวโรนิก้ากำลังเดินทางมาที่เมืองแห่งนี้ "

เวโรนิก้า? องค์หญิงอันดับ 1 ของ อณาจักรนะเหรอ ไม่คิดเลยว่าตัวองค์หญิงจะเดินทางมาเองแบบนี้ ในตอนแรกคิดว่าน่าจะเป็นองค์ชายไม่ก็ราชาเดินทางมาเองสะอีก เพราะน้ำตาลคงเข้าหูพวกนั้นแล้ว

" อีกนานไหม "

" ถ้าตามระยะเวลาที่จดหมายบอกมาอีกไม่เกิน 3 วัน ก็น่าจะถึงแล้วครับ "

โห่ว! เดินทางมาถึงใกล้เคียงกับม้าเร็วส่งข่าวขนาดนี้ แปลว่าองค์หญิงอะไรนั่นก็เร่งเดินทางเหมือนกันสินะ ถ้างั้นเราเองก็คงได้เวลากลับเมืองแล้วเหมือนกัน พวกทหารเองก็ใช้ปืนเก่งกันแล้ว

" ทหารรวมตัว!!! "