บทที่ 448 บุกทะลวงอย่างบ้าคลั่ง
หนิงเทียนกวาดสายตามองดูร่างกายและอาการบาดเจ็บของตนเอง มันส่ายหน้าไปมาให้แก่ความโง่เพียงชั่วครู่พร้อมกับพึมพำออกมา “นักปราชญ์ยังรู้พลั้งได้แล้วนับประสาอะไรกับข้าที่ล้างสงครามมานานถึง20ปี” เมื่อกล่าวจบหนิงเทียนปลดปล่อยลมปราณใช้ออกด้วยแหวนแห่งความจริง กลุ่มหมอกสีขาวบริสุทธิ์กระจายออกมาห้อมล้อมตัวของหนิ...
