ตอนที่ 38 โลติดและกองซุนจ้าน
ตอนที่ 38 โลติดและกองซุนจ้าน
การเข้ามาของกองทัพเฉิงชงได้สร้างความประหลาดใจให้คนในค่ายไม่น้อย
ชั่วขณะหนึ่งสายตานับไม่ถ้วนได้จับจ้องมา
“กองทหารอาสาเหล่านี้มาจากไหน? ธงสัญลักษณ์เฉิง? ข้าไม่เคยได้ยินว่ามีตระกูลขุนนางใช้ชื่อว่าเฉิงมาก่อน!”
“ทหารม้ากองนี้ดูร้ายกาจอย่างมาก ดูเหมือนพวกเขาจะเกิดมาพร้อมกับจิตสังหารอันยิ่งใหญ่!”
“ทหารราบพวกนั้นก็ไม่ธรรมดา ดูสิ พวกเขามีฝีเท้าที่เป็นระเบียบและดูแข็งแกร่ง ประสิทธิภาพการสู้รบต้องดีมากอย่างแน่นอน!”
“อีกด้านหนึ่งกองทัพที่มีธงสัญลักษณ์เล่ากลับดูอ่อนแอและเปราะบางอย่างมาก”
มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์มากมาย
มันดังเข้าไปในหูของเล่าปี่
ใบหน้าของเขาแข็งทื่อ
อันที่จริงทหารอาสาจากชนบทเหล่านี้มีพลังในการต่อสู้ที่ดีและมีคุณสมบัติเหมาะสมกับกองทัพทั่วไป
แต่เมื่อยืนเคียงข้างกับกองทหารของเฉิงชง
มันแทบจะเป็นการเปรียบเทียบที่สูงส่ง!
กล่าวคือแทบจะเทียบกันไม่ติด!
“เซียนเต๋อ!”
เสียงทักทายดังขึ้น
แม่ทัพวัยกลางคนเดินมาอยู่ตรงหน้า เขาสวมชุดเกราะเหล็ก มีดาบห้อยอยู่ที่เอว
แต่ทั้งหมดก็ไม่สามารถซ่อนภาพลักษณ์อันเปล่งประกายของชายผู้นี้ได้
เห็นได้ชัดว่าเขาคือแม่ทัพที่เฉียบแหลม!
เขาคือโลติด!
เล่าปี่รีบก้าวไปข้างหน้าและโค้งคำนับ
“ท่านโลติด!”
โลติดหัวเราะ จากนั้นสายตาของเขาหันไปมองกองทัพเฉิงชง
สายตาอันดีเยี่ยมของเขาเห็นว่ากองทัพนี้มีความสามารถสูง
ไม่ว่าจะเป็นทหารม้า ทหารราบ หรือพลธนู ต่างก็ดูเหมือนว่าจะมีทักษะพิเศษที่ไม่สามารถหากองทัพใดเทียบได้!
เล่าปี่แนะนำด้วยเสียงที่นุ่มนวล
“ท่านโลติด นี่คือท่านเฉิงชงอู๋ฮวย”
“เขามาจากอำเภอจงหลิงแห่งเหยียนเหมิน”
“ครั้งนี้เขาต้องการมาช่วยท่านแม่ทัพโลติดปราบกบฏโพกผ้าเหลืองอีกแรง!”
เฉิงชงประกบมือพร้อมกล่าว
“ข้าได้ยินชื่อเสียงของแม่ทัพโลติดมานานแล้ว!”
“ยังหนุ่มยังแน่นอีกทั้งยังมีความกล้าหาญ ไม่เลว ไม่เลว!”
โลติดแสดงความชื่นชมอย่างจริงใจ
จากนั้นใบหน้าของเขาได้เปลี่ยนเป็นจริงจัง
“เจ้ามาได้ทันเวลาพอดี ข้ากำลังเรียกประชุมเพื่อหารือเรื่องกลยุทธ์การต่อสู้กับกบฏโพกผ้าเหลือง!”
ลั่วหยงได้นำทหารเข้าไปพักในค่าย
เฉิงชงและเล่าปี่เดินตามโลติดเข้าไปในกระโจมใหญ่
ขณะนี้กระโจมใหญ่เต็มไปด้วยเหล่าแม่ทัพ
เหล่าแม่ทัพจากทุกมุมโลก รวมถึงคนระดับสูงของโลติดก็อยู่ในนี้ด้วย
โลติดเปิดประตูกระโจมเดินเข้ามา
“ท่านโลติด!”
ทุกคนต่างโค้งคำนับ ขณะเดียวกัน สายตาจำนวนมากได้จ้องไปยังเฉิงชง
พวกเขาเคยพบกับเล่าปี่แล้ว แต่เฉิงชงเป็นหน้าใหม่ที่ไม่เคยเจอ!
โลติดสะบัดมือ จากนั้นให้เล่าปี่และเฉิงชงเดินไปนั่งยังเก้าอี้ว่าง
ส่วนโลติดตรงไปยังหัวโต๊ะพร้อมกล่าวด้วยน้ำเสียงล้ำลึก
“ทุกท่าน ข้าจะไม่พูดไร้สาระให้เสียเวลา การประชุมวันนี้คือการหารือเชิงกลยุทธ์ในการปราบกบฏโพกผ้าเหลือง!”
“ข้าจะบอกสถานการณ์ให้ฟังคร่าว ๆ ก่อน!”
