ตอนที่ 39 การตัดสินใจของโลติด
ตอนที่ 39 การตัดสินใจของโลติด
เมื่อเห็นเฉิงชงยืนขึ้น ดวงตาเล่าปี่ก็เบิกกว้าง
กล้าที่จะรับภารกิจนี้จริงหรือ?
บ้าไปแล้ว!
เขาทราบว่าเฉิงชงปราบกบฏโพกผ้าเหลืองสามหมื่นคนในจงซานได้
แต่ครั้งนี้เป็นทหารของแม่ทัพเตียวก๊กและมีถึงหนึ่งแสนคน
และทหารส่วนใหญ่ยังได้รับการฝึกฝนมากอย่างดี!
เตียวก๊กอาจจะไม่ส่งทหารมาทั้งหมดหนึ่งแสนคนเพื่อความปลอดภัยของแนวหลัง
แต่ถึงแม้จะส่งมาห้าหมื่นคนมันก็ยังเป็นตัวเลขที่น่าตกใจ!
โลติดเหลือบมองเฉิงชงและขมวดคิ้วเล็กน้อย
“อู๋ฮวย สงครามครั้งนี้เป็นความปลอดภัยของบ้านเมือง ไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ !”
“หากทำได้ย่อมเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่”
“หากล้มเหลว สิ่งที่รอท่านอยู่คือกฎหมายทางการทางทหาร!”
เฉิงชงพยักหน้าเบา ๆ ใบหน้าของเขายังคงสงบนิ่ง
“ขอบคุณท่านแม่ทัพโลติดที่เตือนข้า ข้าทราบแล้ว”
โลติดกล่าวอย่างเคร่งขรึม
“ท่านแน่ใจใช่หรือไม่?”
เฉิงชงพยักหน้าอย่างมั่นใจ
จากนั้นเขาได้ก้าวออกไปและชี้แผนที่
“ระหว่างทางจากฉู่เหลียงและกวนเตานั้นเป็นที่ราบ ซึ่งไม่มีสิ่งกีดขวางใด”
“แต่อย่าลืมว่ามีแม่น้ำอยู่ในนั้น”
“เราสามารถใช้แม่น้ำสายนี้สร้างแนวป้องกันและสกัดกั้นกองทัพกบฏโพกผ้าเหลือง ตราบใดที่มีพลธนูที่เก่งพอ พวกกบฏโพกผ้าเหลืองต้องลำบากแน่! ข้ามั่นใจในพี่น้องของตัวเอง”
แน่นอนว่าเขามั่นใจ!
หน่วยเทพเกาทัณฑ์ที่มีพลังเสริมของค่ายกลปีกกระเรียนขั้นเทพเจ้า แม้จะไม่ได้ดีที่สุดในโลก
แต่ก็สามารถที่จะสอนบทเรียนอันเจ็บปวดให้พวกกบฏโพกผ้าเหลือง!
“แน่นอนว่าข้าต้องการการสนับสนุนด้านอาวุธยุทโธปกรณ์”
“อย่างน้อยที่สุดก็ต้องมีลูกธนูเหล็กชั้นดีสามหมื่นลูก”
“ตราบใดที่มีการสนับสนุนเพียงพอ ข้าสัญญาว่าจะไม่ปล่อยให้กบฏโพกผ้าเหลืองข้ามไปฉู่เหลียงได้”
เฉิงชงกล่าวอย่างสงบ
ขณะพูดมันราวกับกบฏโพกผ้าเหลืองนั้นไม่ได้อยู่ในสายตาเลย!
“ตกลง! ข้าเชื่อท่าน!”
โลติดเป็นคนตัดสินใจอย่างเด็ดขาด
“ไม่ต้องห่วงเรื่องของสนับสนุน มันพอแน่นอน!”
“ข้าขอให้ท่านซื้อเวลาประมาณสิบวัน มันจะไม่นานเกินไปกว่านี้!”
“หลังจากข้ายึดฉู่เหลียงกลับมาได้ ข้าจะเข้าไปรายงานความดีความชอบของท่านด้วยตัวเอง!”
หลังจากนั้นโลติดหันไปมองเล่าปี่และกองซุนจ้าน
“เซียนเต๋อ ป้อกวย(ชื่อรองกองซุนจ้าน) ความรับผิดชอบในการสกัดกั้นกบฏโพกผ้าเหลืองนั้นหนักหน่วง และหัวหลักคืออู๋ฮวย พวกท่านทั้งสองจงสนับสนุนเขาจากด้านข้างเพื่อไม่ให้เกิดเหตุอันตรายเกินไป!”
