469 - ยังมีใครจะเพิ่มเดิมพันอีกหรือไม่?
469 - ยังมีใครจะเพิ่มเดิมพันอีกหรือไม่?
ทันทีที่เย่ฟ่านพูดเช่นนี้ ผู้เฒ่าที่อยู่รอบๆก็แปลกใจมาก แต่ผู้คนที่อยู่นอกสวนหินชะงักไปครู่หนึ่งแล้วส่งเสียงหัวเราะอีกครั้ง
“เจ้าจะเดิมพันว่าหินสีขาวที่อยู่ในมือของเจ้ามีต้นกำเนิดอยู่หรือไม่ เจ้าจะเดิมพันเท่าไหร่?”
“เจ้าหนุ่มแม้ว่าเจ้าจะล้มเหลวในครั้งนี้เจ้าก็ไม่ควรหมดกำลังใจ ครั้งหน้ายังมีโอกาส”
“ข้าคิดว่าเขาอาจจะเสียสติไปแล้ว”
ผู้คนพูดคุยกันอย่างไม่หยุดหย่อนโดยเฉพาะอย่างยิ่งอู๋จื่อหมิงและคนอื่นๆพวกเขาหัวเราะดังลั่น
“ช่างน่าตลกจริงๆ เจ้าจะเดิมพันว่าหินสีขาวนั้นคือต้นกำเนิดสวรรค์หรือ?!”
เย่ฟ่านยังคงสงบและพูดว่า
"ใครกล้าเดิมพันกับข้า ข้าจะเดิมพันว่าสิ่งที่อยู่ด้านในหินสีขาวก้อนนี้คือของวิเศษที่มีมูลค่ามหาศาลอย่างแน่นอน หากข้าแพ้เดิมพันข้ายินดีจะจ่าย ต้นกำเนิดบริสุทธิ์ 50000 จิน"
เมื่อเขากล่าวจบก็เกิดความบ้าคลั่งในสวนหินขึ้นทันที
"เด็กคนนี้บ้าไปแล้ว เขารู้ตัวไหมว่าพูดอะไรออกมา''
"50,000! ถ้าในกระเป๋าของเจ้าตอนนี้มีต้นกำเนิดบริสุทธิ์ 50,000 จินข้าเดิมพันกับเจ้า" มีคนยั่วยุและตะโกน
ในสวนหินเหยาเยว่กงก้าวไปข้างหน้าและเกลี้ยกล่อมด้วยความปรารถนาดี
"น้องชาย ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ เป็นไปไม่ได้ที่หินสีขาวจะมีสมบัติหายากอยู่ด้านใน เจ้าควรรวบรวมสติอีกครั้ง"
เย่ฟ่านส่ายหัวและยังคงยืนกรานว่า: “ไม่เป็นไร วันนี้แม้แต่ยาศักดิ์สิทธิ์ก็ถูกตัดออกมา ข้าคิดว่าสวรรค์จะอยู่เคียงข้างข้าอย่างแน่นอน”
"ยาศักดิ์สิทธิ์ต้นนั้นเป็นโชควาสนาครั้งยิ่งใหญ่ของเจ้าจริงๆ แต่หากเจ้าคิดว่าเจ้าจะสามารถได้รับโชควาสนาดีครั้ง ดูเหมือนเจ้าจะคิดผิดแล้ว?!'
"เจ้ามีต้นกำเนิดไหม ถ้ามีข้าจะเดิมพันกับเจ้า!"
นอกสวนหินมีเสียงต่างๆมากมาย และทุกคนไม่เชื่อว่าจะมีสมบัติอยู่ในหินสีขาว
หลี่เหอซุยแอบส่งสัญญาณเสียงไปด้วยความกังวลว่า
"เจ้าแน่ใจจริงๆหรือ?"
