บทที่ 351 สิ้นหวัง
ต้าหลิงมองไปยังชายวัยกลางคนผู้ที่บิดาของนางเรียกว่า เฟิงยี่ “ระ...หรือว่าจะเป็นโอหยางเฟิงยี่ ดอกบัวสีเลือดเฟิงยี่!!!” “สายตากว้างไกลไม่เลวนิ แม่หนู ใช่ข้าคือดอกบัวสีเลือด แห่งโอหยาง และข้าได้รับปากกับบิดาของเจ้าแล้วสำหรับข่าวสารและการบอกตำแหน่งของหนูตัวใหญ่ที่กล้าแทะขาของพวกเราลัทธิมารทมิฬ ถ้าเจ้าไม...
