King X King เมื่อได้เกิดเป็น องค์รัชทายาทลำดับสุดท้าย ตอนที่ 254 เริ่มการสอบสวน

ตอนที่ 254 เริ่มการสอบสวน

ณ ห้องโถงของพระราชวัง

หลังจากจุดการทุกอย่างเรียบร้อยผมก็ถูกพาตัวเข้ามาในห้อง ใช่แล้ว! ตอนนี้ผมใช่คำว่าถูกพาตัวเข้ามาในห้องเพราะตอนนี้ในมือของผมถูกกุญแจมือฆ้องเอาไว้อยู่ และมีพวกทหารเดินประกบหน้าประกบหลังแบบนักโทษไม่มีผิด

สองฝั่งทั้งซ้ายและขวาก็มีพวกขุนนางยืนมองผมด้วยแววตา อื้ม… นะ แววตาที่มองมาตอนนี้คือกำลังดูถูกผมอยู่ชัดๆ และในระหว่างเดินเสียงซุบซิบก็ดังขึ้นมาด้วย

“-ไม่คิดเลยว่าองค์ชายดรารอน์จะทำตัวเสียเกีรยติเช่นนี้”

เสียบ้าเสียบออะไรของแก ชิ!

“-ได้ยินมาว่ายอมรับแล้วด้วย หวังว่าราชาจะลงโทษตามแบบที่บอกเอาไว้จริงๆ ด้วยเถอะ ถ้าคนแบบนี้ขึ้นเป็นราชายังไงข้าก็ไม่ยอมรับเด็ดขาด”

ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องห่วง ยังไงข้าก็ไม่เป็นราชา

“-แบบนี้การแย่งชิงก็เหลือเพียงสองคนเท่านั้น”

อื้ม!

คนนี้พูดออกมามีเหตุผลหรือจะเรียกว่าพูดหาเรื่องปวดหัวให้อีกแล้วกันนะ ตอนนี้ถ้าตัดซิคฟรีสและผมออกไปก็เหลือสี่คนสิ มันจะไปเหลืองสองได้ยังไง

แต่เอาเถอะ

เอาไว้ไปถามทีหลังก็แล้วกัน ตอนนี้สนใจกับเรื่องตอนนี้ก่อนดีกว่า

ถึงตอนนี้อยากจะไปถามขุนนางที่พูดออกมาว่าเหลือคนแย่งชิงตำแหน่งสองคนผมก็พยามสงบใจเอาไว้แล้วเดินต่อแบบก้มหน้ารู้สึกผิด ที่ด้านหน้าซึ่งเป็นเป้าหมายของผมตอนนี้ก็คือดิวนีสันต์ที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ แล้วด้านหน้าของหมอนั่นก็มีเจ้าหมายเลข 1 กับเจ้าหมายเลข 4 ยืนอยู่ด้านหน้าคนละฝั่ง ทำตัวยังกับมือซ้ายและมือขวา เหอะๆ

เมื่อเดินถึงหนึ่งในทหารด้านหน้าของผมก็เข้ามา

“คุกเข่าลงต่อหน้าราชาด้วย”

แล้วพูดกับผมด้วยเสียงแข็ง

จากนั้นผมก็ไม่รอช้าทำตามสิ่งที่ทหารต้องการทันที พวกทหารรอบตัวที่ประกบตัวผมก็พากันหลบทางออกไปทำให้ตอนนี้ด้านหน้าของผมก็คือหมายเลข 1 และ 4 ที่กำลังแสยะยิ้มแบบชอบใจมองมาอยู่

ส่วนด้านหลังของพวกหมายเลขทั้งสองก็คือดิวนีสันต์ที่กำลังนั่งหลับตาทำท่าทางเครียดหนักอยู่ เล่นละครเก่งจริงๆ หมอนี่

จากนั้นดิวนีสันต์ก็ลืมตาขึ้นมาแล้วมองไปทางทหารคนที่นำทางผมมา

แล้ว

“ใครให้เจ้าใส่กุญแจมือคนของราชวงศ์”

พูดกับทหารคนนั้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ สิ้นเสียงของดิวนีสันต์หมายเลขหนึ่งเทเนสันต์และหมายเลขสี่เวนเดฟินก็หันกลับไปด้านหลังเพื่อหาหมอนั่นทันที

จากนั้น

“ท่านพ่อแบบนี้ถูกแล้วครับ!!!”