"เราไม่สามารถหากินด้วยวิธีการนี้อีกแล้ว พวกเราต้องตักตวงผลประโยชน์ให้มากที่สุดในครั้งเดียว" เย่ฟ่านตอบอย่างลับๆ
"จริงๆหรือ?" หลี่เหอซุยเต็มไปด้วยความตื่นเต้น แต่เขาก็ยังกังวลอยู่
"ข้าจะหลอกตัวเองได้อย่างไร" เย่ฟ่านกล่าว
“เจ้านี่ร้ายกาจเกินไปแล้ว นี่มันเป็นการหลอกต้มครั้งใหญ่ชัดๆ!”หลี่เหอซุยโล่งใจและพูดด้วยรอยยิ้ม
"ผู้คนในโลกต่างก็บอกว่าข้ามีจิตใจที่ชั่วร้าย แต่ในเรื่องนี้เจ้าสามารถเป็นปู่ของข้าได้เลย”
ขณะนี้สวนหินมีเสียงดังทั้งภายในและภายนอกและทุกคนไม่สามารถสงบลงได้ นักพรตหญิงดินแดนศักสิทธิ์ต้องก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวเพื่อหลีกเลี่ยงความรุนแรง
เย่ฟ่านชำเลืองมองทุกคนก่อนจะสะบัดแขนเสื้อแล้วต้นกำเนิดมากมายหลายแสนจินก็กองอยู่ที่พื้น
นอกสวนหิน ทุกคนรู้สึกเวียนหัวเมื่อเห็นต้นกำเนิดมากมาย ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยลูกไฟ
“มีใครกล้าเดิมพันกับข้าไหม” เย่ฟ่านถามอีกครั้ง
คราวนี้ทุกคนถูกตบหน้าอย่างแท้จริง การเดิมพันครั้งละห้าหมื่นจินนั้นมากมายมหาศาล คนที่มีต้นกำเนิดมากมายระดับนี้ล้วนต้องเป็นผู้อาวุโสของดินแดนศักดิ์สิทธิ์
แต่ด้วยจำนวนมหาศาลนี้มันไม่ใช่ว่าพวกเขาจะกล้าเอามาเดิมพันง่ายๆได้
แม้แต่เจียงอี้เฟยและอันเหมียวอี้ก็มีการแสดงออกที่เปลี่ยนไป
พวกเขาจ้องมองไปที่ต้นกำเนิดนับแสนจินในสวน และดวงตาของพวกเขาก็เปล่งประกายสดใส
เมื่อเห็นท่าทางของทุกคนแล้วเย่ฟ่านจึงกล่าวว่า
“การเดิมพันด้วย ต้นกำเนิด 50,000 จินอาจจะมากเกินไปอยู่บ้าง เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน ข้าจะอนุญาตให้พวกเจ้ารวมเดิมพันกันมาก็ได้”
"เด็กน้อยเจ้าหยิ่งผยองเกินไปแล้ว พวกเราขอเดิมพันกับเจ้า"
ขณะนี้เจ็ดหรือแปดคนได้รวบรวมต้นกำเนิดหลายหมื่นจินด้วยความกระตือรือร้น
อู๋จื่อหมิง หลี่จงเทียนและคนอื่นๆก็อดไม่ได้ที่จะเข้าร่วม นี่เป็นโอกาสดีที่สุดที่พวกเขาจะถอนทุนคืนมีหรือพวกเขาจะยอมปล่อยไป
เย่ฟ่านไม่ใช่คำพูดหรือการเคลื่อนไหว เขากำลังดูการกระทำของทุกคนอย่างสงบ ในครั้งนี้มีผู้คนมากมายที่ยืมต้นกำเนิดจากผู้อาวุโสวังห้าธาตุหลี่อี้ซุยที่เคยมีความขัดแย้งกับเย่ฟ่าน
ในขณะนี้หลี่อี้ซุยแสดงรอยยิ้มที่ลึกซึ้งและเย็นชา เขามองดูเย่ฟ่านอย่างมีความหมาย
"ไอ้แก่ ดูสิว่าเจ้ายังจะหัวเราะได้อีกหรือไม่" หลี่เหอซุยเห็นสิ่งนี้ และมุมปากของเขาก็แสดงให้เห็นการเยาะเย้ย
“ยังมีใครกล้าเดิมพันอีกหรือไม่” เย่ฟ่านกวาดสายตาไปรอบๆ
หลายคนเคลื่อนไหวและต้องการรวมตัวกัน แต่เมื่อเห็นว่าเย่ฟ่านและหลี่เหอซุยยังคงเต็มไปด้วยความสงบ พวกเขาก็เริ่มลังเลใจขึ้นมา
“ไม่มีใครกล้าอีกแล้วเหรอ?” เย่ฟ่านตะโกนอีกครั้ง
ในเวลานี้แม่ชีชุดขาวตัวน้อยยังคงนั่งยองอยู่บนพื้น ดวงตาของนางจับจ้องไปยังเย่ฟ่านด้วยความไม่พอใจเล็กน้อยในขณะที่กล่าวว่า
“แค่นี้เจ้าก็ร่ำรวยมากพอแล้วยังไม่รีบตัดมันอีก!”
