บทที่ 237 หมัดจักรพรรดิอสูร
ทั่วทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบโดยสมบูรณ์ไม่มีใครคาดคิดถึงผลลัพธ์เช่นนี้มาก่อน “เหลืออีกสอง” หนิงเทียนยิ้มออกจากนั้นมันละสายตาจากเจี่ยหลิงมามองเฉิงเจี้ยน ใบหน้าของผู้ที่ถูกจ้องมองแข็งค้าง มันรู้สึกว่าตัวตนของหนิงเทียนคล้ายกับกำแพงใหญ่ที่มันไม่สามารถจะข้ามผ่านไปได้ หยดน้ำเม็ดใหญ่เริ่มปรากฏบนหน้าผากของเ...