“ปัจจุบันเรามีทหารห้าหมื่นคน และทหารอาสาอีกสองหมื่นคน”
“ส่วนเจ้ากบฏเตียวก๊กมีอยู่หนึ่งแสนห้าหมื่นคน โดยพวกมันตั้งอยู่ในเมืองกวนเตาและฉู่เหลียงที่ยึดมาได้ อีกทั้งยังมีภูเขาการช่วยเหลือกันตลอดเวลา!”
“ความแข็งแกร่งแตกต่างกันมาก กองทัพเราแทบไม่มีโอกาสเชิงรุก! หากเข้าไปคงทำได้แค่แหย่จมูกพวกกบฏโพกผ้าเหลืองเท่านั้น!”
“ทุกคนเป็นคนฉลาดหลักแหลม ข้าหวังว่าจะสามารถช่วยกันระดมความคิดหารือเพื่อแก้ไขปัญหานี้!”
ทุกคนต่างมองหน้ากัน
ทั้งหมดตกอยู่ในความเงียบ
สถานการณ์วิกฤต ฝ่ายศัตรูเหนือกว่า ในเวลาเช่นนี้ไม่มีใครกล้าพูดอะไรเรื่อยเปื่อย
หลังจากนั้นไม่นาน ข้าง ๆ โลติด ชายร่างสูงใหญ่มีเคราได้ลุกขึ้นยืน
“ท่านโลติด ข้ามีความคิดบางอย่าง”
เฉิงชงมองไปที่ชายร่างใหญ่พร้อมขมวดคิ้วเล็กน้อย
เล่าปี่เห็นความสงสัยของเฉิงชง เขาจึงเอ่ยแนะนำเสียงต่ำ
“น้องอู๋ฮวยไม่รู้จักเขางั้นหรือ?”
“เขาคือกองซุนจ้าน นายอำเภอโหยวเป่ยผิง”
“เขามาที่นี่เช่นเดียวกับพวกเรา นั่นก็คือการช่วยแม่ทัพโลติด!”
เฉิงชงพยักหน้าเล็กน้อย
เป็นเขานั่นเอง!
กองซุนจ้าน!
เขาเองก็อยู่ที่นี่ สงสัยนักว่าผู้ติดตามที่ขี่ม้าขาวจะอยู่ด้วยหรือเปล่า?
เราอยากจะเห็นจูล่งกับตาตัวเอง!
โลติดมองไปยังกองซุนจ้านพร้อมพยักหน้า
“ท่านกองซุนคิดอย่างไร!”
กองซุนจ้านชี้ไปยังแผนที่พร้อมกล่าว
“พวกกบฏโพกผ้าเหลืองยึดเมืองทั้งสองอย่างกวนเตาและฉู่เหลียงได้ก็จริง อีกทั้งยังสามารถช่วยเหลือกันได้จากระยะไกล แต่ในทางกลับกันมันก็เปิดโอกาสให้พวกเราด้วย!”
โลติดขมวดคิ้ว “ท่านหมายความว่าอย่างไร?”
กองซุนจ้านกล่าวอย่างเย็นชา
“กองทัพกบฏโพกผ้าเหลืองยึดทั้งสองเมือง มันทำให้พวกเขาอ่อนกำลังลงไปมาก”
“พวกโพกผ้าเหลืองที่อยู่ฉู่เหลียงมีทหารน้อยกว่าในกวนเตา โดยมีเพียงห้าหมื่นคน”
“พวกเราใช้กำลังที่เหนือกว่าเข้ายึดฉู่เหลียงก่อนเพื่อตัดแขนขาของเตียวก๊กก่อน”
“หลังจากนั้นค่อย ๆ บดขยี้เตียวก๊กจนมันตาย!”
โลติดพยักหน้าและกล่าวเบา ๆ
“เป็นกลยุทธ์ที่ดีจริง ๆ”็
“อย่างไรก็ตาม ข้ามีคำถามอีกอย่างท่านกองซุน”
“ตอนที่เราปิดล้อมพวกกบฏโพกผ้าเหลืองในฉู่เหลียง พวกที่อยู่ในกวนเตาย่อมไม่นั่งดูดายและส่งกำลังเสริมมาแน่นอน!”
“เนื่องจากเราต้องจัดการทัพระดับสูงเพื่อโจมตีเมือง ดังนั้นจึงต้องส่งกำลังส่วนน้อยไปสกัดกั้นกำลังเสริม”
“ใครกันที่จะกล้าทำหน้าที่นี้? พวกท่านคงทราบแล้วว่ากบฏโพกผ้าเหลืองที่กวนเตามีคนมากถึงหนึ่งแสน และในหมู่พวกเขายังมีนักรบที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีโดยเตียวก๊ก!”
ทันทีที่คำพูดนี้ดังออกมา ใบหน้าของกองซุนจ้านก็แข็งทื่อทันที
ความเงียบเข้าปกคลุมภายในกระโจม
ถูกต้อง ใครจะหยุดยั้งกบฏโพกผ้าเหลืองที่มาจากกวนเตา?
งานนี้ยากเกินไป เพราะพวกเขาต้องแบกรับความกดดันทั้งหมดที่มาจากกวนเตา!
นั่นมันกบกโพกผ้าเหลืองหนึ่งแสนคน!
ใครจะไปได้?
ใครจะกล้าอาสา?
ในความเงียบเฉิงชงได้ลุกขึ้นยืน
“ท่านแม่ทัพโลติด ข้าอยากจะลองดู!”