เมื่อได้ยินคำพูดของนางยิ่งทำให้ผู้คนมากมายรู้สึกแตกตื่นมากขึ้น พวกเขาไม่กล้าที่จะล้วงต้นกำเนิดออกมาเดิมพันกับเย่ฟ่านอีกแล้ว
เย่ฟ่านถามอีกหลายครั้งแต่ไม่มีใครตอบ ตอนนี้หลายคนสับสนเป็นอย่างมาก แม้แต่อู๋จื่อหมิงและหลี่จงเทียนก็เต็มไปด้วยความไม่สบายใจ
สุดท้ายจึงมีคนเดิมพันกับเย่ฟ่านสองกอง กองละ 5,000 จินเท่านั้น
“เร็วเข้า!” แม่ชีชุดขาวตัวน้อยเอียงศีรษะด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย
“น้องเล็ก ในเมื่อเจ้ากังวลมากข้าจะให้เจ้าตัดหินดีหรือไม่” เย่ฟ่านหัวเราะ
แม่ชีชุดขาวตัวน้อยย่นจมูกไม่สนใจเขา สายตาของนางยังคงจับจ้องไปยังหินสีขาวด้วยความตื่นเต้น
องค์ชายเซี่ยเหนื่อยและหงุดหงิดมาก เขาอยากจะฆ่าเย่ฟ่านจริงๆ เด็กน้อยคนนี้รู้จักการกระตุ้นความรำคาญของผู้คนเป็นอย่างมาก
“รีบตัดหินได้แล้ว!” อู๋จื่อหมิงและคนอื่นๆเร่งเร้าด้วยความรำคาญ
“ได้ สมบัติล้ำค่าจะปรากฏต่อหน้าพวกเจ้าแล้ว” เย่ฟ่านแสดงท่าทางจริงจัง ในขณะที่มีดของเขาฟันลงไปอย่างรุนแรง
“เคร้ง!”
ทันทีที่เสียงตัดหินดังขึ้น คนรอบข้างก็เงียบลงทันที พวกเขาไม่สามารถพูดอะไรได้
ผงหินทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบตกลงมา และมีดสีเงินเคลื่อนตัวอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นไม่นาน หินขนาดเท่ากำปั้นก็เล็กลงกว่าครึ่งหนึ่ง และยังคงเป็นหินสีขาว ไม่มีนิมิตปรากฏออกมา
ในตอนแรกอู๋จื่อหมิงและคนอื่น ๆ ยังคงเต็มไปด้วยความกดดัน แต่เมื่อหินถูกเปิดจนมีขนาดเล็กลงจิตใจของพวกเขาก็เริ่มผ่อนคลายเล็กน้อย
ในท้ายที่สุดหินก็มีขนาดเล็กเท่าหัวแม่มือ ต่อให้มันเป็นต้นกำเนิดสวรรค์ ก็ไม่มีทางที่จะมีมูลค่าเทียบเท่าต้นกำเนิดบริสุทธิ์ 90,000 จินได้ และนั่นหมายความว่าพวกเขาจะชนะเดิมพันไปโดยปริยาย
คนส่วนใหญ่เชื่อว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะตัดมันออกไป แม้ว่ามันจะมีขนาดเหลือเท่าเล็บมือมันก็ยังเป็นก้อนหินสีขาว ถ้ามีวัตถุศักดิ์สิทธิ์ในนั้นก็ควรจะมีกลิ่นอายแผ่ออกมาแล้ว
แม้แต่หลี่เหอซุยก็ไม่สามารถกลั้นหายใจได้อีกต่อไป ทุกคนมองไปที่เย่ฟ่าน แต่เขาก็ยังสงบมาก เขาวางมีดอย่างแม่นยำและตัดหินอย่างรวดเร็ว
"เคร้ง!"
เมื่อมีดสุดท้ายผ่าลงมันก็เปิดเผยให้เห็นถึงก้อนหินสีแดงขนาดเล็กที่มีรูปร่างคล้ายหัวใจและเย่ฟ่านก็หยุดความเคลื่อนไหวในทันที
ผู้เฒ่าทุกคนประหลาดใจและแสดงความเสียใจอย่างหาที่เปรียบไม่ได้
"น่าเสียดายที่ศิลารูปมนุษย์นี้ต้องสูญเสียความสามารถในการกลายเป็นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ไปแล้ว หากเด็กน้อยคนนี้ไม่ดื้อรั้นมากจนเกินไป บางทีมันอาจจะกลายเป็นวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ในอีกหลายพันปีข้างหน้า!"
“น่าเสียดายจริงๆ สุดท้ายมันก็ถูกทำลายไปอย่างเปล่าประโยชน์”
ผู้เฒ่าทุกคนส่ายหัวโดยคิดว่านี่คือเจตจำนงของสวรรค์ ไม่เช่นนั้นในอีกหลายหมื่นปีข้างหน้าเมื่อวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ปรากฏขึ้น มันอาจจะมีความสามารถที่จะแข่งขันกับจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ก็ได้
แต่เย่ฟ่านยังคงเพิกเฉยต่อทุกคนและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า
“ยังมีใครคิดจะเพิ่มเดิมพันอีกหรือไม่?”
