ตอนที่ 17
ผู้คนทั่วโลกบ้าคลั่งเมื่อก็อดวอร์ปรากฎออกมาครั้งแรก
อย่างไรก็ตาม มีบางส่วนที่หวาดกลัวการมาถึงของมัน
มันเป็นความหวาดกลัวว่าฐานที่มั่นที่พวกเขาสร้างขึ้นจากอุตสาหกรรมและเกมอื่นจะถูกทำลายตรงหน้าก็อดวอร์
“ด้วยการปรากฎตัวของก็อดวอร์ ดาราฮอลลีวูดและดารากีฬาจะกลายเป็นตัวประกอบ”
ในหมู่พวกเขา ความหวาดกลัวที่นักกีฬาและดาราหนังรู้สึกนั้นเกินกว่าจะบรรยายได้
ไม่น่าแปลกใจเลยที่ความหวาดกลัวของพวกเขาจะกลายเป็นจริงในทันที
พวกเขาซึ่งมีความมั่งคั่ง ชื่อเสียง และอย่างอื่นนอกเหนือจากนี้ล้วนหายไปราวกับเปลวไฟในตอนที่เปิดตัวมหาอำนาจอย่างก็อดวอร์
“ในทางกลับกัน ดาราจำนวนมากจะปรากฎตัวขึ้นมา”
กล่าวอีกนัยหนึ่ง หลยาคนที่เคยเป็นบุคคลที่ไม่มีใครรู้จักมาก่อนได้กลายเป็นดาราผ่านก็อดวอร์
ไม่สิ ตรงกันข้ามเลย ผู้ที่ถูกจำกัดด้วยข้อกำจัดในความเป็นจริง พรสวรรค์ของพวกเขาเปล่งประกายเจิดจ้ายิ่งขึ้นผ่านก็อดวอร์
“เพราะว่าทุกคนสามารถเป็นดาราผ่านก็อดวอร์ได้ หากพวกเขาเก่งพอ”
จ่าสิบเอกไฮเทนวีรบุรุษสงครามที่กลายเป็นอัมพาตครึ่งตัวในสงครามนั้นได้กลายเป็นแชมป์ที่มีชื่อประกาศชัยชนะในก็อดวอร์ ในขณะที่นิโคลผู้ที่สูญเสียเสียงของเธอเมื่อถูกแทงคอนั้นได้กลายเป็นนักบวชที่ร้องเพลงได้ไพเราะที่สุด
ผู้ที่มีชะตากรรมอันเลวร้ายได้เข้ามาครอบครองความมั่งคั่งและชื่อเสียงผ่านก็อดวอร์
แน่นอนว่ามีหลายคนที่มีความใฝ่ฝั่นเช่นนี้และเริ่มก็อดวอร์ซึ่งจบลงด้วยความล้มเหลวอย่างน่าสังเวช
“บัดซ* มันยากจริงๆ”
“สำหรับออร์คที่แข็งแกร่งขนาดนั้น ทำไมมันถึงถูกสังหารราวกับการทำความสะอาดขยะในวอร์ทูปกัน”
“ว้าววว มันแตกต่างจากตอนดูวอร์ทูปจริงๆ”
นอกจากนี้ ยังมีความตระหนักว่ามันเป็นความฝันที่เป็นไปไม่ได้ทันทีที่บทฝีกสอนจบลง
นั่นคือเหตุผลที่บทฝีกสอนมีอยู่ในก็อดวอร์
บทฝึกสอนทำให้ผู้เล่นรู้ว่าพวกเขาอยู่ระดับไหน
“บัดซ* ขอให้พระเจ้าละทิ้งเกมนี้”
จากบทฝึกสอน ผู้เล่นจะตระหนักว่าตัวเองมีตัวตนอยู่ในก็อดวอร์น้อยมากเพียงใด
“พวกเขาทุกคนออกมาตามที่คาดไว้”
“ไม่มีใครทนได้นานกว่า 10 นาทีเลย”
“ผู้ชายคนนั้นคือคนที่จะต่อสู้กับออร์คไม่ใช่เหรอ?”
“เขาออกมาเร็วที่สุด”
นี่คือเหตุผลที่คนที่อยู่ในสถานการณ์เดียวกันมารวมตัวกันที่แห่งหนึ่งเพื่อกินอาหารเดียวกันด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น
“หือ?”
แน่นอนว่ามีบางคนที่ตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ
“ขาดไปคนหนึ่งเหรอ?”
“หนึ่งคน?”
“มีคนวิ่งหนีอย่างสิ้นหวังนะ”
ความจริงที่ว่าหนึ่งในพวกเขายังไม่ปรากฎตัวออกมา
“เขายังไม่ตายอีกเหรอ?”
ความจริงที่ว่าหนึ่งในพวกเขายังคงเล่นบทฝีกสอนอยู่
แน่นอนว่ามันขึ้นอยู่กับเรื่องนั้น
“เขาน่าจะวิ่งเร็วมาก”
ไม่มีใครถามมากไปกว่านั้น
ในตอนแรก ไม่มีเหตุผลที่จะต้องแสดงความสนใจ
“เอาล่ะ มาเริ่มเกมที่แท้จริงกันเถอะ!”
“เพื่อนเอ้ย ในที่สุดเราก็ได้เริ่มต้นกันสักที ไปกันเถอะ!!”
เพราะสำหรับพวกเขา เกมที่แท้จริงได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
ตลลอดช่วงเวลานี้ ไมดัสได้ดำเนินบทฝีกสอนต่อซึ่งไม่มีใครสนใจ
เวลาผ่านไปทีละนิด
Fanpage : ผีเสื้อกลางคืน
