ตอนที่ 52 กลับบ้าน
ตอนที่ 52 กลับบ้าน
“ว้าว… ในที่สุดเราก็ถึงบ้านแล้ว”
เวลาห้าโม่งเย็นของวันศุกร์ สองพี่น้อง เซี่ยผิงและเซี่ยหนิงต่างก็ถือกระเป๋าเดินทางสองใบ ขณะที่พวกเขาเดินขึ้นจากชั้นล่างและยืนอยู่ที่ประตูบ้านเช่าอีกครั้ง พวกเขาสองคนเพิ่งไปซุปเปอร์มาร์เก็ตและซื้อกระเป๋าเดินทางที่แข็งแรงและทนทานมาด้วยสี่ใบ
“พี่ชาย มันหนักมาก ถ้าจะย้ายเราต้องซื้อรถจริงๆ ทำไมเราไม่เอาเงินจากกองทุนที่จะซื้อบ้านของคุณก่อน? มันยากที่จะนั่งแท็กซี่พร้อมกับกระเป๋าเดินทางเหล่านี้ มันหนักเกินไป และการจ้างคนมาขนย้ายก็แพง มันไม่คุ้มค่า”
" เอาล่ะ สุดสัปดาห์นี้ไปดูรถกันดีกว่า”
เซี่ยผิง พูดขณะหยิบกุญแจออกมาเปิดประตู
"จริงหรือ?"
ดวงตาของเซี่ยหนิงเบิกกว้างด้วยความตื่นเต้น
"ใช่...จริงๆ!"
เซี่ยผิง พยักหน้า…
เขาต้องการรถเพื่อเคลื่อนย้ายสิ่งของ และเขาต้องการรถเพื่อไปสำนักงานใหญ่ ที่สำคัญกว่านั้น เขาไม่รู้ว่าเมื่อใดการการบุกรุกมิติขนาดใหญ่จะเกิดขึ้น หากมีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้น มันจะสะดวกมากสำหรับเขาที่จะมีรถมาช่วยเซี่ยหนิงหลบหนี
สำหรับเงิน 500,000 หยวนที่เขาได้รับ เมื่อวานนี้ เซี่ยผิงกำลังคิดที่จะซื้อรถยนต์อยู่แล้ว
สองพี่น้องเข้าบ้าน! บ้านก็รกนิดหน่อย หลายสิ่งหลายอย่างถูกรื้อค้นกระจัดกระจายมากกว่าครั้งสุดท้ายที่พี่น้องกลับมาด้วยซ้ำ แต่โชคดีที่แม้สิ่งต่างๆ จะเละเทะเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้รับความเสียหาย หลังจากทำความสะอาดไปบ้างมันก็ดูดีขึ้น
“คุณเก็บของ ฉันจะไปที่ห้องครัวเพื่อเตรียมอาหารเย็น!”
เซี่ยผิง พูดกับเซี่ยหนิงขณะที่เขาวางสัมภาระลง
"ได้ๆ!" เซี่ยหนิงเห็นด้วย
สองพี่น้องก็งานยุ่งขึ้นมาทันที แม้ว่าสิ่งของในบ้านจะยุ่งเหยิงเล็กน้อย แต่ความอยากอาหารของเซี่ยหนิงก็ถูกกระตุ้นเมื่อคิดว่าจะได้กินซุปหม้ออันหอมกรุ่นของเซี่ยผิง
เซี่ยหนิงเริ่มจัดบ้านให้เรียบร้อย สำหรับเซี่ยผิง เขาก็ยุ่งอยู่ในครัว ปลิงทะเล เห็ดดอกไม้ หอยเป๋าฮื้อ หูฉลาม ไก่ กุ้ง และผักต่าง ๆ ถูกนำออกมาแล้วก็เริ่มเกิดความวุ่นวายภายในครัว
สิ่งเหล่านี้ถูกเก็บไว้ในตู้เย็นเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ แต่ยังคงสภาพสมบูรณ์และรับประทานได้ ก่อนอื่น เขานำปลิงทะเลและหอยเป๋าฮื้อออกมาแช่ในน้ำเพื่อใช้ในวันพรุ่งนี้ ที่เหลือสามารถเก็บไว้ปรุงเป็นมื้ออาหารได้ในวันหลังได้
วันนี้เซี่ยผิงเป็นเหมือนพ่อครัว ในขณะที่เขาเดินไปมาในครัวภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโม่ง ข้าวหอมหนึ่งหม้อ เนื้อกุ้งมะเขือเทศหนึ่งจาน ไก่ตุ๋นหนึ่งจาน สลัดแตงกวาหนึ่งจาน และซุปเต้าหู้ผักกาดขาวหนึ่งชามก็พร้อม
เซี่ยหนิงจัดบ้านได้เรียบร้อย ส่วนพี่น้องสองคนก็นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร พวกเขายิ้มให้กันและเริ่มรับประทานอาหาร
หลังจากที่ทั้งสองกินอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว เซี่ยหนิงก็กดเซี่ยผิงลงบนโซฟาและชงชาหนึ่งถ้วยให้กับเซี่ยผิง เธอเปิดทีวีแล้วพูดว่า…
“ขอบคุณที่ทำอาหารเย็นอร่อยขนาดนี้นะพี่ชาย”
“ฉันทำงานหนัก ตอนนี้ขอพักผ่อนและดื่มชาสักถ้วย ฉันจะปล่อยให้ส่วนที่เหลือเป็นของน้องสาวที่มีความสามารถของคุณ!”
