บทที่ 172 ราตีมาร,อาการละเมอ,ขุนเขาโลหิต
“ฮ่าๆ พนัน?? เอาสิถ้าเจ้าสามารถทำได้ ข้าจะเรียกเจ้าว่าปู่”กวานซางกล่าวออก “ข้าเอาด้วย ถ้าเจ้าทำได้ข้าก็จะเรียกเจ้าว่าปู่ไม่สิเอาเป็นท่านบรรพบุรุษเลยเป็นไง”ซวนเป่ยมองไปยังหนิงเทียนด้วยแววตาขบขัน ขณะที่เจี่ยซูกำลังเปิดปากขึ้นมา เสียงกระทืบเท้าของเหล่าซีดังขึ้นมา ปังปังปัง!! “พวกเจ้าเห็นสถานที่นี้เป็นอ...
