ตอนที่ 18
ออร์คสามตัวที่ส่งเสียงร้องราวกับสัตว์ประหลาดดูเหมือนว่าจะดังออกมาผ่านช่องว่างระหว่างต้นไม้
ฟิ้ววว!
ในขณะนั้นเอง เสียงก็บางสิ่งก็ดังเข้ามาในหูของออร์ค
ออร์คทั้งสามตัวคำรามออกมาพร้อมกันในขณะที่พวกมันมุ่งหน้าไปยังแหล่งที่มาของเสียง
มันเป็นช่วงเวลานั้น
“โฮกกกก!”
ไมดัสผู้ที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของเสียงนั้นถอนหายใจสั้นๆ ในขณะที่เขาวิ่ง
มันเป็นวิธีอันเรียบง่าย
‘อย่างที่คิด การขว้างก้อนหินมีประโยชน์เสมอ’
หลังจากดึงดูดความสนใจของมอนเตอร์ด้วยการขว้างหิน มันก็แทบจะไม่ยากที่จะวิ่งหนีในขณะที่มอนเตอร์เหล่านั้นกำลังอาละวาด
‘อืมม มันก็เป็นวิธีที่ไม่จำเป็นสำหรับคนที่ต่อสู้ได้เก่งกาจ’
แน่นอนว่ามันไม่ใช่วิธีที่ถูกใช้บ่อยนักในก็อดวอร์
โดยพื้นฐานแล้วผู้เล่นคิดว่าตัวเองเป็นนักล่าและมอนเตอร์ที่พวกเขาพบคือเหยื่อ
จะไม่ตลกเหรอหากพวกเขาขว้างหินเพื่อหลบหนีจากเหยื่อแบบนี้?
กล่าวตามตรง ผู้เล่นส่วนใหญ่ที่กล่าวแบบนั้นจัออกจากเกมแทนที่จะเล่นอย่างน่าอนาจหรือเลือกอาชีพเป็นนักรบที่กล้าหาญ
‘ฉันรอดชีวิตมาได้หลายครั้งด้วยวิธีนี้’
อย่าแรกเลย ไมดัสรู้ว่ากรณีของเขานั้นแตกต่างจากผู้เล่นก็อดวอร์ที่เล่นเพื่อความบันเทิง
ไม่ว่าเขาจะน่าสมเพชมากแค่ไหน ทุกข์ทรมาณมากเพียงใด เขาก็ต้องเอาชีวิตรอดให้ได้
ไม่ใช่เพื่อใครอื่นนอกจากพี่ชายและหลานสาวของเขา
หากเพื่อสองคนนั้นแล้ว ไมดัสมีความมั่นใจที่จะใช้ทุกวิธีการหรือมาตรการเพื่อความอยู่รอดที่เขารู้หรือคิดออก
‘ฉันได้ประทับวิธ๊การหลีกเลี่ยงการดึงดูดมอนเตอร์ในหัวของฉันแล้ว’
แน่นอนว่าไมดัสได้คิดค้นวิธ๊การหลีกเลี่ยงการดึงดูดมอนเตอร์ในขณะที่ค้นคว้ารูปแบบพฤติกรรมของมอนเตอร์
‘มีเพียงแค่ฉันเท่านั้นที่สามารถปกป้องตัวเองในโลกใบนี้ได้’
ผู้พิทักษ์มักจะอยู่ติดกับนักเวทย์ที่เก่งกาจ และนักเวทย์ก็จะได้รับความช่วยเหลือจากผู้พิทักษ์เช่นเดียวกัน
ในด้านของหนัง มันจะเป็นเหมือนกับผู้จัดการหรือบอร์ดี้การ์ดที่อยู่เคียงข้างนักแสดง
กล่าวอีกนัยหนึ่ง ไม่มีกรณีไหนเลยที่ผู้พิทักษ์มาอยู่กับเอ็กตร้าอย่างไมดัส
ในสถานการณ์เช่นนี้ ไมดัสไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องมองหาวิธีการเอาชีวิตรอดโดยใช้พลังของเขาเอง
‘ฉันมั่นใจในการหลบหนี’
มันไม่ใช่แค่การค้นคว้า แต่เป็นเหมือนกับชีวิตของไมดัส
‘โอเค แสงเปลี่ยนเป็นสีเขียวแล้ว’
นอกจากนี้ ในเวลานี้วิธีที่ไมดัสใช้เพื่อเอาชีวิตรอดก็คือการหาโอกาส
‘ความสนใจหายไปแล้ว!’
ไมดัสหยุดหายใจทันทีที่ความสนใจของออร์คหายไป
เขามองไปรอบตัวในสถานะนั้น
นัยน์ตาของเขาหดลง
ลำต้นของต้นไม้และหญ้าสูงบดบังสายตาของเขา และมันทำให้เขาเห็นเล็กน้อยเมื่อเขาแหงนหน้ามองออกไป
อย่างไรก็ตาม ดวงตาของไมดัสมองเห็นได้อย่างชัดเจน
แสงสีเขียวส่องประกายผ่านต้นไม้
‘เวลาที่เหลืออยู่คือหนึ่งนาที’
ในขณะนั้นเอง ไมดัสก็เริ่มนับถอนหลัง
’59 58’
เวลาที่เขานับในใจก็ลดลงอย่างรวดเร็ว
นั่นคือความพิเศษของไมดัสเช่นกัน
ในการต่อสู้ที่ตึงเครียดซึ่งดำเนินไปในเวลาเพียงไม่กี่นาทีและไม่กี่วินาที ไมดัสไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องรับรู้เวลาด้วยตัวเขาเองเพราะไม่มีให้มาบอกเขา
‘4 3 2…….’
การนับถอยหลังของไมดัสนั้นแม่นยำมาก
‘1’
[รูนจะถูกมอบให้เป็นรางวัล]
ข้อความปรากฎขึ้นในเวลาที่แม่นยำ และไมดัสก็ตะโกนออกมาโดยไม่รู้ตัวทันทีที่เห็นข้อความ
“ฮาเลลูย่า!”
เขาขอบคุณปาฎิหาริย์ที่เข้ามาหาเขา
นอกจากนี้ ก็มีบางอย่างเข้ามาต้อนรับไมดัสเช่นกัน
พวกออร์ควิ่งเข้ามาหาไมดัส
“อั๊คคค!”
บทฝีกสอนของไมดัสสิ้นสุดลงแค่นั้น
Fanpage : ผีเสื้อกลางคืน