เซี่ยหนิงอยู่ในครัว และข่าวเกี่ยวกับเมืองเซียงเหอก็ออกทีวี ภายในไม่กี่นาทีเซี่ยผิงอันก็เห็นข่าวของเฉาชิงซานถูกตำรวจค้นพบตัวและสังหารเรียบร้อยแล้ว
สถานที่ที่เฉาชิงซานถูกสังหารคือโรงงานที่เต็มไปด้วยขยะ
หลังจากที่สภารักษาความสงบแห่งชาติจัดการกับสถานที่นั้นแล้ว จึงได้ส่งมอบให้กับตำรวจ ดวงตาปีศาจที่น่าสะพรึงกลัวถูกทำความสะอาดแล้วและไม่ปรากฏบนหน้าจอทีวี
นอกจากความผิดฐานฆาตกรรมแล้ว เฉา ชิงชาน ซึ่งถูกยิงเสียชีวิต ยังถูกตั้งข้อหาอาชญากรรมอื่นๆ อีกหลายประการ เช่น การค้าเด็ก และการซ่อนศพอย่างผิดกฎหมาย
เมื่อดูข่าวนี้ ดวงตาของเซี่ยผิง ก็หรี่ลงเล็กน้อย เป็นที่เข้าใจได้ว่าสภารักษาความสงบไม่ต้องการสร้างความหวาดกลัวในหมู่ประชาชน เพราะประวัติศาสตร์ได้พิสูจน์แล้วว่าความกลัวจากการบุกรุกมิติอาจทำให้เกิดผลที่ตามมามากกว่าการการบุกรุกมิติเอง
อย่างไรก็ตาม สำหรับเมืองเซียงเหอการการบุกรุกมิติขนาดใหญ่ถือเป็นเรื่องเร่งด่วนอยู่แล้ว เขาเหลือบมองเซี่ยหนิงที่กำลังฮัมเพลงและล้างจานในห้องครัว
เซี่ยผิง รู้สึกว่าเขาต้องเตรียมตัวตั้งแต่เนิ่นๆ เซี่ยหนิงรีบล้างจานและออกมาจากห้องครัว เธอนั่งขัดสมาธิบนโซฟาแล้วเริ่มปรึกษาเรื่องการย้ายบ้านกับเซี่ยผิงอัน
เซี่ยหนิงดูบ้านหลายหลังทางออนไลน์ในสัปดาห์นี้และทำการบ้านเยอะมาก
เมื่อพูดถึงเขตที่อยู่อาศัยและบ้านเรือน เธอเป็นเหมือนตัวแทนที่ผ่านการฝึกอบรมมานานมาก ที่ตั้ง ทิศทาง สิ่งแวดล้อม ความเขียวขจี ค่าธรรมเนียมทรัพย์สิน อายุอาคาร พื้นที่อยู่อาศัย คำพูดของเซี่ยหนิงฟังดูสมเหตุสมผล
ขณะที่เซี่ยผิง'ดูเซี่ยหนิงแนะนำและวิเคราะห์ชุมชนให้เธอฟัง เธอก็เงียบและรู้สึกผิดเล็กน้อยโดยไม่มีเหตุผล
เขาไม่มีญาติในชาติที่แล้ว และชาตินี้เขามีแค่น้องสาวเพียงคนเดียวเท่านั้น ในอดีต เขาต้องการซ่อนความสามารถของเขาและกังวลกับสิ่งต่างๆจนมากเกินไปมาโดยตลอด ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ดูแลเซี่ยหนิงมากนัก
“ พี่ชาย ในเขตสวนชิงซานแห่งนี้เป็นหนึ่งในเขตที่ฉันเลือก เขตนี้อยู่ห่างจากโรงเรียนของเธอไม่ถึง 2 กิโลเมตร และตรงกับความต้องการของพี่เป็นอย่างดี ซึ่งมีศูนย์ธุรกิจห่างจากตัวอำเภอ 500 เมตร และการบริหารจัดการทรัพย์สินของย่านนี้ดีมาก
ย่านนี้สร้างขึ้นมาไม่ถึงเจ็ดปี และบ้านเรือนยังค่อนข้างใหม่ มีคนหนุ่มสาวจำนวนมากอาศัยอยู่ที่นี่ แต่ราคาก็แพงกว่าที่เราอาศัยอยู่ตอนนี้เล็กน้อย มีบ้านให้เช่ามากกว่า 40 หลังในเขตนี้ การจัดวางก็ไม่เลวเลย”
เซี่ยหนิงหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดหน้าเว็บพร้อมกับแนะนำสถานที่ที่ดึงดูดความสนใจของเซี่ยผิงอัน ขณะที่เซี่ยหนิงพูด เธอไม่ได้สังเกตว่าดวงตาของเซี่ยผิงอันดูแสดงความขอโทษเล็กน้อย
“หนิงหนิง เราจะไม่เช่าในครั้งนี้ เราจะย้ายไปโรงแรมสักพักกันก่อน!” จู่ๆเซี่ยผิง ก็เปิดปากแล้วพูดว่า...