เทเนสันต์ตะโกนเสียงดังและชี้นิ้วมาทางผม ก่อนจะพูดต่ออีกว่า

“ดรารอน์มันทำเรื่องแบบนั้นไปตอนนี้ไม่นับว่าเป็นราชวงศ์แล้วครับ!!!”

เมื่อเทเนสันต์พูดจบ

“ใช่แล้วครับท่านพ่อ ข้าเห็นด้วยกับท่านพี่”

เวนเดฟินก็เสริมขึ้นทันที

ถ้าให้เดาตอนนี้ก็พอเดาอะไรบางอย่างออกมาเป็นรูปร่างได้แล้ว เท่าที่ผมคิดได้ตอนนี้ก็คือมีความเป็นไปได้อย่างมากที่เจ้าหมายเลขหนึ่งกับสี่มันจะร่วมมือกกันเพื่อทำเรื่องแบบนี้ แล้วก็ตกลงข้อเสนออะไรกันเอาไว้แน่

แต่ถึงทั้งสองคนจะพูดไปแล้วก็ตามทางดิวนีสันต์ก็ไม่ได้สนใจคำพูดของทั้งสองคนเลยสักนิดแล้วก็พูดกับทหารคนเดิมต่อ

“เจ้ายังไม่ปลดล็อกอีกหรือไง?”

ทหารที่ได้ยินก็ทำสีหน้าแปลกใจแล้วมองไปทางเวนเดฟินแบบร้อนรน

ว่าแล้วต้องเป็นแผนพวกมันอีก เฮ้อ%~ เล่นเป็นเด็กไปได้

หลังจากที่เวนเดฟินพยักหน้าขึ้นลงทหารก็เดินมาแล้วใช้กุญแจปลดออกให้ผมทันที แต่ระหว่างปลด

“ชิ!”

ก็จิปากแล้วทำสีหน้าไม่พอใจ

อยากจะถามออกไปจริงๆ ว่าทางนี้ไปทำอะไรให้แกถึงได้ไม่พอใจขนาดนั้น

หลังจากที่ทหารเดินออกไปพร้อมกุญแจเสียงของเทเนสันต์ก็ดังขึ้นมาต่อ

“ดรารอน์ข้าไม่คิดเลยว่าเจ้ายังไม่สำนึกผิดแบบนี้”

“หมายความว่ายังไง…”

“นะ นี่เจ้ายังกล้ามาพะ-”

“หยุดได้แล้ว!!!”

เสียงดิวนีสันตะโกนออกมาในระหว่างที่เทเนสีนต์กำลังพูด จากนั้นหมอนั่นก็หันไปทางทหารองครักษ์ด้านข้างต่อ

“ไปเรียกตัวเข้ามา”

แล้วเริ่มทำตามแผนที่ได้วางเอาไว้

ทหารที่ได้รับคำสั่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหนมันก็คือกริมนั่นเอง หลังจากที่กริมได้รับคำสั่งก็เดินไปที่มุมห้องแล้วเมื่อผ่านไปสักพักก็ออกมาพร้อมกับทารอนและเหล่าทหารองครักษ์ของซิคฟรีสจำนวน 20 คน

ระหว่างนั้นเสียงเหล่าขุนนางก็ดังขึ้น

“-นี่มันหมายความว่ายังไง ทำไมราชาถึงเอาทหารองครักษ์ออกมาแบบนั้นกันละ???”

“-นี่ราชาจะเอาพวกนั้นออกมาเพื่ออะไรอีก หรือจะเอามารับโทษ???”

“-หรือว่าราชาต้องการสอบสวนอีกครั้งงั้นเหรอ???”

พวกขุนนางต่างเดาไปในคนละทิศคนละทาง และแสดงท่าทางสงสัยกันออกมา แต่ว่าเจ้าหมายเลขหนึ่งกับหมายเลขสี่ด้านหน้าของผมต่างออกไปเพราะหลังจากที่เห็นเหล่าองครักษ์โดนพาตัวเข้ามาใบหน้าของทั้งสองก็เต็มไปด้วยความกังวล

นั่นแหละๆ ใบหน้าแบบนั้นแหละที่ข้าต้องการ หึหึ!