บทที่ 479 ลาจาก
เสียงของลมหายใจอันแผ่วเบาค่อยๆดังขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นแม้ว่าความตายจะเป็นเพียงเรื่องโกหก แต่ความเจ็บปวดก่อนจะสิ้นสติเป็นของจริง ดังนั้นจึงมิได้มีคนใดฟื้นขึ้นมาขัดจังหวะของทั้งสองแม้แต่คนเดียว เห็นภาพเช่นนั้นมุมปากของลี้ซ่านฟงพลันกระตุกออกมาเป็นจังหวะ มันไม่รู้เลยว่าตั้งแต่เมื่อใดกันที่ตนเองกำลังวิ่งอ...