“เธอไม่ชอบโรงแรมนี้เหรอ?”
อา!เซี่ยหนิงตกตะลึง...
“พี่ชายคุณคิดว่าโรงแรมนี้เป็นโรงแรมเล็ก ๆ หรอ? อยู่ที่นั่นหนึ่งวันแพงกว่าเช่าบ้านเป็นเดือนสะอีก!”
“ฉันขอโทษที่ฉันไม่ได้บอกเธอก่อนว่า ทนายของเจ้าของบ้านได้มาหาฉันเมื่อวานนี้และจ่ายค่าชดเชยให้ฉัน 500,000 หยวน!”
เซี่ยผิง หยิบบัตรธนาคารออกมาแล้ววางลงบนโต๊ะ...
“ด้วยเงิน 500,000 หยวนนี้ เธอสามารถพักที่โรงแรมกวางโจวได้สามถึงสี่เดือน และวันหยุดฤดูร้อนของเธอกำลังจะมาถึงเร็วๆ นี้ และฉันมักจะไม่อยู่บ้านในช่วงวันหยุดฤดูร้อน มันจะสะดวกกว่าสำหรับเธอที่จะพักที่โรงแรมกวางโจว!”
“พี่ชาย เจ้าของบ้านชดเชยเงินให้เรา 500,000 หยวนจริงๆหรือ?” เซี่ยผิง พยักหน้า
“…ยังมีอีกมากกว่า 20,000 หยวน ตำรวจยังต้องคืนมา...”
…เซี่ยหนิงตกตะลึงมากกว่าเดิม ครั้งสุดท้ายที่เซี่ยผิงโทรไปรายงานคดี เธอก็ได้ยินเรื่องนี้ เธอคิดว่าในที่สุดเรื่องนี้จะกลายเป็นข้อพิพาท แต่เธอไม่คาดคิดว่าเซี่ยผิงจะได้รับค่าชดเชย 500,000 หยวนจริงๆ 500,000 หยวนเป็นเงินก้อนใหญ่สำหรับเซี่ยหนิง ในขณะเดียวกัน เงินจำนวนนี้ก็เป็นสิ่งที่น่าเหลือเชื่อมากสำหรับเธอ เซี่ยหนิงหยิบบัตร 500,000 หยวนแล้วกระโดดขึ้นไปบนโซฟา เธอตื่นเต้นมากจนตะโกนว่า…
" 500,000 หยวน.. 500000 หยวน! เยี่ยมมาก! เยี่ยมมาก!...”
หลังจากกระโดดไปมาสักพัก เซี่ยหนิงก็หยุดเมื่อเธอเหนื่อย ในที่สุดเธอวางแขนของเธอรอบคอของเซี่ยผิงอันแล้วพูดว่า….
"พี่ชาย ด้วยเงิน 500,000 หยวนนี้ กับอีก 120000 หยวนที่เราเก็บไว้สำหรับกองทุนที่อยู่อาศัย เราก็สามารถซื้อบ้านได้ หรือเราจะกู้เงินซื้อบ้านหลังใหญ่ก็ได้ บ้านหลังใหญ่สามารถเป็นบ้านจัดงานแต่งงานของคุณได้ ฉันจะพูดก่อน ฉันต้องการเพียงอย่างเดียว พี่ชาย คุณจะไม่ไล่น้องสาวที่น่ารักและมีความสามารถของคุณออกไปใช่ไหม? ว่าแต่ คุณอยากซื้อบ้านแบบไหน? ”
ดินแดนแห่งไฟนั้นกว้างใหญ่และมีประชากรเบาบาง การพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ก็ไม่ได้ผิดปกติมากนัก บ้านทุกหลังถูกก็มีทุกอย่างครบครัน และราคาบ้านก็ไม่แพงจนเกินไป
...ในเมืองระดับสามหรือสี่เช่นเมืองเซียงเหอ วิลล่าที่อยู่ชานเมืองซึ่งมีราคาสองถึงสามล้านหยวนนั้นดีมากอยู่แล้ว...