ทั้งเล่าปี่และกองซุนจ้านพยักหน้า
“ท่านโลติดอย่าได้กังวล!”
สำหรับงานนี้ พวกเขาไม่มีอะไรจะคัดค้าน
บางทีความดีความชอบอาจจะไม่มากเท่าเฉิงชง
แต่ความเสี่ยงที่พวกเขาต้องรับนั้นน้อยกว่าเฉิงชงมาก!
ในความเป็นจริง ทั้งเล่าปี่และกองซุนจ้านต่างก็มองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับเฉิงชง
......
การประชุมสิ้นสุดลง
กองทัพทั้งหมดภายในกวงจงถูกระดมพลอย่างรวดเร็ว
ทรัพยากรทางทหาร เสบียง และอาวุธทุกชนิดถูกขนมาในทันที
เฉิงชง กองซุนจ้า และเล่าปี่นำทัพเดินทางไปยังแม่น้ำฉวี้ทันทีเพื่อจัดแนวป้องกัน
ส่วนโลติดบัญชาการกองทัพที่กวงจงเพื่อเข้าตีเมืองฉู่เหลียง!
......
ข่าวการถูกปิดล้อมที่ฉู่เหลียงแพร่กระจายไปถึงกวนเตา
เมื่อเตียวก๊กได้ยินข่าว เขาก็เผยแววตาประหลาดใจ
“กองทัพของราชสำนักมาจากไหนกัน? ถึงจะมีกำลังพลที่มากกว่าเมืองฉู่เหลือง แต่กล้าดียังไงถึงมาปิดล้อม?”
แม่ทัพกวนไฮของกบฏโพกผ้าเหลืองเอ่ยขึ้น
“หึหึ พวกแม่ทัพเหล่านี้มันคงเวียนหัวจนเป็นบ้าไปหมดแล้ว!”
“นี่ยังไม่เรียกว่าการฆ่าตัวตายอีกหรือ!”
“นายท่าน ข้าขอทหารจำนวนหนึ่ง จากนั้นข้าจะไปตัดศีรษะของโลติดมาวางตรงหน้าท่านแน่นอน”
ดวงตาของเตียวเอี๋ยนเปล่งประกายขึ้นมา
เขารีบอ้าปากพูดอย่างรวดเร็ว
“นายท่าน แม้ข้าจะไม่ทราบว่าทำไมโลติดถึงทำเรื่องโง่ ๆ เช่นนี้ แต่สำหรับพวกเรามันคงเป็นโอกาสจากสวรรค์!”
“เราสามารถส่งกองทหารไปสนับสนุนที่ฉู่เหลียง จากนั้นเข้าตีพวกมันจากทั้งภายในและภายนอกให้จบในคราวเดียว!”
“ทั่วทั้งแผ่นดินเหนือมีกองทัพโลติดที่เป็นก้างขวางคออยู่กองทัพเดียว หากมันพ่ายแพ้ เช่นนั้นเราสามารถใช้ประโยชน์จากสถานการณ์เข้ายึดกวงจงและรวมเย่เฉิงได้!”
“หลังจากนั้นค่อยไปรวมกองทัพกับพวกแม่ทัพในยิ่งฉวนต่อ!”
“และการบุกยึดเมืองหลวง เข้าตีลั่วหยาง โค่นล้มราชวงศ์ฮั่นเพื่อสร้างราชวงศ์ใหม่ ทั้งหมดย่อมเกิดขึ้นได้หลังจากผ่านเหตุการณ์นี้!”
ดวงตาของเตียวก๊กก็เปล่งประกายเช่นกัน
“มันสมเหตุสมผลดี นี่คงเป็นโอกาสจากสวรรค์แล้ว!”
“พวกเราต้องรีบคว้าโอกาสและปราบโลติดให้ได้ในครั้งเดียว!”
“กวนไฮ นำพี่น้องหนึ่งหมื่นคนนำทัพหน้าออกไปก่อน และรีบไปยังฉู่เหลียงให้เร็วที่สุด!”
“เตียวเอี๋ยน เจ้านำพี่น้องหนึ่งหมื่นคนตั้งมั่นอยู่ในกวนเตา!”
“ทหารอีกแปดหมื่นข้าจะนำทัพเอง และออกเดินทางทันที!”
กวนไฮและเตียวเอี๋ยนรับคำสั่งอย่างรวดเร็ว
“รับคำสั่งนายท่าน!”
ในช่วงเวลาหนึ่ง บรรยากาศอันบ้าคลั่งได้แผ่กระจายไปทั่วเมืองกวนเตา
ดูเหมือนกบฏโพกผ้าเหลืองจะเชื่อว่ายุคของพวกเขามาถึงแล้ว!