“ไปพักที่โรงแรมกวางโจวสักสองสามเดือนก่อน แล้วเราจะพูดถึงบ้านหลังนี้ทีหลัง!”
…เซี่ยผิงอันกล่าว...
…เซี่ยหนิงตกใจและกระทั่งสัมผัสหน้าผากของเซี่ยผิงอัน…
…พี่ชายคุณไม่ได้เป็นไข้หรอกน๊ะ?...
…ทำไมคุณอยู่ในสถานที่ราคาแพงโดยไม่มีเหตุผล?...
“ครั้งสุดท้ายที่คุณอยู่ที่นั่นสองคืน หัวใจของฉันรู้สึกเจ็บปวดมากจนไม่สามารถชดเชยด้วยการโพสต์ลงในโซเชียลมีเดียของฉัน!”
“เพราะโรงแรมกวางโจวมีที่หลบภัยใต้ดินที่ดีที่สุดและมีมาตรการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวดที่สุดในเมืองเซียงเหอทั้งหมด เมื่อฉันไม่ได้อยู่กับเธอมันจะปลอดภัยที่สุดสำหรับเธอที่จะพักที่โรงแรมกวางโจว!”
“ที่หลบภัยใต้ดิน…เซี่ยหนิงพึมพำกับตัวเอง”
ดูเหมือนเธอจะคิดอะไรบางอย่างได้และสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย
...ในช่วงเวลาวิกฤติแบบนี้ เงินไม่กี่แสนก็จะไม่มีประโยชน์อะไร แต่ฉันยังสามารถแยกแยะความสำคัญของสิ่งนี้ได้!...
เซี่ยผิงตบหัวเซี่ยหนิง..
“แค่ถือสะว่าเป็นคำขอโทษจากเจ้าของบ้านที่อยากให้พวกเราไปพักที่โรงแรมแล้วกัน! แล้วพรุ่งนี้เราจะไปซื้อรถและย้ายไปที่โรงแรมในคืนวันอาทิตย์ โอเคไหม ไปที่ห้องแล้วเก็บข้าวของกันเถอะ”
...เซี่ยผิงตัดสินใจโดยตรง เซี่ยหนิงพยักหน้าและไม่เถียงอีกต่อไป...
เธอกลับห้องเพื่อเก็บข้าวของ เซี่ยผิงยิ้ม หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาเจ้าหน้าที่เฉียนหลาน
โทรศัพท์ดังขึ้นสองครั้งก่อนที่จะเชื่อมต่อ...
“สวัสดีคุณเซี่ย เสียงของเจ้าหน้าที่เฉียนทางโทรศัพท์มีความอ่อนโยนและสุภาพมากขึ้น เจ้าหน้าที่เฉียนเหรอ”
“วันนี้ผมกลับไปที่บ้านเช่าและมองไปรอบๆบ้าน บ้านก็เรียบร้อยดี วันนี้ฉันจึงตรวจดูอย่างละเอียดและพบว่าปืนและกระสุนที่ฉันทำหายไปยังอยู่ที่นั่น พวกมันไม่ได้สูญหาย พวกมันยังอยู่ในบ้านเช่า ฉันยังพบเงินอีกส่วนหนึ่งเช่นกัน แต่มันหายไปแค่ 20,000 หยวน พร้อมด้วยภาพวาดสองสามภาพเท่านั้น”
หลังจากลอกชั้นผิวหนังของคู่รักที่ไร้ค่านั่นออกแล้ว เรื่องนี้ก็คงจะจบลงไม่มากก็น้อย
เช้าวันรุ่งขึ้น หลังจากรับประทานอาหารเช้าที่บ้าน เซี่ยผิงก็พาเซี่ยหนิงไปซื้อรถยนต์ พวกเขาทั้งสองเดินตรงไปยังตลาดรถยนต์มือสองที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเซียงเหอ
เซี่ยผิงเดินดูรถมือสองคุณภาพสูง ซึ่งบางคันอาจมีความน่าเชื่อถือมากกว่ารถใหม่อย่างแน่นอน
....สิ่งสำคัญคือรถมือสองมีราคาถูกกว่ารถใหม่มาก เขาจึงวางแผนจะซื้อรถกระบะมือสองสภาพดี...
...0...00..000...000...///(-..+)..
